The Effects Proactive Behavior on Performance Effectiveness for Public Higher Education Institutions

Authors

  • Manutsanan Chorprapun Mahasarakham Business School, Mahasarakham University, Kantarawichai District, MahaSarakham 44150, Thailand

Keywords:

Proactive behavior; Performance work effectiveness; Support staff; Creative thinking; Plan

Abstract

The objectives of this research study are 1) to study the level of proactive work behavior of supporting personnel, 2) to study the level of work effectiveness of supporting personnel, and 3) to study the impact of proactive work behavior on work effectiveness of supporting personnel. The population used in the study consisted of 4,555 supporting personnel in government higher education institutions, using a stratified random sampling of 354 people. A questionnaire was used as a tool to collect data. Statistics used in data analysis include mean, percentage, standard deviation, multiple correlation analysis and multiple regression analysis. The independent variable used in the study was the proactive work behavior of supporting personnel. The dependent variable is work effectiveness of supporting personnel. The results found that 1) both the average level of opinions regarding proactive work behavior and the overall and individual work effectiveness of supporting personnel is at a high level and the variation is within acceptable criteria for the entire group. The mean and coefficient of variation were (4.20) and (4.25), respectively. 2) The results of the study on the work effectiveness of supporting personnel found that proactive work behavior in all aspects had a positive impact on overall work effectiveness of supporting personnel. There were correlation coefficients between 0.677 - 0.759.

References

จีรวัฒน์ เยาวนิชการ. (2562). ศึกษาบุคลิกภาพหลักห้าประการที่ส่งผลต่อความสัมพันธ์ระหว่างสภาพแวดล้อมภายในองค์กรและพฤติกรรมความเป็นผู้ประกอบการในองค์กรของบุคลากรกลุ่มอุตสาหกรรมธุรกิจการเงินในประเทศไทย (หน้า 1-97). สารนิพนธ์หลักสูตรปริญญาการจัดการมหาบัณฑิตวิทยาลัยการจัดการ. กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยมหิดล.

ชัยอนันต์ มั่นคง, สุดารัตน์ สารสว่าง, สนั่น ประจงจิตร และ วารุณี ลัภนโชคดี (2559). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของพฤติกรรมการทำงานเชิงรุกของอาจารย์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 15(2), 118-125.

ดารุพัสตร์ ฤทธิมนตรี. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมองค์กรแบบธรรมาภิบาลกับประสิทธิผลขององค์กรของสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมสวัสดิการและสวัสดิภาพครูและบุคลากรทางการศึกษา (หน้า 1-160). วิทยานิพนธ์ หลักสูตรปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ธีรศักดิ์ สุขาบูลย์, สุมาลี รามนัฏ และ ชัยฤทธิ์ ทองรอด. (2565). เชื่อมโยงระหว่างผู้นำการเปลี่ยนแปลงสู่ประสิทธิภาพในการทำงานของพนักงานบริษัทผู้ผลิตชิ้นส่วนรถยนต์ในนิคมอุตสาหกรรมอีสเทิร์น ซีบอร์ด (ระยอง). วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 8(3), 29-43.

บุญชม ศรีสะอาด. (2545). วิจัยเบื้องต้น (หน้า 1-171). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

ผุสดี รุมาคม. (2548.) การประเมินการปฏิบัติงาน (หน้า 1-504.). พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: บริษัทธนาเพรส จำกัด.

พนิตภัทร ปิยะภาณีพงษ์. (2558). ความคิดสร้างสรรค์การเรียนรู้และการทำงานเป็นทีมที่ส่งผลต่อบรรยากาศในการทำงานของพนักงานในกลุ่มบริษัทโมโนจำกัด (หน้า 1-115). การค้นคว้าอิสระหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

พิพากร เลขภัสร์. (2561). การศึกษาความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของลักษณะบุคลิกภาพเชิงรุกและการรับรู้บรรยากาศองค์การที่มีต่อความตั้งใจคงอยู่ในงานโดยมีความผูกพันต่อองค์การเป็นตัวแปรสื่อของพนักงานบริษัทผู้ผลิตเครื่องใช้ไฟฟ้า (หน้า 1-147). วิทยานิพนธ์ หลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ. กรุงเทพฯ: คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

พรรณราย อักษรถึง. (2560). ปัจจัยเชิงสาเหตุพหุระดับและผลของพฤติกรรมการทำงานเชิงรุกที่ส่งผลต่อการปฏิบัติงานของข้าราชการพลเรือนสามัญทีปฏิบัติงานด้านนโยบายและแผน (หน้า 1-196). หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ประยุกต์. นครนายก: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

เพ็ญศรี ชื่นชม. (2561). ประสิทธิภาพการทำงานเชิงรุกของบุคลากรด้านการเงินและบัญชีของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ. วารสารสาระคาม, 9(1), 39-59.

ภวินท์ชาติ รัตนธรรม. (2561). การพัฒนาแนวทางส่งเสริมพฤติกรรมคิดก้าวหน้าของข้าราชการครูในเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระแก้ว เขต 1 (หน้า 1-232). หลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.

มธุรส มีเกษ และ ชาตรี ปรีดาอนันทสุข. (2564). แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ในการปฏิบัติงานที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการทำงานเชิงรุกของพนักงานระดับปฏิบัติการธนาคารพาณิชย์แห่งหนึ่งในเขตภาคเหนือพื้นที่กลุ่ม A (หน้า 206-220). ในการประชุมวิชาการโครงการนำเสนอผลงานวิชาการระดับชาติ ประจำปี พ.ศ. 2564. สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ.

วันชัย มีชาติ. (2550). การบริหารองค์การ (หน้า 1-384). พิมพ์ครั่งที่ 2. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศศิวรรณ อินทรวงศ์. (2560). อิทธิพลระหว่างการรับรู้ความสามารถในตนเอง การรับรู้ลักษณะงานที่ตนเองปฏิบัติและคุณภาพชีวิตที่ดีในการทำงานที่มีต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของบุคลากรในสถาบันอุดมศึกษากลุ่มใหม่ (หน้า 1-237). วิทยานิพนธ์ หลักสูตรปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. ปทุมธานี: คณะบริหารบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

ศุจิมน สถิต, อริสา สำรอง, ภูริเดช พาหุยุทธ์ และ ศรีสมร สุริยาศศิน. (2564). การรับรู้ความสามารถแห่งตน ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงและการรับรู้การสนับสนุนจากองค์การที่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์การของพนักงานบริษัทสินเชื่อรถยนต์และรถบรรทุกแห่งหนึ่ง. วารสารรามคำแหงฉบับบัณฑิตวิทยาลัย, 4(1), 135-152.

สมเกียรติ ล้อมทอง และ ดนัย ปัตตพงศ์. (2561). การจูงใจเจ้าหน้าที่ธุรกิจสัมพันธ์ของธนาคารมีพฤติกรรมเชิงรุก. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 8(1), 272-287.

สมบัติ อ่ำสุด. (2561). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลการปฏิบัติงานของบุคลากรในที่ว่าการอำเภอ จังหวัดนครปฐม. วารสารสหวิทยาการวิจัย: ฉบับบัณฑิตศึกษา, 7(1), 171-177.

สุรพงษ์ มาลี. (2563). แนวโน้ม HR ที่น่าจับตาปี ค.ศ. 2020. วารสารข้าราชการ, 62(1), 1-28.

อนิวัช แก้วจำนงค์. (2552). การจัดการทรัพยากรมนุษย์ = Human Resource Management (หน้า 1-250). กรุงเทพฯ: พิมพ์ลักษณ์ ศูนย์หนังสือมหาวิทยาลัยทักษิณ.

อภิวัชร ฉายอรุณ และ กฤษฎา มูฮัมหมัด. (2565). ปัจจัยพฤติกรรมการทำงานเชิงรุกและปัจจัยแรงจูงใจในการทำงานที่ส่งผลต่อความก้าวหน้าในอาชีพ ของบุคลากรมหาวิทยาลัยรังสิต. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎนครปฐม, 9(1), 164-173.

อรพรรณ ฤทธิ์มั่น. (2562). ทิศทางพัฒนาบัณฑิตไทย. สืบค้นจาก http://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=50496&Key=news_ Teerakiat>

Frese, M., Teng, E., & Wijnen, C. J. D. (1999). Helping to improve suggestion systems: Predictors of making suggestions in companies. Journal of Organizational Behavior, 20, 1139-1155.

Nunnally. J. (1978). Psychometric theory (pp. 1-701). New York: McGraw-Hill.

Nunnally. J. C., & Bernstein. I. H. (1994). Psychometric theory (pp. 1-736). 3rd eds. New York: McGraw.

Rhoades, L., & Eisenberger. R. (2002). Perceived organizational support: A review of the literature. Journal of Applied Psychology, 87, 698-714.

Downloads

Published

15-02-2025

How to Cite

Chorprapun, M. . (2025). The Effects Proactive Behavior on Performance Effectiveness for Public Higher Education Institutions. CUAST Journal, 14(1), e1481. retrieved from https://so19.tci-thaijo.org/index.php/CUASTJournal/article/view/1481