แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของคณาจารย์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีล้านช้าง จังหวัดเลย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันของภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของคณาจารย์ 2) วิเคราะห์องค์ประกอบของภาวะผู้นำเชิงจริยธรรม และ 3) เสนอแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของคณาจารย์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีล้านช้าง จังหวัดเลย ใช้วิธีวิจัยแบบผสมผสาน โดยเก็บข้อมูลเชิงปริมาณจากคณาจารย์ 50 คน และข้อมูลเชิงคุณภาพจากการสัมภาษณ์เชิงลึก 20 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของคณาจารย์โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) องค์ประกอบของภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ ได้แก่ ความซื่อสัตย์และความน่าเชื่อถือ การเป็นแบบอย่างทางจริยธรรม การส่งเสริมบรรยากาศทางจริยธรรม การตัดสินใจอย่างมีจริยธรรม และการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมในผู้อื่น 3) แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมประกอบด้วย 5 ด้าน คือ การพัฒนาตนเอง การสร้างวัฒนธรรมองค์กรที่เน้นจริยธรรม การจัดการเรียนการสอนที่บูรณาการจริยธรรม การสร้างเครือข่ายความร่วมมือด้านจริยธรรม และการพัฒนาระบบสนับสนุนและติดตามประเมินผล
ข้อเสนอแนะจากการวิจัย คือ มหาวิทยาลัยควรส่งเสริมการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของคณาจารย์อย่างเป็นระบบ โดยเน้นการพัฒนาทั้ง 5 องค์ประกอบ และนำแนวทางการพัฒนาที่นำเสนอไปประยุกต์ใช้อย่างเป็นรูปธรรม
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารวิชาการจินตาสิทธิ์ อยู่ภายใต้การอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) เว้นแต่จะระบุไว้เป็นอย่างอื่น โปรดอ่านหน้านโยบายของเราสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเข้าถึงแบบเปิด ลิขสิทธิ์ และการอนุญาต
References
โกวิทย์ พวงงาม. (2563). การพัฒนาภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมในบริบทสังคมไทย. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 46(2), 1-18.
ธีระ รุญเจริญ. (2558). การพัฒนาภาวะผู้นำทางการศึกษา. ข้าวฟ่าง.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2559). ภาวะผู้นำ: ความสำคัญต่อการพัฒนาคน พัฒนาประเทศ. สำนักพิมพ์ผลิธัมม์.
สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2558). ภาวะผู้นำเชิงจริยธรรม: แนวคิด ทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2562). การพัฒนาภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมในยุคดิจิทัล. วารสารครุศาสตร์, 47(3), 1-15.
เสาวนีย์ ตรีพุทธรัตน์. (2561). ภาวะผู้นำเชิงจริยธรรม: กลยุทธ์การพัฒนาคุณภาพการศึกษาไทย. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 20(4), 294-307.
Brown, M. E., & Treviño, L. K. (2006). Ethical leadership: A review and future directions. The Leadership Quarterly, 17(6), 595-616.
Cuellar, C., & Giles, D. L. (2012). Ethical practice: a study of Chilean school leaders. Journal of Educational Administration, 50(4), 420-436.
Fullan, M. (2016). The new meaning of educational change (5th ed.). Teachers College Press.
Macfarlane, B. (2004). Teaching with integrity: The ethics of higher education practice. Routledge.
Northouse, P. G. (2018). Leadership: Theory and practice (8th ed.). SAGE Publications.
Shapiro, J. P., & Stefkovich, J. A. (2016). Ethical leadership and decision making in education: Applying theoretical perspectives to complex dilemmas (4th ed.). Routledge.
Yukl, G., Mahsud, R., Hassan, S., & Prussia, G. E. (2013). An improved measure of ethical leadership. Journal of Leadership & Organizational Studies, 20(1), 38-48.