การบูรณาการพระศาสนาและการศึกษา การสร้างจริยธรรมในยุคดิจิทัล

บทคัดย่อ

การศึกษาพระพุทธศาสนาไม่ได้จำกัดรูปแบบในการศึกษาเหมือนในอดีตที่ผ่านมา หากต้องการศึกษาพระพุทธศาสนาต้องไปที่วัด แต่ปัจจุบันสังคมเปลี่ยนไป มีผู้คนจำนวนหนึ่งไม่อยากเข้าวัดแต่อยากศึกษาพระพุทธศาสนาก็สามารถอาศัยความเจริญของเทคโนโลยี ศึกษาจากสื่อสังคมออนไลน์ การถ่ายทอดวิชาการ แต่ต้องเป็นกระบวนการสร้าง “มนุษย์ที่สมบูรณ์” โดยบูรณาการพระพุทธศาสนาเข้าไว้ในหลักสูตรทุกระดับอย่างเหมาะสม ไม่ใช่เพียงในวิชาศาสนา แต่ต้องฝึกให้ผู้เรียนมี “จริยธรรมดิจิทัล” ผ่านกิจกรรม การตั้งคำถาม และการสะท้อนคิด ร่วมกับการใช้เทคโนโลยีอย่างรู้เท่าทัน พร้อมทั้งส่งเสริมครูให้เป็น “ผู้นำทางจิตวิญญาณ” ที่สามารถอบรมผู้เรียนให้ตื่นรู้ ไม่หลงใหลในโลกเสมือนจนละเลยชีวิตจริงในยุคสังคมดิจิทัลที่เต็มไปด้วยความรวดเร็วของข้อมูลข่าวสารและการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี พระพุทธศาสนายังคงมีบทบาทสำคัญในการหล่อหลอมจริยธรรมของผู้คน โดยเฉพาะในการศึกษา ซึ่งเป็นกระบวนการสำคัญในการพัฒนาเยาวชนและพลเมืองของชาติ การผสมผสานหลักธรรมของพระพุทธศาสนาเข้าสู่กระบวนการเรียนรู้ จะช่วยให้ผู้เรียนสามารถดำเนินชีวิตในโลกออนไลน์อย่างมีคุณธรรม มีสติ และไม่ตกเป็นเหยื่อของสิ่งยั่วยุต่างๆท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงของเทคโนโลยีและวัฒนธรรมดิจิทัลที่รวดเร็วและซับซ้อน บทความได้นำเสนอกรอบแนวคิด แนวปฏิบัติ และข้อเสนอเชิงนโยบายที่สามารถใช้ได้จริงในบริบทของสังคมไทย