การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน วิชาสังคมศึกษา เรื่องหน้าที่ชาวพุทธ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/2 โรงเรียนม่วงสามสิบอัมพวันวิทยา โดยใช้วิธีการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ (5Es)
คำสำคัญ:
ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน, สังคมศึกษา, หน้าที่ชาวพุทธ, วิธีการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและเพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียน วิชาสังคมศึกษา เรื่องหน้าที่ชาวพุทธ ของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนม่วงสามสิบอัมพวันวิทยา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาอุบลราชธานี อำนาจเจริญ โดยใช้วิธีการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ (5Es) ประชากร คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 358 คน ตัวอย่างนักเรียน จากกลุ่มประชากร 39 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ประกอบไปด้วย แผนการจัดการเรียนรู้ กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม สาระการเรียนรู้ศาสนา ศีลธรรม จริยธรรม เรื่อง หน้าที่ชาวพุทธ จำนวน 3 แผน แผนละ 50 นาที แผนการจัดการเรียนรู้ที่ 1 เรื่อง การเป็นชาวพุทธที่ดีตามหลักทิศ 6 แผนการจัดการเรียนรู้ที่ 2 เรื่อง การแสดงตนเป็นพุทธมามกะ แผนการจัดการเรียนรู้ที่ 3 เรื่อง การเข้าใจในกิจของพระภิกษุ แบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่อง หน้าที่ชาวพุทธ แบบปรนัยชนิดเลือกตอบ 4 ตัวเลือก จำนวน 20 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ร้อยละมาตรฐาน ผลการศึกษาวิจัยพบว่า 1) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนที่เรียนด้วยวิธีการสอนแบบสืบเสาะ หาความรู้ (5Es) หลังเรียนดีกว่าก่อนเรียน และ 2) นักเรียนที่เรียนด้วยวิธีการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ (5Es) มีคะแนนพัฒนาการเพิ่มขึ้น
References
กรมวิชาการ. (2544). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2544). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542. โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน 2551. โรงพิมพ์ครุสภาลาดพร้าว.
จิรวัฒน์ สุขไสย, ศิรประภา พฤทธิกุล, ปริญญา ทองสอน. (2564). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและเจตคติต่อการเรียนวิชาพระพุทธศาสนา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้เกมตามแนวการเรียนรู้ โดยใช้สมองเป็นฐาน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 23(3), 92-102.
นรรัชต์ ฝันเชียร. (2563). การเรียนแบบสืบเสาะหาความรู้ 5 ขั้นตอน (The 5 E’s of Inquiry-Based Learning). https://www.trueplookpanya. com/blog/content/82385/-blog-teamet
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 4). สุวีริยาสาสน์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2546). การพัฒนาหลักสูตรและการวิจัยเกี่ยวกับหลักสูตร. ชมรมเด็ก.
ประวัติโรงเรียนม่วงสามสิบอัมพวันวิทยา. (2564). https://data.boppobec.info/web/index_ view_history.php?School_ID= 1034711140&page=history.
พระวิทยา ขนชัยภูมิ และ ธนกฤต รชตะศิรกุล. (2565). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาพระพุทธศาสนาโดยใช้ทักษะ กระบวนการกลุ่มการเรียนรู้แบบร่วมมือของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร, 5(3), 76-88.
พระอนันตศักดิ์ กุสลจิตฺโต, ธงไชย สุขแสวง, สิริพัฒถ์ ลาภจิตร, และ อิทธิวัตร ศรีสมบัติ. (2567). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่องศาสนพิธี กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษาศาสนา และวัฒนธรรม นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โดยการจัดการเรียนรู้แบบ Active Learning. วารสารวนัมฎองแหรกพุทธศาสตรปริทรรศน์, 11(1), 115-128.
ล้วน สายยศ และ อังคณา สายยศ. (2543). เทคนิคการวัดผลการเรียนรู้ (พิมพ์ครั้งที่ 2). สุวีริยาสาส์น.
วรวิทย์ ประทีป ณ ถลาง, ประพันธ์ ขจัดภัย ยงยุทธ์ จันทิมา นวพรรษ ศุภวรางกูล. (2564). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชาพระพุทธศาสนาของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ด้วยวิธีการจัดการเรียนรู้แบบการพัฒนามารยาทไทบสำหรับนักเรียน (EQFS Model). คุรุสภาวิทยาจารย์, 2(3), 89-100.
