The Effects of Organizing Learning Activities with An Open Approach Using iPad Technology to Enhance Mathematical Creativity on Sequences and Series of Mathayomsuksa 5 Students, Mathayom Wat Benchamabophit School, Bangkok
Keywords:
Open Approach, Technology, iPad, Mathematical Creativity, Sequence and SeriesAbstract
The purposes of this research were to compare the scores of mathematics creativity after organizing learning activity with an open approach using iPad technology with the criteria of 70 percent and to study the satisfaction towards learning activities with an open approach using iPad technology. The samples used in the research were 27 Mathayomsuksa 5 students (derived from purposive sampling) of the science and mathematics learning plan, the second semester of academic year 2022 at Mathayom Wat Benchamabophit School, Bangkok. The research tools included an open learning activity plan using iPad technology, a mathematical creativity test on sequences and series and students’ satisfaction assessment form towards learning activities with an open approach using iPad technology on sequence and series. The statistics used in the research were percentage, mean, standard deviation, and One Sample t-test for hypotheses testing. The results of the study revealed that: the students' mathematics creativity score was higher than the 70% criterion at the statistical significance level of .01 (t = 3.204, Sig. = .002) and the mean of their satisfaction towards learning activities with an open approach using iPad technology was 4.82 (Mean = 4.82, S.D. = 0.12), which was at the highest level. When considering all assessment aspects, the mean values in descending order were shown as follows: 1) Benefits received from learning (Mean = 4.84, S.D. = 0.20), 2) Content (Mean = 4.81, S.D. = 0.25) and 3) learning atmosphere (Mean = 4.80, S.D. = 0.18), which were all at the highest level.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. ๒๕๖๐) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช ๒๕๕๑. ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
กฤตยา ยมนา และดุจเดือน ไชยพิชิต. (2565). การพัฒนาความสามารถการให้เหตุผลทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โดยการจัดการเรียนรู้แบบเปิดร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค STAD. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์. 7(2), 1295-1303.
กุลธิดา พลเยี่ยม มะลิวัลย์ ถุนาพรรณ์ และนิภาพร ชุติมันต์. (2564). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์แบบสร้างสรรค์เป็นฐาน (CBL) ร่วมกับการบูรณาการ เทคโนโลยีในการสอนเนื้อหาวิชาเฉพาะ (TPACK) เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการคิดสร้างสรรค์ทางคณิตศาสตร์ เรื่อง วงกลมของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. 15(2), 125-147.
ดารินทร์ งามสันเทียะ, พินดา วราสุนันท์ และวิชา อุ่นวรรณธรรม. (2563). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาและความคิดสร้างสรรค์ทางคณิตศาสตร์ เรื่อง ความน่าจะเป็นของเหตุการณ์ โดยใช้กระบวนการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 43(3), 15-29.
ธวัตรชัย เดนชา. (2558). ความเข้าใจทางคณิตศาสตร์ของนักเรียน เรื่อง เลขยกกำลัง ในชั้นเรียนที่ใช้การสอนด้วยวิธีการแบบเปิด. วารสารวิชาการ (มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ) มหาวิทยาลัยศิลปากร. 8(2), 1719-1734.
นิรัญชลา ทับพุ่ม. (2564). การส่งเสริมทักษะการอภิปรายโต้แย้งทางคณิตศาสตร์ โดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้ด้วยวิธีการแบบเปิด เรื่อง ความคล้าย ของผู้เรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. การค้นคว้าอิสระปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2545). หลักการวัดและประเมินผลการศึกษา. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์ สถาบันราชภัฏพระนคร.
ไมตรี อินทร์ประสิทธิ์. (2560). นวัตกรรมการศึกษาชั้นเรียนและวิธีการแบบเปิดเพื่อยกระดับคูณภาพชั้นเรียน และการทำ Kyozaikenkyu ในการศึกษาชั้นเรียนและวิธีการแบบเปิด. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ลักขณา คณาศรี และสัมพันธ์ ถิ่นเวียงทอง. (2564). การเชื่อมโยงโดยใช้วิธีการของนักเรียนในชั้นเรียนคณิตศาสตร์ที่ใช้วิธีการแบบเปิด. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์. 7(2), 70-80.
วิจารณ์ พานิช. (2556). การเรียนนรู้แห่งศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: บริษัท ตถาตา พับลิเคชั่น.
ศิริวรรณ ฉัตรมณีรุ่งเจริญ และอนิต้า หล้าจิ. (2562). การพัฒนามโนมติทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยการจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้โดยใช้เทคโนโลยีผ่านไอแพดในเรื่อง กระบวนการเปลี่ยนแปลงทางธรณีวิทยาบนผิวโลก. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์. 35(3), 57-71.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2561). ผลการประเมิน PISA 2015 วิทยาศาสตร์ การอ่าน และคณิตศาสตร์ ความเป็นเลิศและความเท่าเทียมทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: ซัคเซสพับลิเคชั่น.
สาลินี เรืองจุ้ย. (2554). ผลของการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาปลายเปิด เรื่อง ลำดับและอนุกรม ที่มีต่อความคิดสร้างสรรค์ทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อมรรัตน์ ทองดี. (2557). ผลการใช้สื่อมัลติมีเดียในการแก้โจทย์ปัญหา เรื่อง การบวกเลข ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบ้านหนองสองห้อง (อินทปัญญาราษฎร์นุกูล) อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Becker, J. P., & Shimada, S. (1997). The Open-Ended Approach: A New Proposal for Teaching Mathematics. Virginia: National Council of Teachers of Mathematics.
Lin, S., & Mintzes, J. J. (2010). Learning Argumentation Skills Through Instruction in Socioscientific Issues: The Effect of Ability Level. International Journal of Science and Mathematics Education, 8(6), 993-1017.
Nohda, N. (2000). Teaching by Open-approach Method in Japanese Mathematics Classroom. Proceeding of the 24th Conference of the International Group for the Psychology of Mathematics Education (PME 24), Hiroshima, Japan: Hiroshima University, 39-54.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Suan Dusit Graduate School Academic Journal
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.