หลักสูตรเสริมสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ตามกรอบการบูรณาการสาระวิชา ร่วมกับศาสตร์การสอนและเทคโนโลยี (TPACK) สำหรับนักศึกษาสาขาวิชาการประถมศึกษา
คำสำคัญ:
หลักสูตรเสริมสมรรถนะ, การออกแบบและการจัดการเรียนรู้ , TPACKบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาหลักสูตรเสริม สมรรถนะการจัดการเรียนรู้ตามกรอบการบูรณาการสาระวิชาร่วมกับ ศาสตร์การสอนและเทคโนโลยี (TPACK) และ 2) เพื่อศึกษาผลการใช้ หลักสูตรเสริมสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ตามกรอบการบูรณาการ สาระวิชาร่วมกับศาสตร์การสอนและเทคโนโลยี (TPACK) ใน 2 ด้าน ได้แก่ ด้านการออกแบบและจัดกิจกรรม ด้านความพึงพอใจ กลุ่ม ตัวอย่างคือ นักศึกษาสาขาวิชาประถมศึกษา ที่กำลังศึกษาอยู่ในภาค เรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 29 คน คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยวไลยอลงกรณ์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบประเมิน สมรรถนะการจัดการเรียนรู้และแบบวัดความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูล ทางสถิติโดยการหาค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า 1) หลักสูตรเสริมสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ตามกรอบการบูรณาการสาระวิชาร่วมกับศาสตร์การสอนและเทคโนโลยี (TPACK) สำหรับนักศึกษาสาขาวิชาการประถมศึกษา มีองค์ประกอบของหลักสูตร 7 องค์ประกอบ ได้แก่ (1) วัตถุประสงค์ของหลักสูตร (2) โครงสร้างของหลักสูตร (3) จุดประสงค์การเรียนรู้ (4) เนื้อหา (5) กระบวนการเรียนรู้ (6) การวัดและประเมินผล และ (7) สื่อการเรียนการสอน และมีผลการตรวจสอบคุณภาพจากผู้เชี่ยวชาญอยู่ในระดับดีมากทุกองค์ประกอบ 2) ประสิทธิผลของหลักสูตรเสริมสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ตามกรอบการบูรณาการสาระวิชาร่วมกับศาสตร์การสอนและเทคโนโลยี (TPACK) สำหรับนักศึกษาสาขาวิชาการประถมศึกษา ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.42 และค่า SD เท่ากับ 0.52 และความพึงพอใจของนักศึกษาสาขาวิชาการประถมศึกษาที่ได้รับการอบรมโดยใช้หลักสูตรเสริมสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ตามกรอบการบูรณาการสาระวิชาร่วมกับศาสตร์การสอนและเทคโนโลยี (TPACK) สำหรับนักศึกษาสาขาวิชาการประถมศึกษา ในภาพรวมนักเรียนมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.73 และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.44
เอกสารอ้างอิง
ทัสริน โตนุช. (2562). การพัฒนาหลักสูตรเสริม เรื่อง วิทยาศาสตร์สุขภาพกับความงามและการชะลอวัย เพื่อส่งเสริมความสามารถในการคิดแก้ปัญหาและความคิดสร้างสรรค์ สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนสาธิตในเขตกรุงเทพมหานคร. สุทธิปริทัศน์, 33(105), 15-24.
นันทวัน พัวพัน. (2562). การพัฒนารายวิชาการสอนแนวใหม่ที่ส่งเสริมความรู้เนื้อหาผนวกวิธีสอนและเทคโนโลยีของนักศึกษาครูวิทยาศาสตร์: การวิจัยปฏิบัติการเชิงวิพากษ์แบบมีส่วนร่วม. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร.
มาเรียม นิลพันธุ์. (2558). วิธีวิจัยทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 8). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิชญานี เรืองสวัสดิ์ ศิริรัตน์ ศรีสะอาด และนาตยา ปิลันธนานนท์. (2565). TPACK ในการเรียนรู้ วิทยาศาสตร์: TPACK ในชีววิทยา. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ, 9(1), 197-208.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). รายงานการประเมินสถานภาพและแนวโน้มการศึกษาในอนาคตของประเทศไทย. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
เอธิมา บุญธรรม และเรชา ชูสุวรรณ. (2567). แนวทางการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิด TPACK Model ในสถานศึกษานำร่องพื้นที่นวัตกรรมการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปัตตานี. สิกขา วารสารศึกษาศาสตร์, 11(1), 213-223.
Archambault, L. M., & Barnett, J. H. (2010). Revisiting technological pedagogical content knowledge: Exploring the TPACK framework. Computers, & Education, 55(4), 1656-1662.
Chai, C. S., Koh, J. H. L., & Tsai, C. C. (2013). A Review of Technological Pedagogical Content Knowledge. Educational Technology & Society, 16(2), 31–51.
Darling-Hammond, L. (2000). Teacher quality and student achievement: A review of state policy evidence. Education Policy Analysis Archives, 8(1), 1-44.
Fullan, M., & Langworthy, M. (2014). A Rich Seam: How New Pedagogies Find Deep Learning. London: Pearson.
Good, C. V. (1973). Dictionary of Education. New York: McGraw-Hill Book.
Huang, X., Wang, J., & Zhang, Y. (2022). Satisfaction in e-learning: Exploring the role of content and technology. Educational Technology Research and Development, 70(3), 511-527.
Jang S.J., & Chen K.C. (2010). From PCK to TPCK: Developing a transformative model for pre-service science teachers. Journal of Science Education and Technology, 19(6), 553-564.
Lin, Y., Chen, R., & Li, W. (2023). Factors influencing learner satisfaction in blended learning environments: A meta-analysis. Journal of Educational Psychology, 115(1), 15-32.
Mishra, P., & Koehler, M. J. (2020). Technological Pedagogical Content Knowledge (TPACK): A framework for teacher knowledge. Computers & Education, 94(1), 45-62.
Oliva, P. F. (1982). Developing the curriculum. London: Scott, Foresman.
Shulman, L. S. (1986). Those Who Understand: Knowledge Growth in Teaching. Educational Researcher, 15(2), 4-14.
Taba Hilda. (1962). Curriculum development : theory and practice. New York: Harcourt, Brace and World.
Tyler, R. W. (1969). Basic principles of curriculum and instruction. Chicago: University of Chicago.
UNICEF. (2019). Global Framework on Transferable Skills. New York: UNICEF.
Wang, C., Luo, L., & Li, Z. (2021). Developing TPACK in pre-service teachers through collaborative learning. Asia-Pacific Journal of Teacher Education, 49(4), 456-473.
Wheeler, D. K. (1967). Curriculum process. Chicago: University of Chicago.
World Bank. (2018). Learning to Realize Education’s Promise. Washington DC: World Bank.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิชาการบัณฑิตวิทยาลัยสวนดุสิต
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
