วารสารวิชาการจินตาสิทธิ์ (online)

การศึกษาแนวคิดทศพิธราชธรรมกับการพัฒนาภาวะผู้นำในสังคมปัจจุบัน

2025-02-23T12:46:45+07:00

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิดทศพิธราชธรรมในพระพุทธศาสนา วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างหลักทศพิธราชธรรมกับการพัฒนาภาวะผู้นำ และนำเสนอแนวทางการประยุกต์ใช้หลักทศพิธราชธรรมในการพัฒนาภาวะผู้นำในสังคมปัจจุบัน โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงเอกสาร ผลการศึกษาพบว่า หลักทศพิธราชธรรมเป็นธรรมะ 10 ประการสำหรับผู้นำที่ปรากฏในคัมภีร์พระพุทธศาสนา ประกอบด้วย ทาน (การให้) ศีล (ความประพฤติดีงาม) บริจาค (การเสียสละ) อาชชวะ (ความซื่อตรง) มัททวะ (ความอ่อนโยน) ตบะ (ความเพียร) อักโกธะ (ความไม่โกรธ) อวิหิงสา (ความไม่เบียดเบียน) ขันติ (ความอดทน) และอวิโรธนะ (ความไม่คลาดจากธรรม) ซึ่งมีความสัมพันธ์อย่างยิ่งกับการพัฒนาภาวะผู้นำในมิติต่างๆ ทั้งด้านคุณธรรมจริยธรรม การบริหารจัดการ และการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ในการประยุกต์ใช้หลักทศพิธราชธรรมเพื่อพัฒนาภาวะผู้นำสามารถดำเนินการได้ใน 3 ระดับ คือ ระดับปัจเจกบุคคล ระดับองค์กร และระดับสังคม โดยต้องดำเนินการอย่างเป็นระบบและบูรณาการ ทั้งนี้ มีข้อเสนอแนะให้มีการพัฒนาตัวชี้วัดภาวะผู้นำตามหลักทศพิธราชธรรม การสร้างหลักสูตรฝึกอบรม และการส่งเสริมการวิจัยเชิงประจักษ์เพื่อประเมินผลการนำหลักทศพิธราชธรรมไปใช้ในบริบทต่างๆ อันจะนำไปสู่การพัฒนาภาวะผู้นำที่มีประสิทธิภาพและยั่งยืนในสังคมปัจจุบัน

การบูรณาการหลักอปริหานิยธรรม 7 กับการพัฒนาภาวะผู้นำองค์กรสมัยใหม่

2025-02-23T12:56:30+07:00

บทความวิชาการนี้มุ่งศึกษาการบูรณาการหลักอปริหานิยธรรม 7 กับการพัฒนาภาวะผู้นำองค์กรสมัยใหม่ในยุคดิจิทัล โดยวิเคราะห์ความสอดคล้องระหว่างหลักธรรมทางพระพุทธศาสนากับแนวคิดทฤษฎีภาวะผู้นำร่วมสมัย การศึกษาพบว่าหลักอปริหานิยธรรมมีความเชื่อมโยงกับการพัฒนาภาวะผู้นำใน 7 มิติสำคัญ ได้แก่ (1) ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่เน้นการสร้างแรงบันดาลใจและการกระตุ้นทางปัญญา (2) การสร้างวัฒนธรรมองค์กรแห่งนวัตกรรมผ่านการมีส่วนร่วมและการเรียนรู้ (3) การพัฒนาภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมที่ส่งเสริมความโปร่งใสและความรับผิดชอบ (4) ภาวะผู้นำที่ครอบคลุมซึ่งให้ความสำคัญกับความหลากหลายและความเท่าเทียม (5) การพัฒนาภาวะผู้นำในยุคดิจิทัลที่ใช้เทคโนโลยีในการบริหารจัดการ (6) ภาวะผู้นำที่ยืดหยุ่นที่พร้อมปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลง และ (7) การสร้างองค์กรแห่งความยั่งยืนที่คำนึงถึงผลกระทบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อม การบูรณาการหลักอปริหานิยธรรมกับการพัฒนาภาวะผู้นำสมัยใหม่ไม่เพียงช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการบริหารองค์กร แต่ยังส่งเสริมการพัฒนาที่สมดุลและยั่งยืน โดยผสานคุณค่าทางจริยธรรมเข้ากับแนวคิดการบริหารจัดการร่วมสมัย

อำนาจอธิปไตยในยุคโลกาภิวัตน์: การท้าทายแนวคิดรัฐชาติในศตวรรษที่ 21

2025-02-23T13:04:08+07:00

บทความนี้มุ่งศึกษาการเปลี่ยนแปลงของแนวคิดอำนาจอธิปไตยของรัฐในบริบทโลกาภิวัตน์ โดยวิเคราะห์ถึงความท้าทายที่รัฐชาติต้องเผชิญในศตวรรษที่ 21 ทั้งในมิติการเมือง เศรษฐกิจ สังคม และเทคโนโลยี การศึกษาพบว่าโลกาภิวัตน์ได้ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงต่ออำนาจอธิปไตยของรัฐใน 3 มิติสำคัญ ได้แก่ มิติเศรษฐกิจที่การเคลื่อนย้ายทุนและการค้าระหว่างประเทศที่เข้มข้นขึ้นได้ลดทอนความสามารถในการควบคุมทางเศรษฐกิจของรัฐ มิติการเมืองและความมั่นคงที่ภัยคุกคามรูปแบบใหม่มีลักษณะข้ามพรมแดนมากขึ้น และมิติเทคโนโลยีที่การพัฒนาของดิจิทัลและอินเทอร์เน็ตได้ท้าทายความสามารถในการควบคุมการไหลเวียนของข้อมูลข่าวสาร อย่างไรก็ตาม การศึกษาชี้ให้เห็นว่ารัฐชาติไม่ได้สูญเสียความสำคัญไป หากแต่ต้องปรับตัวในหลายด้าน ทั้งการปรับเปลี่ยนบทบาทจากผู้ควบคุมมาเป็นผู้ประสานงานและอำนวยความสะดวก การพัฒนากลไกความร่วมมือระหว่างประเทศ การปรับปรุงกฎหมายและการกำกับดูแล รวมถึงการสร้างความร่วมมือกับภาคประชาสังคมและภาคเอกชน บทความนี้นำเสนอข้อเสนอแนะเชิงนโยบายสำหรับการปรับตัวของรัฐในยุคโลกาภิวัตน์ และชี้ให้เห็นว่าความสำเร็จในการปรับตัวจะขึ้นอยู่กับความสามารถในการพัฒนากลไกการทำงานใหม่ๆ ที่สามารถตอบสนองต่อความท้าทายของโลกยุคใหม่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น

2025-02-23T12:23:00+07:00

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น 2) เปรียบเทียบภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของผู้บริหารสถานศึกษา องค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น จำแนกอายุ ระดับการศึกษา และประสบการณ์ในการทำงาน 3) เสนอแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวัย คือ ผู้บริหารสถานศึกษาและครู สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น จำนวน 230 คน เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามและมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.992 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที (t-test) และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One -way ANOVA) และเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยเป็นรายคู่โดยวิธีการของเชฟเฟ่ (Scheffe's method) และเก็บข้อมูลการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ 5 คน โดยใช้แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลโดยวิเคราะห์เชิงเนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า

ภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของผู้บริหาร สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก
ผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นต่อภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น จำแนกตามอายุ โดยรวมและรายด้านแตกต่างกัน
ผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นต่อภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น จำแนกตามอายุ โดยรวมและรายด้านแตกต่างกัน
ผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นต่อภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น จำแนกตามระดับการศึกษา โดยรวมไม่แตกต่างกันและรายด้านแตกต่างกัน
ผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นต่อภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น จำแนกตามประสบการณ์ในการทำงาน โดยรวมและรายด้านแตกต่างกัน

5. แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น ดังนี้ 1) ด้านความยุติธรรม ผู้บริหารควรแสดงออกถึงความยุติธรรม ยึดหลักความถูกต้อง และอย่างเท่าเทียมกันไม่เลือกปฏิบัติ 2) ด้านความซื่อสัตย์ ผู้บริหารควรปฏิบัติงานให้ถูกต้องตามกระบวนการ โปร่งใส ตรวจสอบได้ 3) ด้านความเคารพ ผู้บริหารวางตัวให้ถูกต้องและเหมาะสม ยกย่องและให้เกียรติผู้ร่วมงานการไม่ยึดถือในตำแหน่ง 4) ด้านความไว้วางใจ ผู้บริหารควรปฏิบัติตนอย่างเปิดเผย สร้างความเชื่อมั่น ความไว้วางใจต่อในการปฏิบัติงานด้วยคำพูดและกระทำตามที่พูด และ 5) ด้านความรับผิดชอบ ผู้บริหารปฏิบัติตามภาระหน้าที่ในบทบาทของผู้บริหาร พร้อมรับผิดชอบผลที่เกิดขึ้นทั้งทางตรงและทางอ้อม

การศึกษาพฤติกรรมการมีส่วนร่วมทางการเมืองท้องถิ่นของกลุ่มคนรุ่นใหม่ผ่านสื่อสังคมออนไลน์: กรณีศึกษาจังหวัดเลย

2025-02-23T12:37:12+07:00

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษารูปแบบและระดับการมีส่วนร่วมทางการเมืองท้องถิ่นผ่านสื่อสังคมออนไลน์ของกลุ่มคนรุ่นใหม่ในจังหวัดเลย 2) วิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองท้องถิ่นผ่านสื่อสังคมออนไลน์ และ 3) เสนอแนวทางในการส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมืองท้องถิ่นของกลุ่มคนรุ่นใหม่ การศึกษาใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสมผสาน โดยเก็บข้อมูลจากแบบสอบถามออนไลน์กับกลุ่มตัวอย่างอายุ 18-35 ปี จำนวน 400 คน และการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 20 คน

ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มคนรุ่นใหม่ในจังหวัดเลยมีการใช้สื่อสังคมออนไลน์เพื่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองท้องถิ่นในระดับปานกลาง โดยมีรูปแบบการมีส่วนร่วมที่หลากหลาย ตั้งแต่การติดตามข่าวสาร (ร้อยละ 85.2) การแสดงความคิดเห็น (ร้อยละ 62.4) ไปจนถึงการริเริ่มประเด็นทางการเมือง (ร้อยละ 15.3) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมมากที่สุดคือระดับการศึกษา (β = 0.425) และการเข้าถึงอินเทอร์เน็ต (β = 0.385) ความท้าทายสำคัญที่พบคือความน่าเชื่อถือของข้อมูลและความยั่งยืนของการมีส่วนร่วม ผลการวิจัยนำไปสู่ข้อเสนอแนะในการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัล การส่งเสริมการรู้เท่าทันสื่อ และการสร้างกลไกเชื่อมโยงระหว่างการมีส่วนร่วมออนไลน์และออฟไลน์