กฎหมายต้นแบบเพื่อใช้บังคับผังเมืองเฉพาะในการจัดการตลาดน้ำ เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน
คำสำคัญ:
ผังเมืองเฉพาะ, ตลาดน้ำ, ส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนบทคัดย่อ
การวิจัยนี้ศึกษาและวิจัยเรื่องกฎหมายต้นแบบเพื่อใช้บังคับผังเมืองเฉพาะในการจัดการตลาดน้ำเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน ซึ่งมีวัตถุประสงเพื่อการศึกษา (1) เพื่อศึกษาแนวคิด หลักการ และทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับการใช้บังคับผังเมืองเฉพาะในการจัดการตลาดน้ำเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (2) เพื่อศึกษามาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการใช้บังคับผังเมืองเฉพาะในการจัดการตลาดน้ำเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนตามกฎหมายของต่างประเทศและประเทศไทย (3) เพื่อศึกษาวิเคราะห์ปัญหาเกี่ยวกับการใช้บังคับผังเมืองเฉพาะในการจัดการตลาดน้ำเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (4) เพื่อศึกษาแนวทางจัดทำกฎหมายต้นแบบ (Model Law) ว่าด้วยการใช้บังคับผังเมืองเฉพาะในการจัดการตลาดน้ำเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน ซึ่งการวิจัยครั้งนี้ใช้วิธีวิทยาการวิจัยเชิงคุณภาพ ประกอบด้วย การวิจัยเอกสาร การสัมภาษณ์เชิงลึก และการสนทนากลุ่มเจาะจง ผลการวิจัย พบว่า จากการใช้แนวคิด หลักการ และทฤษฎีในการวิเคราะห์เกี่ยวกับกฎหมายต้นแบบเพื่อใช้บังคับผังเมืองเฉพาะในการจัดการตลาดน้ำเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนพบว่า แม้ว่าพระราชบัญญัติการผังเมือง พ.ศ. 2562 ได้กำหนดหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการจัดทำผังเมืองรวมไว้ แต่หากนำกฎหมายฉบับดังกล่าวมาใช้ในการจัดระเบียบตามผังเมืองรวมมาใช้กับตลาดน้ำย่อมไม่เหมาะสม เนื่องด้วยการใช้ประโยชน์พื้นน้ำในตลาดน้ำ การจัดระเบียบเรียบร้อยและความสวยงามมีความเฉพาะและแตกต่างจากผังเมืองทั่วไป จึงต้องใช้ผังเมืองเฉพาะ เพื่อควบคุมและส่งเสริมการพัฒนาให้เป็นไปตามการจัดระเบียบตลาดน้ำนั้น ดังนั้น การวิจัยครั้งนี้จึงได้เสนอกฎหมายต้นแบบเพื่อใช้บังคับผังเมืองเฉพาะในการจัดการตลาดน้ำเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน โดยมีโครงสร้างกฎหมายประกอบด้วย (1) วัตถุประสงค์และกระบวนการจัดทำผังเมืองเฉพาะตลาดน้ำ (2) การใช้ประโยชน์ที่ดินเป็นการเฉพาะในตลาดน้ำ (3) มาตรการเพื่อปฏิบัติตามวัตถุประสงค์ของผังเมืองเฉพาะในตลาดน้ำ (4) สิทธิประโยชน์ (5) คณะกรรมการผังเมืองเฉพาะตลาดน้ำ (6) บทกำหนดโทษ
References
กรมโยธาธิการและผังเมือง. (2549). ทฤษฎีความรู้ทางด้านผังเมือง (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึกในพระบรมราชูปถัมภ์.
กรมโยธาธิการและผังเมือง. (2549). การผังเมืองในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว. กรุงเทพฯ: กรมโยธาธิการและผังเมือง.
กฤตยา พรหมทองดี และพัชรวรรณ นุชประยูร. (2562). ปัญหาการใช้ประโยชน์ที่ดินตามกฎกระทรวงให้ใช้บังคับผังเมืองรวมออกตามความพระราชบัญญัติการผังเมือง พ.ศ. 2518. วารสารรัชภาคย์, 13(29), 113-127.
เกียรติขจร วัจนะสวัสดิ์. (2550). กฎหมายอาญาภาคความผิด. กรุงเทพฯ: จิรรัชการพิมพ์.
นิพันธ์ วิเชียรน้อย. (2552). การผังเมืองและการใช้ประโยชน์ที่ดินในประเทศไทย. วารสารกรมโยธาธิการและผังเมือง, 29(2552), 27-36.
พระมหาเกรียงศักดิ์ ภูริวฆฒโก. (2559). ยุทธศาสตร์การจัดการตลาดน้ำแบบมีส่วนร่วมของชุมชนดำเนินสะดวก จังหวัดราชบุรี. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(2), 465-478.
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2562). พระราชบัญญัติการผังเมือง พ.ศ. 2562. สืบค้นเมื่อ 1 กุมภาพันธ์2566 จาก https://www.krisdika.go.th/librarian/get?sysid=834514&ext=pdf.
สำนักวิชาการและสำนักกฎหมาย สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2557). สาระสังเขปประเด็นการปฏิรูปประเทศไทยด้านการปกครองท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
สำนักงานจังหวัดราชบุรี. (2557). แผนพัฒนาตลาดน้ำดำเนินสะดวก พ.ศ. 2557-2559. ราชบุรี: สำนักงานจังหวัดราชบุรี.
อดิศักดิ์ สุวรรณน้อย และสุนีย์ มัลลิกะมาลย์. (2562). กฎหมายต้นแบบเพื่อการใช้บังคับผังเมืองเฉพาะ. วารสารวิจัยราชภัฏกรุงเก่า, 6(3), 17-27.
อริยพร โพธิใส. (2556). หลักการในการคืนทรัพย์สินที่ถุกเวนคืนให้แก่เจ้าของเดิมหรือทายาท. จุลนิติ, 10(4), 111-119.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสวนดุสิต
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
