การศึกษาลักษณะทางสัณฐานวิทยาของสารไฮโดรควิโนนในผลิตภัณฑ์ครีมผิวขาว ด้วยเทคนิคไมโครคริสตัลไลน์

ผู้แต่ง

  • จิราพร พึ่งประชา คณะนิติวิทยาศาสตร์ โรงเรียนนายร้อยตำรวจ
  • ผู้ช่วยศาสตราจารย์ พันตำรวจเอก ดร.ธิติ มหาเจริญ คณะนิติวิทยาศาสตร์ โรงเรียนนายร้อยตำรวจ

คำสำคัญ:

สารไฮโดรควิโนน, ผลิตภัณฑ์ครีมผิวขาว, ตัวทำปฏิกิริยา, สัณฐานวิทยา

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะทางสัณฐานวิทยาของสารไฮโดรควิโนนในผลิตภัณฑ์ครีมผิวขาวด้วยเทคนิคไมโครคริสตัลไลน์ และศึกษาระดับความเข้มข้นของตัวทำปฏิกิริยาที่เหมาะสมกับการทดสอบการเกิดผลึกของสารไฮโดรควิโนนในผลิตภัณฑ์ครีมผิวขาว การศึกษาครั้งนี้ใช้สารตัวทำปฏิกิริยา 1 ชนิด ได้แก่ โซเดียมเมตาเพอริโอเดต (NaIO4) โดยใช้เทคนิค microcrystalline เป็นการทดสอบปฏิกิริยาการเกิดรูปร่างของผลึก สี และคุณสมบัติทางแสง จากการทดสอบพบว่าสารไฮโดรควิโนนมีลักษณะทางสัณฐานวิทยาแบบ Long Slender Needle มีคุณสมบัติเรืองแสงสีเหลือง โดยได้ทำการสุ่มตัวอย่างผลิตภัณฑ์ครีมผิวขาวในประเทศไทย จำนวน 5 ตัวอย่าง ได้แก่ (A) ครีม Anti-sunscreen Lotion Tree 3 day ขวดสีชมพู, (B) ครีม Anti-sunscreen  Lotion Tree 3 Day ขวดสีขาว, (C) ครีม Miss Days (กลางวัน), (D) ครีม Mui Lee Haing และ (E) ครีมไข่มุกหน้าเด้ง  จากการทดสอบพบว่า ความเข้มข้นของตัวทำปฏิกิริยาที่เหมาะสมกับตัวอย่างผลิตภัณฑ์ครีมผิวขาวที่เลือกมาเป็นดังนี้ 0.02 M, 0.03 M ,0.02 M, 0.10 M และ 0.03 M ตามลำดับ โดยผลิตภัณฑ์ครีมผิวขาวที่ไม่พบสารไฮโดรควิโนน ได้แก่ ครีมไข่มุกหน้าเด้ง เมื่อเปรียบเทียบกับผลการทดสอบด้วย “SURE Kit” ซึ่งเป็นชุดทดสอบสารไฮโดรควิโนนในเครื่องสำอาง ของคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล พบว่า ให้ผลการทดลองที่สอดคล้องกัน อย่างไรก็ตาม ผู้อุปโภคควรคำนึงถึงความปลอดภัย และตรวจสอบด้วยชุดทดสอบเครื่องสำอางซึ่งให้ผลชัดเจน รวดเร็ว ใช้งานง่ายในขั้นตอนเดียว

เอกสารอ้างอิง

กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. (2560). กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ ตรวจหาสารปรอทในผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางทาหน้าในท้องตลาด. สืบค้นเมื่อ 9 กุมภาพันธ์ 2563 จาก https://www.dmsc.moph.go.th/post-view/218.

ไทยรัฐออนไลน์. (2553). สระแก้วตตรวจเข้มเครื่องสำอางอันตราย สั่งห้ามขายในฝั่งไทย. สืบค้นเมื่อ 15 กันยายน 2563 จาก http://www.chemtrack.org/News-Detail.asp?TID=7&ID=482.

นิพนธ์ แก้วต่าย, ศิริกานต์ โรทิม, สุมิตตา บุญลา และกนกนันท์ หล้าสองเมือง. (2560). การตรวจหาสารต้องห้ามที่ปนเปื้อนในเครื่องสำอางที่มีส่วนผสมของสมุนไพรในนักศึกษาวิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดพิษณุโลก. การประชุมวิชาการระดับชาติ ด้านวิทยาศาสตร์สุขภาพ ครั้งที่ 1 วันที่ 7-8 ธันวาคม 2560. (1-7). เชียงราย: มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง.

ปรางทอง เดชใด และวีระพงษ์ บุญโญภาส. (2554). การตรวจสอบความจริงของการได้มาซึ่งพยานหลักฐานทางวิทยาศาสตร์. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์, 5(1), 106-114.

พระราชบัญญัติเครื่องสำอาง พ.ศ. 2558 (2558, 8 กันยายน). ประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรื่อง ชื่อวัตถุที่ห้ามใช้เป็นส่วนผสมในการผลิตเครื่องสําอาง พ.ศ. 2559. ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 132 ตอนพิเศษ 86 ก. หน้า 5.

พิมลพรรณ พิทยานุกุล. (6 กรกฎาคม 2557). อันตรายจากขบวนการฟอกหน้าขาว. คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล. สืบค้นเมื่อ 28 มีนาคม 2563 จาก https://pharmacy.mahidol.ac.th/th/service-knowledge-article-info.php?id=203.

เพียงใจ วงศ์สุวรรณ. (2557). การวิเคราะห์ไฮโดรควิโนนและกรดเรทิโนอิก เครื่องสำอางด้วยเทคนิค High Performance Liquid Chromatography. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 23(2), 362-368.

ภัณฑิรา เกตุแก้ว. (2550). การวิเคราะห์ปริมาณสารไฮโดรควิโนนในผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางโดยเทคนิครีเวอร์สเฟส HPLC เปรียบเทียบกับเทคนิคยูวี เดอริเวทีฟ สเปกโตรโฟโตเมตรี. การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 45 วันที่ 30 มกราคม-2 กุมภาพันธ์ 2550. (466-473). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

เรวดี รักสกุล, พัชรา สินลอยมา. (2561). แนวทางการสืบสวนและการรวบรวมพยานหลักฐานทางนิติวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม. วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์ โรงเรียนนายร้อยตำรวจ, 4(1), 127-142.

ศูนย์ข้อมูลวัตถุอันตรายและเคมีภัณฑ์.(2553). ไฮโดรควิโนน. สืบค้นเมื่อ 28 มีนาคม 2563 จาก http://msdu.pcd.go.th/searchName.asp?vID=72.

สมภพ เองสมบุญ. (2551). การตรวจสถานที่เกิดเหตุเบื้องต้น. นครปฐม: โรงเรียนนายร้อยตำรวจ.

สฤษดิ์ สืบพงษ์ศิริ. (2546). ความรู้และความคิดเห็นของเจ้าหน้าที่บรรเทาสาธารณภัย มูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง ต่อการป้องกันรักษาวัตถุพยานในสถานที่เกิดเหตุ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา กระทรวงสาธารณสุข. (2553). ประกาศสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา เรื่อง ผลการตรวจสอบหรือวิเคราะห์เครื่องสำอางที่พบสารห้ามใช้. สืบค้นเมื่อ 27 มีนาคม 2563 จาก https://mnfda.fda.moph.go.th/hazard/wp-content/uploads/2021/04/เรื่องหน่วยงานเอกชนที่ทำการตรวจวิเคราะห์วัตถุอันตรายเพื่อการขึ้นทะเบียน-พ.ศ.2553.pdf.

MGR Online. (2558). 2 สาร “ขาวอันตราย” ในเครื่องสำอาง ระวังหน้าพังตลอดชีพ. สืบค้นเมื่อ 15 กันยายน 2563 จาก https://www.mgronline.com/infographic/detail /9580000117475.

PPTV Online. (2561). สาวร้อง สคบ. สอบเจ้าของครีมผิวขาว หลังใช้แล้วผิวแตกลาย. สืบค้นเมื่อ 11 มกราคม 2563 จาก https://www.pptvhd36.com/news/ประเด็นร้อน/75190.

Salvador A. & Chisvert A. (2007) Analysis of Cosmetic Products. (1st ed.). Elsevier Science. Retrieved from eBook ISBN: 9780080475318.

Desmedt, B., Hoeck, E. V., Rogiers, V., Courselle, P., Beer, J. O. De., Paepe, K. De., & Deconinck, E. (2014). Characterization of Suspected Illegal Skin Whitening Cosmetics. Journal of Pharmaceutical and Biomedical Analysis, 90, 85-91.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-11-15

รูปแบบการอ้างอิง

พึ่งประชา จ. ., & มหาเจริญ ธ. . (2024). การศึกษาลักษณะทางสัณฐานวิทยาของสารไฮโดรควิโนนในผลิตภัณฑ์ครีมผิวขาว ด้วยเทคนิคไมโครคริสตัลไลน์. วารสารวิชาการบัณฑิตวิทยาลัยสวนดุสิต, 20(3), 93–105. สืบค้น จาก https://so19.tci-thaijo.org/index.php/SDUGSAJ/article/view/217

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย