การบริหารสถานศึกษาสู่ความสำเร็จในศตวรรษที่ 21
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
สภาพสังคมในปัจจุบันและอนาคต ที่เรียกว่า ศตวรรษที่ 21 หรือ ยุคดิจิทัล เป็นผลสืบเนื่องมาจากความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร (ICT) ส่งผลกระทบให้เกิดการเปลี่ยนแปลงการดำเนินชีวิตของสังคมของคนทั้งโลกอย่างมากและรวดเร็ว ทำให้สถานศึกษาในฐานะเป็นหน่วยผลิตและพัฒนาบุคลลเพื่อการดำรงชีวิตที่ดีในสังคม จำเป็นต้องปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์ในการจัดการศึกษาเพื่อให้สอดคล้องกับสภาพและความต้องการของสังคมยุคใหม่ เช่นต้องปรับเปลี่ยนวัตถุประสงค์ เป้าหมาย และกระบวนการวิธีการจัดการเรียนการสอน เป็นต้น ซึ่งการปรับเปลี่ยนทั้งระบบดังกล่าวก็ย่อมเชื่อมโยงกับการบริหารจัดการ เพื่อนำไปสู่ความสำเร็จตามที่คาดหวัง
ความสำเร็จของสถานศึกษา เป็นสภาพที่บ่งบอกถึงผลลัพธ์ของการบริหารจัดการศึกษา ที่ได้บรรลุหรือเกิดผลตามวัตถุประสงค์หรือเป้าหมายของตามที่กำหนดไว้ การบริหารสถานศึกษาให้ได้รับความสำเร็จ ในศตวรรษที่ 21 ผู้บริหารสถานศึกษา ในฐานะผู้นำที่มีหน้าที่รับผิดชอบการขับเคลื่อนสถานศึกษาไปสู่ความสำเร็จ จำเป็นต้องพัฒนาสมรรถนะของตน โดยเฉพาะด้านบทบาท คุณลักษณะ ทักษะในทางหารบริหารให้สอดคล้องและทันต่อสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงเร็วในศตวรรษที่ 21
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารวิชาการจินตาสิทธิ์ อยู่ภายใต้การอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) เว้นแต่จะระบุไว้เป็นอย่างอื่น โปรดอ่านหน้านโยบายของเราสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเข้าถึงแบบเปิด ลิขสิทธิ์ และการอนุญาต
References
กฎกระทรวง การประกันคุณภาพการศึกษา พ.ศ.2561. (2561, 21 กุมภาพันธ์ ). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 135 . ตอนที่ 11ก หน้า 3.
กรรณิกา เรดมอนด์ (2559). ตัวบ่งชี้ทักษะภาวะผู้นำในศตวรรษที่ 21 สำหรับผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
นิตย์ สัมมาพันธ์ (2542). ความหมายของการวัดความสำเร็จของธุรกิจ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : เอ็กซ์เปอร์เน็ท.
ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่องให้ใช้มาตรฐานการศึกษา ระดับปฐมวัย ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน และระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานศูนย์การศึกษาพิเศษ. (2561, 24 กันยายน ). ราชกิจจาบุเบกษา. เล่ม 135. ตอน พิเศษ 235 ง หน้า 4.
พรทิพย์ มงคลเสถียร , พิมผกา ธรรมสิทธิ์ และ ชัชภูมิ สีชมภู (2563) การพัฒนาตัวบ่งชี้ทักษะการบริหารในศตวรรษที่ 21 ของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิษณุโลก เขต 3. วารสารบัณฑิตวิจัย, 11(1), 121-134.
พวงรัตน์ เกสรแพทย์และดุษฎี โยเหลา. (2546 ). การศึกษาเชาน์อารมณ์ในฐานะตัวกำหนดความสำเร็จของผู้บริหาร. วารสารพฤติกรรมศาสตร์. 9(1), 17-35.
ภารดี อนันต์นาวี. (2551). หลักการแนวคิด ทฤษฎีทางการบริหารการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 4). ชลบุรี:
มนตรี บุญธรรม. (2544). ความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะของผู้บริหารกับประสิทธิผลของโรงเรียนสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ. ปริญญานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2545. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์ จำกัด.
วีรวรรณ มีมั่น และมัทนา วังถนอมศักดิ์. ( 2559). ความสำเร็จของโรงเรียนมาตรฐานสากล. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร. 6(2), 112-121.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน 2554. กรุงเทพฯ : นานมีบุคส์พับลิกซ์.
สมชาย เทพแสง. (2547). E-Leadership: ผู้นำการศึกษาในยุคดิจิตอล. วารสารวิชาการ. 7(1), 55-62.
เอกชัย กี่สุขพันธ์. (2559). การบริหารสถานศึกษายุคดิจิทัล. ค้นเมื่อ 2 พฤษภาคม 2562, จาก http://www. trueplookpanya.com/knowledge/
Gibson, J. L., Ivancevich, J. M., & Donnelly J. H., (1994). Organizations Structure, Process, Behavior. Texas: Business Publications
George, C. (2010) The 21st Century Principal. New Jersey: Prentice-Hall
Mathew Lyne. (2016). The Five Attributes of schools. https: //edweek.org›ieadership.