The Causal Model Affecting Emotional Intelligences of Administrators in Basic Educational Schools Under the Office of the Private Education Commission
Keywords:
Emotional Intelligence, School Administrators, Office of the Private Education CommissionAbstract
This research aimed to study the level of emotional intelligence of school administrators and develop the causal model of emotional intelligence of administrators of Basic Educational Institution under the Office of the Private Education Commission This research was quantitative research. (Quantitative Methods). The sample selected to answer the questionnaire included 450 school administrators obtained by using the stratified random sampling. The research instrument was the questionnaire with the five-point rating scale which was evaluated by experts. The consistency index ranged between 0.60-1.00 and the reliability coefficient was 0.954. The statistics used to analyze the data were percentage, mean, and standard deviation and the statistics used in the causal relationship analysis was the Lisrel program (LISREL). The findings indicated that the opinion towards the emotional intelligence of the school administrators was rated at the high level (X= 4.00, S.D. = 0.46). The results of the causal model development affecting the emotional competence of the administrators of Basic Education Institutions under the Private Education Commission revealed that 1) Parenting exerted a direct positive influence on the personality, exercise of power and motivation for achievement and emotional intelligence of the administrators 2) Personality had a direct positive influence on the exercise of power and emotional intelligence of the administrators. 3) The exercise of power had a direct positive influence on the emotional intelligence of the administrators. 4) The motivation for achievement had a direct positive influence on the exercise of power and emotional intelligence of the administrators.
References
กรมสุขภาพจิต. (2550). อีคิว: ความฉลาดทางอารมณ์. (ฉบับปรับปรุง). นนทบุรี: สําานักพัฒนาสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต.
กระทรวงสาธารณสุข, กรมสุขภาพจิต. (2546). สุขภาพจิตไทย พ.ศ. 2545-2546. กรุงเทพฯ: สําานักพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
กัลยมน อินทุสุต และศิริชัย ชินะตังกูร. (2554). ความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารการบริหารสถานศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2 (1), หน้า 25-42.
จุมพจน์ เชื้อสาย. (2553). People for Quality: EQ กับภาวะผู้นําาส่งผลให้คนประสบความสําาเร็จได้อย่างไร. วารสารฟอร์ ควอลิตี้ (For QUALITY), 16 (150), 107-111.
ชาคริต มานพ. (2550). การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของนักเรียนเตรียมทหาร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธัญญารัตน์ ทับทิม. (2557). ความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษาและครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา สิงห์บุรี. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการ คณะครุศาสตร์ ศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
มณีรัตน์ ยศสุรีย์. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างการใช้อำนาจของผู้บริหารสถานศึกษากับกลยุทธ์ การเมืองในองค์การ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์เขต 1. การศึกษาค้นคว้าด้วยตนเองการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร.
มัณฑิรา เกิดพิพัฒน์. (2550). ความสัมพันธ์ระหว่างแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ บุคลิกภาพที่มีต่อพฤติกรรมมุ่งผลสัมฤทธิ์ของพนักงานสายงานตลาด และการขาย บริษัท กสท โทรคมนาคม จำกัด (มหาชน).วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาการตลาด บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.
วรพจน์ บดสันเทียะ. (2551). การศึกษาปัจจัยการใช้อำนาจของผู้บริหารสถานศึกษาที่มีผลต่อบรรยากาศในสถานศึกษา สังกัดเทศบาลในจังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
วราภรณ์ พรหมรัตน์. (2554). การใช้อำนาจของผู้บริหารกับความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของครู โรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาชลบุรี เขต 3. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
วีระวัฒน์ ปันนิตามัย. (2551). เชาวน์อารมณ์ (EQ): ดัชนีวัดความสุขและความสำเร็จของชีวิต, (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Bar-On, R. (1997). Bar-On Emotional Quotient Inventory: Technical Manual. Toronto: Multi Health Systems.
Bar-On, R. (1997). Bar-On Emotional Intelligence Quotient Inventory: EQ-I Test Booklets.Toronto: Multi-Health System.
Costa, P.T. and McCrae, R.R. (1995). Revised NEO Personality Inventory (NEO-PI-R) and NEO Five-Factor Inventory (NEO-FFI). Florida: Psychological Assessment Resources.
Curry, C. C. (2009). Correlation of Emotional Intelligence of School Leaders to Perceptions of School Climate as Perceived by Teachers, Indiana University of Pennsylvania.
French, J. R. P. & Raven, B. H. (1968). The Bases of Power. In D. Cartwringht, & Arbor (Eds.), Studies Power. New York: McGraw-Hill.
Goleman, D. (1995). Emotional Intelligence: Why it Can Matter More Than IQ. New York : Bantam Books.
Goleman, D. (1998). Working With Emotional Intelligence. New York: Bantam Books.
Hair, Jr. Joseph F, Black, William C., Babin, Barry J., Anderson, Rolph E. (2010). Multivariate Data Analysis: A Global Perspective. 7th edition. Pearson Education Inc. NewJersey.
Hjelle, L.A. and Ziegler, D.J. (1992). Personality Theories. Singapore: McGraw-Hill.
Roger, Evertt M. (1972). Social Change in Rural Societics. Second Edition. New York: Appleton-Cntury-Crofts.
Spence, J.T., and Helmreich, R.L. (1983). Achievement Related Motives and Behavior. San Francisco: W.H. Freeman.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Graduate School, Suan Dusit University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
