หลักในการรับฟังพยานหลักฐานในชั้นศาล

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหลักในการรับฟังพยานหลักฐานคดีอาญาในชั้นศาล(ชั้นพิจารณา) ซึ่งจะศึกษาเฉพาะหลักเกณฑ์การรับฟังพยานบุคคลในคดีอาญาชั้นพิจารณา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๒๒๖ เท่านั้น

ผลที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้พบว่าที่รับฟังพยานบุคคลในชั้นศาล หลักเกณฑ์ในการรับฟังพยานหลักฐานชั้นศาลนั้นผู้พิพากษาหรือศาลต้องใช้ดุลพินิจไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาเป็นหลักในการรับฟังพยานบุคคลในคดีอาญาและในคดีอาญาเป็นเรื่องการกระทำที่กฎหมายบัญญัติเป็นความผิด ประเด็นในคดีจึงมีอยู่ ๒ ประการ คือ หลักข้อกฎหมาย จำเลยมีผิดหรือบริสุทธิ์ซึ่งเป็นประเด็นตายตัวไม่มีทางเป็นอื่นไปได้และหลักข้อเท็จจริงกล่าวคือ

(๑) หลักข้อกฎหมาย ในชั้นพิจารณาหลักเกณฑ์การรับฟังพยานหลักฐานคดีอาญาในชั้นศาล (ชั้นพิจารณา) ทางกฎหมายอาจแบ่งเป็น 2 ส่วน คือ ส่วนแรกเป็นหลักทั่วไปในการรับฟังพยานหลักฐานกล่าว คือ ต้องเป็นพยานหลักฐานซึ่งน่าจะพิสูจน์ได้ว่าจำเลยมีผิดหรือบริสุทธิ์ โดยแยกเป็น 2 ส่วน ได้แก่ พยานหลักฐานซึ่งความผิดหรือบริสุทธิ์จำเลยโดยตรงและส่วนที่สองเป็นข้อยกเว้นของส่วนแรกห้ามมิให้รับฟังเพราะเป็นการได้มาโดยมิชอบหรือมิได้มาด้วยความสมัครใจ

(๒)หลักข้อเท็จจริง หลักเกณฑ์ในการรับฟังพยานบุคคลในชั้นศาล (ชั้นพิจารณา) การรับฟังการพิจารณาคดีคือ หลักการเป็นข้อเท็จจริงนั้น หลักปัญหาเกี่ยวกับการใช้ดุลพินิจของศาลตามรูปคดีโดยความเป็นอิสรภาพและเสมอภาค หลักความใกล้ชิดกับเหตุการณ์และข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ หลักตรรกวิทยาหรือหลักเหตุและผล หลักธรรมชาติหรือปรากฏการที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติทั้งนี้ต้องประกอบกับตัวของพยานเองด้วย คือ

๑) มีความสามารถที่จะเป็นพยานได้ สามารถที่จะเข้าใจและตอบคำถามได้

๒) มีลักษณะของความใกล้ชิดกับข้อเท็จจริงของพยาน เป็นผู้ได้เห็น ได้ยิน หรือทราบข้อความเกี่ยวในเรื่องที่จะให้การเป็นพยานนั้นมาด้วยตนเองมาโดยตรง

๓) มีความสามารถในการถ่ายทอด ข้อเท็จจริง จากการสัมผัสกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสามารถจดจำและถ่ายทอดเหตุการณ์นั้นได้