A Study of Organizational Commitment and Happiness of Staff and Students at Phetchaburi Rajabhat University
Keywords:
Workplace Happiness, Educational Happiness, Organizational CommitmentAbstract
This research aimed to study the commitment and happiness of the staff and students at Phetchaburi Rajabhat University. The sample groups consist of 327 personnel and 1,990 students selected through random sampling and calculated sample size using the Yamane formula. The survey instrument used was the HAPPINOMETER from the Population and Social Research Institute, Mahidol University. Data analysis was conducted using descriptive statistics including frequency distribution, percentages, means, and standard deviations.
The study revealed the following results:
1) Staff: The level of happiness was high (mean = 3.63, S.D. = 0.907), and the organizational commitment was also high (mean = 3.72, S.D. = 0.933). The staff found the greatest happiness in the aspect of eagerness to learn (Happy Brain) (mean = 4.01, S.D. = 0.831), followed by spiritual well-being (Happy Soul) (mean = 3.89, S.D. = 0.814), and kindness (Happy Heart) (mean = 3.80, S.D. = 0.796). The aspect with the lowest happiness score was relaxation (Happy Relax) (mean = 3.24, S.D. = 0.874), which was at a moderate level.
2) Students: The level of happiness was high (mean = 3.52, S.D. = 0.965), and the university commitment was also high (mean = 3.65, S.D. = 0.888). The students found the greatest happiness in relaxation (Happy Relax) (mean = 3.84, S.D. = 1.067), followed by spiritual well-being (Happy Soul) (mean = 3.73, S.D. = 0.860), and eagerness to learn (Happy Brain) (mean = 3.73, S.D. = 0.877). The aspect with the lowest happiness score was financial health (Happy Money) (mean = 2.55, S.D. = 1.020), which was at a moderate level.
References
กมลรัตน์ ทองสว่าง, และ ธนาวิทย์ กางการ. (2564). ความสุขของนักศึกษาหลักสูตรปริญญาตรีมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ. ใน เอกสารการประชุมวิชาการวิจัยระดับชาติ ครั้งที่ 13 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม (หน้า 1097–1104). มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
ขวัญเมือง แก้วดำเกิง. (2557). ก้าวไปสู่องค์กรสุขภาวะ ก้าวไปเป็น Happy Workplace (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: บริษัท แอทโฟร์พริ้นท์ จำกัด.
จิราภรณ์ สรรพวีรวงศ์, ภัทรกันย์ ติเอียดย่อ, จันทนี ปลูกไม้ดี, ศรัญญา ทิ้งสุข, สุพรรษา สุดสวาท, และ กนกพร สงปราบ. (2559). ความสุขของนักศึกษามหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์. สงขลานครินทร์เวชสาร, 34(5), 269–279.
ชาญวิทย์ วสันต์ธนารัตน์. (2551). องค์กรแห่งความสุขด้วยความสุข 8 ประการ. หมอชาวบ้าน, 30(349), 18–25.
ชาโลมา กองสวัสดิ์. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างความสุขและความผูกพันของบุคลากรในคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ. วารสารวิชาการ ปขมท., 11(3), 185–195.
ตวงพร รุ่งเรืองศร. (2563). ความพึงพอใจและความผูกพันต่อสถาบันของนิสิตวิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา. วารสารด้านการบริหารรัฐกิจและการเมือง, 9(2), 125–147.
ธัญญ์ชนาธร ธัญญ์ชัญญาธารก์. (2565). การสำรวจระดับความผูกพันและแนวทางการสร้างความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากรในคณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา. วารสารวิชาการ ปขมท., 12(1), 104–113.
ธรรญชนก ขนอม.(2563). ความสุขของบุคลากรคณะเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยทักษิณ.วารสารวิชาการ ปขมท.9(3),12-20.
นัฐนรี ศรีชัย. (2564). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสุขของนักศึกษามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตตรัง (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี. (2564). แผนพัฒนาความเป็นเลิศและผลิตกำลังคนระดับสูงเฉพาะทางมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี ระยะ 5 ปี. ใน ฐานข้อมูลสารสนเทศ กองนโยบายและแผน มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก https://plan.pbru.ac.th/index.php (สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 2565).
ศิรินันท์ กิตติสุขสถิต, กาญจนา ตั้งชลทิพย์, สุภรต์ จรัสสิทธิ์, เฉลิมพล สายประเสริฐ, พอตา บุนยตีรณะ, และ วรรณภา อารีย์. (2555). คู่มือการวัดความสุขด้วยตนเอง HAPPINOMETER. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ธรรมดาเพลส จำกัด.
ศิรินันท์ กิตติสุขสถิต, เฉลิมพล แจ่มจันทร์, วรรณี หุตะแพทย์, สุกรต์ จรัสสิทธิ์, พัจนันท์ ศริรัตน์มงคล, ปรียา พลอยระย้า, มรุพัชร นามขาน, และ บุรเทพ โชคธนากุล. (2565). รายงานการสำรวจคุณภาพชีวิต ความสุข ความผูกพันองค์กรของคนทำงาน (ในองค์กร) ระดับประเทศ พ.ศ. 2564. (พิมพ์ครั้งที่ 1). นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. (2563). การสนับสนุนระบบปัญญานิเวศเพื่อสร้างเสริมมหาวิทยาลัยแห่งความสุขสู่องค์กรสุขภาวะที่ยั่งยืน. ใน ฐานข้อมูลโครงการศูนย์วิชาการมหาวิทยาลัยแห่งความสุขกับการสร้างเสริมสุขภาพอย่างยั่งยืน. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก https://happythaiuniversity.com/ebook (สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 2565).
สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. (2565). รายงานผลการสำรวจคุณภาพชีวิต ความสุข ความผูกพันกับสถานศึกษา และสมดุลชีวิตกับการเรียนของนิสิต-นักศึกษาภาคีเครือข่ายมหาวิทยาลัยแห่งความสุข ประจำปี 2564–2565. ใน ฐานข้อมูลสารสนเทศ โครงการศูนย์วิชาการมหาวิทยาลัยแห่งความสุขกับการสร้างเสริมสุขภาพอย่างยั่งยืน. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก https://happythaiuniversity.com/news?id=99 (สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 2566).
สันต์ฤทัย ลิ่มวีรพันธ์. (2550). ความผูกพันของพนักงานต่อองค์การ (Employee Engagement) กรณีศึกษา บริษัท ระยองเพียวริฟายเออร์ จำกัด (มหาชน). (สารนิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: สถาบันพัฒนบริหารศาสตร์.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2552). คู่มือมาสร้างองค์กรแห่งความสุขกันเถอะ. ใน ฐานข้อมูลสารสนเทศ สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.). [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก https://resourcecenter.thaihealth.or.th/media/y8mE (สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 2566).
อุเทน หินอ่อน. (2563). คุณภาพชีวิต ความสุข และความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานมหาวิทยาลัยสายสนับสนุนมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง ปีงบประมาณ พ.ศ. 2563. วารสารวิชาการ ปขมท., 9(3), 196–205.
Likert, R. (1932). A technique for the measurement of attitude. Archives of Psychology, 140, 1–55.
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis. New York: Harper and Row.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
Categories
License
Copyright (c) 2025 CUAST Journal
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
