สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 โรงเรียนเอกชน จังหวัดเลย
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 โรงเรียนเอกชน จังหวัดเลย 2) เปรียบเทียบสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล และ 3) ศึกษาแนวทางการพัฒนาสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษา การวิจัยใช้วิธีแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยเชิงปริมาณ คือ ผู้บริหารและครูในโรงเรียนเอกชน จังหวัดเลย จำนวน 335 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบที และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 15 คน และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1) สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือ ทักษะการบริหารจัดการ รองลงมาคือ ความเป็นผู้นำเชิงวิสัยทัศน์ 2) ผู้บริหารที่มีอายุและประสบการณ์การทำงานต่างกัน มีสมรรถนะแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 3) แนวทางการพัฒนาสมรรถนะ ประกอบด้วย การฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการ การศึกษาดูงาน การสร้างเครือข่าย และการใช้เทคโนโลยีในการพัฒนาตนเอง ข้อเสนอแนะสำคัญ คือ ควรจัดทำแผนพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษาอย่างเป็นระบบและต่อเนื่อง โดยเน้นการพัฒนาด้านเทคโนโลยีและการสร้างเครือข่ายผู้บริหาร
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารวิชาการจินตาสิทธิ์ อยู่ภายใต้การอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) เว้นแต่จะระบุไว้เป็นอย่างอื่น โปรดอ่านหน้านโยบายของเราสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเข้าถึงแบบเปิด ลิขสิทธิ์ และการอนุญาต
References
เกษม วัฒนชัย. (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุค Thailand 4.0. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 12(28), 1-8.
เกียรติศักดิ์ ศรีสมพงษ์. (2562). การพัฒนาทักษะดิจิทัลสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาในยุคการศึกษา 4.0. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 11(2), 1-16.
ถนอมพร เลาหจรัสแสง. (2561). ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 เพื่อการพัฒนาอาจารย์ของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 20(4), 343-360.
ธีระ รุญเจริญ. (2553). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 4). ข้าวฟ่าง.
ธีระ รุญเจริญ. (2557). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 7). ข้าวฟ่าง.
พนม พงษ์ไพบูลย์. (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารศึกษาศาสตร์
มหาวิทยาลัยนเรศวร, 20(2), 326-339.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2559). การศึกษาไทย 4.0 เป็นยิ่งกว่าการศึกษา. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
รัตนา ดวงแก้ว. (2559). สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในศตวรรษที่ 21. วารสาร
ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 18(3), 249-264.
รัตนา ดวงแก้ว. (2562). การพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการ
มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี, 9(2), 208-218.
วิจารณ์ พานิช. (2560). การสร้างการเรียนรู้สู่ศตวรรษที่ 21 (พิมพ์ครั้งที่ 4). มูลนิธิสยามกัมมาจล.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2556). กระบวนทัศน์ใหม่ทางการศึกษา: กรณีทัศนะต่อการศึกษาศตวรรษที่
ทิพยวิสุทธิ์.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดเลย. (2564). แผนพัฒนาการศึกษาจังหวัดเลย พ.ศ. 2563 - 2565
(ฉบับทบทวน พ.ศ. 2564). สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดเลย.
สุกัญญา รัศมีธรรมโชติ. (2558). การจัดการทรัพยากรมนุษย์ด้วย Competency-based HRM.
สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ.
สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2558). ภาวะผู้นำ: ทฤษฎีและปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 2). จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
Day, C. (1999). Developing teachers: The challenges of lifelong learning. Falmer Press.
Dexter, S. (2018). The role of leadership for information technology in education: Systems of
practices. In J. Voogt, G. Knezek, R. Christensen, & K.-W. Lai (Eds.), Second handbook
of information technology in primary and secondary education (pp. 483-498). Springer.
Dreyfus, H. L., & Dreyfus, S. E. (1986). Mind over machine: The power of human intuition and
expertise in the era of the computer. Free Press.
Fullan, M. (2020). Leading in a culture of change (2nd ed.). Jossey-Bass.
Heifetz, R., Grashow, A., & Linsky, M. (2009). The practice of adaptive leadership: Tools and
tactics for changing your organization and the world. Harvard Business Press.
Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2013). Educational administration: Theory, research, and practice
(9th ed.). McGraw-Hill.
Katz, R. L. (1955). Skills of an effective administrator. Harvard Business Review, 33(1), 33-42.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities.
Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Leithwood, K., & Jantzi, D. (2005). A review of transformational school leadership research
-2005. Leadership and Policy in Schools, 4(3), 177-199.
Leithwood, K., & Sun, J. (2018). Academic culture: A promising mediator of school leaders'
influence on student learning. Journal of Educational Administration, 56(3), 350-363.
Schrum, L., & Levin, B. B. (2015). Leading 21st-century schools: Harnessing technology for
engagement and achievement (2nd ed.). Corwin Press.
Senge, P. M. (2006). The fifth discipline: The art and practice of the learning organization.
Random House.