การพัฒนาระบบตอบกลับการวินิจฉัยโรคของผู้ป่วยที่เดินทางผ่านด่าน ด้วย QR-CODE ในด่านควบคุมโรคติดต่อระหว่างประเทศ ของสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 10 จังหวัดอุบลราชธานี
คำสำคัญ:
การพัฒนา, ระบบตอบกลับ, การวินิจฉัยโรค, QR-CODEบทคัดย่อ
การพัฒนาระบบตอบกลับการวินิจฉัยโรคของผู้ป่วยที่เดินทางผ่านด่านด้วย QR-CODE เป็นการศึกษาวิจัยเชิงปฏิบัติ (Action Research) เพื่อพัฒนาระบบตอบกลับการวินิจฉัยโรคของผู้ป่วยที่เดินทางผ่านด่านด้วย QR-CODE ให้มีประสิทธิผล โดยรวบรวมข้อมูลจากผู้เกี่ยวข้องที่เป็นเจ้าหน้าที่ด่าน และเจ้าหน้าที่ในสถานบริการสุขภาพในพื้นที่เขตสุขภาพที่ 10 จังหวัดอุบลราชธานี จำนวน 56 คน ที่ยินยอมให้ความร่วมมือในการส่งข้อมูล ในระหว่างเดินพฤษภาคม - กรกฎาคม 2562 และรวบรวมข้อมูลผู้เดินทางที่เป็นกลุ่มตัวอย่างในการศึกษาประสิทธิผล จำนวน 754 ราย ทำการเก็บข้อมูลด้วยแบบทบทวนสถานการณ์ แบบสอบถามความสอดคล้องการใช้งาน แบบสอบถามความพึงพอใจ และแบบรวบรวมข้อมูล โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการศึกษาพบว่า ระบบตอบกลับการวินิจฉัยโรคของผู้ป่วยที่เดินทางผ่านด่าน ด้วย QR-CODE มีความเหมาะสมตรงกับความต้องการใช้งานของผู้เกี่ยวข้องในระดับมาก (=4.48, =0.74) และมีประสิทธิผลในด้านอัตราการตอบกลับข้อมูลการวินิจฉัยโรคครบถ้วน ร้อยละ 86.14 ขณะที่เมื่อวิเคราะห์ตามช่วงเวลาที่เดินทางเข้ามาพบว่า หากมีการเดินทางเข้าประเทศไม่เกิน 3 วัน ทั้งก่อนวันเดินทาง และหลังวันเดินทาง อัตราการตอบกลับครบถ้วนในกลุ่มผู้ป่วยสูงขึ้นถึง ร้อยละ 100 และผู้ใช้งานมีความพึงพอใจในระบบตอบกลับการวินิจฉัยโรคโดยรวม อยู่ในระดับมากมากที่สุด ร้อยละ 94.64 โดยเฉพาะในด้านความมีประโยชน์ต่อการปฏิบัติงานของหน่วยงาน และการนำไปปฏิบัติได้จริง ด้านที่น้อยที่สุดคือรูปแบบมีความเหมาะสมกับบริบทของพื้นที่สามารถนำไปปฏิบัติได้จริง
ข้อเสนอแนะ ควรมีการพัฒนาระบบเฝ้าระวังโรคติดต่อที่ด่าน ขึ้นมาเสริมระบบที่มีอยู่เดิมให้สามารถตรวจจับผู้ป่วยได้ดียิ่งขึ้นต่อไปในอนาคต และควรพัฒนาเป็นแอพพลิเคชั่น เพื่อรับข้อมูลผู้เดินทางที่ป่วยเชื่อมโยงกับข้อมูลจากสถานบริการจากภาครัฐ และภาคเอกชนได้สะดวกยิ่งขึ้นต่อไป
References
กรมควบคุมโรค กฎอนามัยระหว่างประเทศ พ.ศ.2548 (2005) กรุงเทพมหานคร โรงพิมพ์องค์การทหารผ่าน
ศึกในพระบรมราชูปถัมภ์ 2548
ตินีจิต รัตนมงคล. (วันที่ 14 ตุลาคม 2564). อิทธิพลของความคาดหวังต่อคุณภาพการให้บริการทางอิเล็กทรอนิกส์ คุณประโยชน์ และความง่ายในการใช้งานที่ส่งผลต่อการยอมรับการใช้เทคโนโลยีในการชำระเงินผ่าน QR Code ของผู้บริโภคในจังหวัดกรุงเทพมหานคร.
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. (2542). กรุงเทพฯ: นานมีบุค.
ประหยัด แดงสุภา (2541) ระบาดวิทยา: ระบาดวิทยาการแก้ไขปัญหาสาธารณสุขในชุมชน ประจวบคีรีขันธ์ ประจวบการพิมพ์ 14
รุ่งนภา จิตรโรจนรักษ์. (2548). การพัฒนารูปแบบการบริหารของคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสำหรับประเทศไทย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย/กรุงเทพฯ.
ลั่นทม จอนจวบทรง และ ณธภร ธรรมบุญวริศ. (2561). การใช้วิจัยปฏิบัติการในงานวิจัยทางระบบสารสนเทศ. วารสาร ธุรกิจปริทัศน์ ปีที่ 10 ฉบับที่ 2(กรกฎาคม-ธันวาคม 2561).
ศิราณี ศรีหาภาค และคณะ. (2561). รูปแบบการพัฒนาระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉินสำหรับผู้สูงอายุภายใต้กองทุนระบบการดูแลระยะยาว จังหวัดขอนแก่น. สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ (สพฉ.).
ศักดา สถาพรวจนา. (2549). การพัฒนารูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย/กรุงเทพฯ.
วีระยุทธ์ ชาตะกาญจน์. (2558). การวิจัยเชิงปฏิบัติการ.วารสารราชภัฏสุราษฎร์ฐานี ปีที่ 2 ฉบับที่ 1(มกราคม-มิถุนายน 2558).
อาบจิตร กอมาตย์ และคณะ.(2560). การพัฒนาระบบสารสนเทศเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพระบบงานสารบรรณ. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเชีย ปีที่ 7ฉบับที่ 2 กรกฎาคม-ธันวาคม 2560.
อุทัย บุญประเสริฐ. (2546). การบริหารจัดการสถานศึกษาโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Bardo, J. W., & Hartman, J. J. (1982). Urban society: A systemic introduction. New York: Peacock.
Brown.W.
B., & Moberg, D. J. (1980). Organizational theory and management: A macro approach. New York: John Wiley & Sons.
DiMasi, J. A., Florez, M. I., Stergiopoulos, S., Peña, Y., Smith, Z., Wilkinson, M., & Getz, K. A. (2020). Development times and approval success rates for drugs to treat infectious diseases. Clinical Pharmacology & Therapeutics, 107(2), 324-332.
Getzels, J. W., & Guba, E. G. (1957, December). Social behavior and administrative process. School Review, 65, 423-441.
Joyce, B., & Weil, M. (1985). Models of teaching (2nd ed.). New Delhi: Prentice-Hall.
Keeves, P. J. (1988). Educational research, methodology and measurement: An international handbook. Oxford: Pergamon Press.
Longman. (1987). Longman Dictionary of Contemporary English. England: Clay.
Magteppong, W., Triamlumlerd, S., & Kongsuwan, P. (2022). การพัฒนาโมบายแอปพลิเคชันเพื่อประเมินและให้ความรู้ในการป้องกันและดูแลผู้ป่วยภาวะสมองเสื่อมสำหรับอาสาสมัครสาธารณสุขหมู่บ้าน. Thai Red Cross Nursing Journal, 15(3), 87-103.
Ormond, M., & Lunt, N. (2020). Transnational medical travel: Patient mobility, shifting health system entitlements and attachments. Journal of Ethnic and Migration Studies, 46(20), 4179-4192.
Ruiz, M. E. (2010). Risks of self-medication practices. Current Drug Safety, 5(4), 315-323.
Steiner, E. (1988). Methodology of theory building (pp. 39-40). Sydney: Educology Research Associates.
Willer, D. (1968). Scientific sociology: Theory and method. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.

Downloads
เผยแพร่แล้ว
Versions
- 2023-01-01 (2)
- 2023-09-25 (1)
How to Cite
ฉบับ
บท
License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.