The Digital-Age Learning Leadership in: Transforming Education
Keywords:
Learning Leadership, Digital Era, SchoolAbstract
This article aims to guideline for the digital-age learning leadership of school administrators, who play a crucial role in driving educational development. As technological advancements significantly impact all dimensions of the education system, school administrators must possess characteristics and skills that respond effectively to rapid changes. The components of digital-age learning leadership include: 1) personal learning mastery, 2) digital learning networks, 3) digital transformation, 4) systematic human resource development, and 5) creative thinking and innovation. These elements serve as a critical foundation for the sustainable development of organizational capacity. In terms of management, school administrators should apply technology to the management of academic affairs, budget administration, personnel management, and general administration to enhance efficiency, transparency, and data accessibility. This approach promotes lifelong learning among staff and cultivates an organizational culture that embraces change and continuous innovation.
References
กนกอร สมปราชญ์. (2560). ภาวะผู้นำและภาวะผู้นำการเรียนรู้สำหรับผู้บริหารสถานศึกษา. คลังนานาวิทยา.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. กระทรวงศึกษาธิการ.
กะรัต ทองใสพร และคณะ. (2566). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร, 6(2), 261-270.
เขมณัฏฐ์ มิ่งศิริธรรม. (2563). เทคโนโลยีเพื่อการเรียนรู้สำหรับการวิจัยทางการศึกษาในการเปลี่ยนผ่านทางดิจิทัล. โอ. เอส. พริ้นติ้ง เฮ้าส์.
จิติมา วรรณศรี. (2564). การบริหารจัดการศึกษายุคดิจิทัล. รัตนสุวรรณการพิมพ์ 3.
ทินกร เผ่ากันทะ และกัลยารัตน์ เมธีวีรวงศ์. (2565). แนวทางการบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย, 4(2), 37-45.
บรรจง วันทา และเสน่ห์ คําสมหมาย. (2567). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นําการเรียนรู้ยุคใหม่ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากาฬสินธุ์. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 12(5), 1838-1852.
ปัทมาภรณ์ ธรรมฐิติพงษ์ และคณะ. (2566). แนวทางการบริหารโรงเรียนขนาดเล็กในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดอุทัยธานี. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 11(43), 43-53.
พีรธร บุณยรัตพันธุ์. (2564). การพัฒนาภาวะผู้นำทางการบริหาร. โฟกัส พริ้นติ้ง.
มลฤดี เพ็งสง่า และมัทนา วังถนอมศักดิ์. (2566). การบริหารสถานศึกษายุคดิจิทัล. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ ศรีนครินทรวิโรฒ, 24(2), 162-175.
ลักษวงษ์ จิระสุวรรณภักดี สมชาย เทพแสง และสนั่น ประจงจิตร. (2566). ภาวะผู้นำแห่งการเรียนรู้ในยุคดิจิทัล. วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก, 41(2), 219-239.
วีรภัทร รุ่งโรจน์นภาดล ชัยวัฒน์ ประสงค์สร้าง และสุวิทย์ ภาณุจารี. (2567). องค์กรแห่งความสุขในยุคดิจิทัล. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 7(2), 159-174.
Storey, J. (2011). Leadership in Organizations : current issue and key trends (2nd ed.). Taylor & Francis.
