สังคหวัตถุ 4: ธรรมแห่งความโอบอ้อมอารีย์สำหรับการบริหารในยุคโควิด-19
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้นำเสนอการศึกษาเกี่ยวกับการบริหารสถานศึกษาในช่วงวิกฤตโควิด-19 โดยมีวัตถุประสงค์ 2 ประการ คือ 1) ศึกษาการบริหารสถานศึกษาของผู้บริหารในภาวะวิกฤตโควิด-19 และ 2) นำหลักธรรมมาใช้เป็นแนวทางในการบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานตามหลักสังคหวัตถุ 4
ผลการศึกษาพบว่า ผู้บริหารควรพัฒนาทักษะใน 3 ด้านหลัก 1. ทักษะทางเทคโนโลยีและการใช้ดิจิทัล: ผู้บริหารควรสามารถใช้เครื่องมือ สื่อ และเทคโนโลยีได้อย่างคล่องแคล่ว เพื่อการสื่อสาร เผยแพร่ข้อมูล และสร้างชุมชนการเรียนรู้ออนไลน์ 2. ทักษะการสื่อสาร: ผู้บริหารควรสามารถถ่ายทอดข้อมูล ความรู้ และความคิดเห็นได้อย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อสร้างความร่วมมือและความชัดเจนในการมอบหมายงาน 3. ทักษะการบริหารจัดการองค์การ: ผู้บริหารควรสามารถจัดการทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพ บริหารโครงการและกิจกรรมต่างๆ รวมถึงส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนและผู้ปกครอง
การพัฒนาทักษะเหล่านี้จะช่วยให้ผู้บริหารสามารถรับมือกับสถานการณ์วิกฤตได้อย่างมีประสิทธิภาพและนำพาสถานศึกษาไปสู่ความสำเร็จตามเป้าหมายที่กำหนดไว้
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารวิชาการจินตาสิทธิ์ อยู่ภายใต้การอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) เว้นแต่จะระบุไว้เป็นอย่างอื่น โปรดอ่านหน้านโยบายของเราสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเข้าถึงแบบเปิด ลิขสิทธิ์ และการอนุญาต
References
โชษิตา ศิริมั่น. (2564). ทักษะการบริหารสถานศึกษาของผู้บริหารในภาวะวิกฤตโควิด-19 ของ
สถานศึกษา ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 31. วารสารการประชุม
วิชาการนานาชาติ วิทยาลัยนครราชสีมา ครั้งที่ 8 ประจำปี 2564 "สู่ชีวิตวิถีใหม่ ด้วยงานวิจัย
ทางสุขภาพและการบริการ"
ประเสริฐ บุญเรือง. (2563). การจัดการศึกษาในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัส
โคโรนา 2019.
พระครูโอภาสนนทกิตติ์ (ศักดา แสงทอง) และกมัยธร สัจจา. (2557). ภาวะผู้นำของผู้บริหาร
สถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์, 10(3), 1-16.
พระครูไพโรจน์กิจจาทร (สกุล สุภทฺโท), สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย และสมศักดิ์ บุญปู. (2563). การพัฒนา
ผู้บริหารสถานศึกษาตามหลักสังคหวัตถุ 4 สำหรับโรงเรียนประถมศึกษา สังกัด
กรุงเทพมหานคร. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ, 7(2), 7-9.
พระครูประภัศร์ธรรมาภิรักษ์ (จันเขียด). (2561). การบริหารสถานศึกษาตามหลักสังคหวัตถุ ๔ ในlถาน
ศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยภูมิเขต ๑, สาขาวิชาพุทธ
บริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระเทพวรมุนี (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2539). พุทธธรรม. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2550). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. กรุงเทพฯ:
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระวาทิน กนฺตสีโล (บัวบุญ). (2558). การประยุกต์ใช้หลักสังคหวัตถุ 4 ในการบริหารงานขององค์การ
บริหารส่วนตำบลหนองทุ่ม อำเภอวาปีปทุม จังหวัดมหาสารคาม. สาขาวิชารัฐศาสตร์การ
ปกครอง, มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด.
ภูมิศรัณย์ ทองเลี่ยมนาค. (2563). ทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 กับการศึกษาไทยหลังโควิด-19.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2555). การบริหารสถานศึกษาปฐมวัย. นนทบุรี:
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
รุ่ง แก้วแดง. (2553). การบริหารเพื่อการปฏิรูปการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2563). นโยบายสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้น
พื้นฐาน ปีงบประมาณ พ.ศ. 2563. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตและประพฤติมิชอบในวงราชการ. (2541).
รายงานประจำปี 2541. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริต
และประพฤติมิชอบในวงราชการ.
สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2554). ภาวะผู้นำ: ทฤษฎีและปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: วิรัตน์ เอ็ดดูเคชั่น.