การวิเคราะห์เปรียบเทียบปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันขององค์กรของบุคลากรในคณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากรในคณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ บุคลากรของคณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา ใช้วิธีการเปิดตารางสำเร็จรูปของ Krejcie and Morgan ณ ระดับความเชื่อมั่น 95% จากนั้นกำหนดสัดส่วนกลุ่มตัวอย่างแบบกำหนดโควตา ตามจำนวนบุคลากรของแต่ละสายงาน เครื่องมือการวิจัย ได้แก่แบบสอบถาม ที่มีการพัฒนาและตรวจสอบคุณภาพของเครื่องมือแล้ว ซึ่งมีค่าดัชนีความสอดคล้อง 1.00 ความเที่ยงและความเชื่อมั่น 0.98 มีผู้ตอบแบบสอบถามจำนวนทั้งสิ้น 52 คน คิดเป็น ร้อยละ 89.67 ของประชากรทั้งหมด สถิติที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน, T-test, ANOVA, Pearson’s correlation, multivariable linear regression ผลการวิจัย พบว่า ผลการเปรียบเทียบปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากรในคณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา คือ ปัจจัยด้านวัฒนธรรมหรือจุดมุ่งหมายขององค์กร ปัจจัยด้านภาวะผู้นำขอผู้บังคับบัญชา และปัจจัยด้านเพื่อนร่วมงาน มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับระดับความผูกพันต่อองค์กร สูงสามลำดับแรก โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ (r) เท่ากับ 0.796, 0.711 และ 0.618 ตามลำดับ (P-value = 0.01)ในขณะที่ปัจจัยด้านลักษณะงานมีตัวแปรสำคัญที่สัมพันธ์กับการลดความผูกพันต่อองค์กร (r=0.520, P-value = 0.01) ข้อเสนอแนะจากการวิจัย คือ ปัจจัยด้านวัฒนธรรมหรือจุดมุ่งหมายขององค์กรมีความสัมพันธ์เชิงบวกสูงสุดกับระดับความผูกพันต่อองค์กร ในขณะที่ปัจจัยด้านลักษณะงานมีตัวแปรสำคัญที่สัมพันธ์กับการลดความผูกพันต่อองค์กร จึงเป็นปัจจัยที่ควรติดตามและจัดการภายในองค์กร รวมทั้งควรมีการศึกษาเชิงคุณภาพเพื่อนำไปสู่ความเข้าใจและเพิ่มความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากรต่อไป