Airline Workers on the Risk of the Corona Virus Epidemic
Keywords:
Risk, Organizational Management, Communication ManagementAbstract
The objectives of the study were: 1) to study the level of knowledge, understanding, and attitude of operators in various positions affecting risk management, organizational management, and effective communication of operators 2) to study the understanding or knowledge related to risk management, organization management, and effective communication of operators which affected its use in improving the efficiency of working in organizations. The samples included 400 operators working at the airport and in the airline business. The samples were selected by using stratified sampling. The questionnaire was used as the tool in data collection. The IOC (Index of Item-Objective Congruence) index was evaluated by five experts ranging from 0.60 to 1.00 and the reliability analysis of the overall test indicated Cronbach’s Alpha Coefficient (α) of 0.99. The data was analyzed by using descriptive statistics and multiple regression analysis. The result was shown that 1) the operators had an understanding of the effective communication at the highest level, followed by the ability to use, 2) the operators’ understanding of the risk management affected the application of knowledge for operational development at the statistical significance level of 0.05 (β = 0.12, t = 3.06, Sig. = 0.000), 3) the understanding of organizational management affected the application of knowledge for operational development at the statistical significance level of 0.05 (β = 0.40, t = 11.64, Sig. = 0.000), 4) the effective communication affected the application of knowledge for operational development at the statistical significance level of 0.05 (β = 0.31, t = 8.17, Sig. = 0.000).
References
กฤษฎา เสกตระกูล. (2563). 7 แนวโน้มวิถีปกติใหม่ ธุรกิจการบินหลังยุคโควิด-19. [Online]. Available: https://www.businesstoday.co/opinions/21/05/2020/38510/ [2563, พฤศจิกายน 12].
กุลธิดา เดชโยธิน. (2558). บริหารความเสี่ยงองค์กรสถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ. [Online]. Available: http://www.ftpi.or.th>tag>erm [2564, กรกฎาคม 10].
เกศรา สุกเพชร. (2560). กระบวนทัศน์และจริยธรรมในการดําเนินการทางการท่องเที่ยวและบริการ. เอกสารประกอบการสอน คณะการจัดการการท่องเที่ยว สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
จินพนธ์ ชุมเกตุ. (2558). การจัดการความเสี่ยงเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการจัดการองค์กรของหน่วยงานสนับสนุน การศึึกษาและบริการวิชาการในสถาบันอุดมศึึกษาภาครัฐ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี. 4 (1), 40-49.
ญาณิศา เผื่อนเพาะ. (2562). การจัดการความเสี่ยงในธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. วารสารวิทยาการจัดการ ปริทัศน์. 21 (1), 191-199.
ฐิติรัตน์ นุ่มน้อย. (2554). การสื่อสารเพื่อการจัดการการเปลี่ยนแปลงในองค์กร กรณีศึกษา: ธนาคารแลนด์ แอนด์ เฮ้้าส์ เพื่อรายย่อย จํากัด (มหาชน). การค้นคว้าอิสระ ศึิลปศาสตรมหาบัณฑิต สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ธนวรรธ ตั้งสินทรัพย์ศึิริ. (2550). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ: ธนธัชการพิมพ์.
ไพลิน อภิธรรมกิตติ. (2561). การรับรู้ความเสี่ยงและแรงจูงใจของผู้บริโภคต่อการซื้อผลิตภัณฑ์อาหารเสริมทางอินเทอร์เน็ต. การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ.
มานะ ทองสิมา. (2557). ความคิดเห็นของบุคลากรต่อการบริหารจัดการในองค์การบริหารส่วนจังหวัดจันทบุรี. การศึึกษาอิสระ รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยบูรพา.
รุ่งพิสิฐ วรคํานึง. (2563). สายการบินทั่วโลกปรับตัวฝ่่าวิกฤต COVID-19 ด้วยกลยุทธ์ขนส่งสินค้าผ่านอากาศยานโดยสาร. [Online]. Available: https://www.airfreight-logistics.com/th/airlines-across-the-globe-carry-cargo-via-passenger-planes-as-they-navigate-through-the-covid-19-crisis/. [2563, ตุลาคม 7].
วริษฐา แซ่เจีย. (2563). อยู่ก็เครียด ไปก็ลําบาก: ผลกระทบจาก COVID-19 ต่อคนทํางานในธุรกิจสายการบิน. [Online]. Available: https://thematter.co/social/covid-19-impact-on-aviation/106220 [2563, มีนาคม 30].
ศึิริลักษณ์ โรจนกิจอํานวย. (2561). การรับรู้ความเสี่ยงและความไว้วางใจที่ส่งผลต่อการซื้อขายผ่านพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ข้ามพรมแดน. วารสารจุฬาลงกรณ์ธุรกิจปริทัศน์. 40 (157), 79-99.
สมชาย วรกิจเกษมสกุล. (2553). ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. อุดรธานี: อักษรศิลป์.
สุพรรณิการ์ ธรรมนิทัศนา. (2562). การประยุกต ์ใช้มาตรฐานการบริหารความเสี่ยงสําหรับองค์กรอุตสาหกรรมการผลิต กรณีศึกษา: อุตสาหกรรมแปรรูปกระดาษ วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต คณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
องค์กรบริหารส่วนตําบลทุ่งกอ. (2564). คู่มือบริหารความเสี่ยง. [Online]. Available: http://tkr.go.th/wp-content/uploads/2021/02. [2564, กรกฎาคม 10].
อรวรรณ สีลาเกียรติวณิช. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการบริหารความเสี่ยง กรณีศึกษา: มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี. สารนิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม.
AS/NZS 4360. (2004). The Australian/New Zealand Standard on Risk Management.Standard Astralian/New Zealand Standard.
Barker, Larry L. (1981). Communication. New Jersey : Prentice-Hall.
Cochran, W. G. (2007). Sampling Techniques. NY: John Wiley & Sons.
Drucker. P. F. (2005). Management: Tasks, Responsibilities, Practices. New York: Truman Tal-ley Books.
Hodgetts, R. M. & Hegar, K. W. (2005). Modern Human Relations at Work (9th ed.). South- Western, USA: Thomson.
Suwaree, A. A. & Jitthanan, M. (2018). An Investigation of Western and Eastern Generation Yon Travel Risk Perception in Thailand. Tourism and Sustainable Development.[Online]. Available: http://www.researchgate.net>NC018-proceedings [2021, July 10].
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Graduate School, Suan Dusit University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.