พหุวัฒนธรรมและกลุ่มคนยุคใหม่ : วิถีการสร้างความเข้าใจและความสมานฉันท์ในสังคมร่วมสมัย

ผู้แต่ง

  • PhraUthit Suksang, Ph.D. -

คำสำคัญ:

พหุวัฒนธรรม, สังคมร่วมสมัย

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้ศึกษาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างพหุวัฒนธรรมกับเจเนอเรชันใหม่พร้อมทั้งนำเสนอแนวทางในการปรับตัวและการอยู่ร่วมกันในสังคมร่วมสมัย ปัจจุบัน โลกของเราไม่ถือเป็นสิ่งแปลกใหม่ในบริบทของสังคมที่มีความหลากหลายและพหุวัฒนธรรม การเคลื่อนย้ายถิ่นฐานของประชากรจากหลากหลายเชื้อชาติ ชาติพันธุ์ วิถีชีวิต และมุมมองทางความคิดที่แตกต่าง ได้ส่งผลให้ผู้คนจากทั่วทุกมุมโลกมารวมตัวกันในพื้นที่เดียวกัน แนวคิดที่ให้ความสำคัญกับความงดงามของความแตกต่างและคุณค่าของความหลากหลายจึงได้รับการพูดถึงในวงกว้าง หนึ่งในทักษะที่สำคัญสำหรับคนในศตวรรษที่ 21 คือ ความสามารถในการทำความเข้าใจความแตกต่างทางวัฒนธรรมและกรอบความคิดที่หลากหลาย ยิ่งไปกว่านั้น ยุคโลกาภิวัตน์ยังได้เปิดโอกาสให้ผู้คนสามารถเข้าถึงการเรียนรู้ที่ไร้ขีดจำกัด รวมทั้งการเข้าถึงแหล่งข้อมูลและองค์ความรู้ได้อย่างสะดวกและรวดเร็ว โลกในปัจจุบันเป็นระบบสารสนเทศที่หลอมรวมประชากรจากทั่วทุกมุมโลกให้กลายเป็นสังคมเดี่ยว ข้อมูลและองค์ความรู้จากหลากหลายประเทศจึงสามารถเข้าถึงได้ในระยะเวลาอันสั้น ความหลากหลายทางเชื้อชาติสร้างโอกาสในการแลกเปลี่ยนมุมมองและนวัตกรรมใหม่ในหลายภาคส่วน
เช่น เศรษฐกิจ การศึกษา และสังคม ขณะเดียวกัน ความหลากหลายทางศาสนาเปิดโอกาสให้ผู้คนเรียนรู้และเคารพความเชื่อของกันและกัน ซึ่งเป็นรากฐานสำคัญในการสร้างความสมานฉันท์ในสังคม

ความหลากหลายทางวัฒนธรรมยังเป็นพลังสำคัญในการสร้างสรรค์ศิลปะ ภาษา และวิถีชีวิตใหม่ ๆ
ที่ส่งเสริมคุณภาพชีวิตและเพิ่มความหลากหลายให้กับสังคมโลก การผสานความหลากหลายทางพหุวัฒนธรรมทำให้บทบาทของบุคคลในยุคสมัยใหม่กลายเป็นหัวใจสำคัญในการสร้างสังคมที่ยั่งยืนและสงบสุข เจเนอเรชันใหม่จึงไม่เพียงแต่เป็นผู้นำในการสนับสนุนความหลากหลาย แต่ยังเป็นผู้สร้างการเปลี่ยนแปลงที่ทำให้โลกนี้กลายเป็นพื้นที่ที่ทุกคนสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสันติและสมานฉันท์ ด้วยความคิด ผสมผสานเข้ากับเทคโนโลยีและความหลากหลายที่เกิดขึ้นทำให้เกิดความร่วมมือต่างๆ ที่จะพัฒนาไปอย่างก้าวกระโดด

สังคมพหุวัฒนธรรม ไม่ว่าจะอยู่ในกลุ่มคนยุคไหนประชาชนพร้อมทั้งเด็ก และเยาวชน จะมีความเป็นผู้ที่เปิดกว้าง เกิดความเข้าใจ ไม่รังเกียจ และยอมรับ ซึ่งความแตกต่างในเรื่องของ ความเป็นสังคมกลุ่มน้อยที่มีความต่าง ด้านเชื้อชาติ ภาษา ศาสนา ลัทธิความ เพื่อช่วยลดความรู้สึกเหยียดหยามเรื่อง เชื้อชาติ และศาสนา จึงช่วยให้สังคมเข้าใจซึ่งกันและกัน ไม่เห็นเรื่องความแตกต่างของวัฒนธรรม เชื้อชาติ ความเชื่อไปใช้ในทางที่ผิด

References

ภาษาไทย

ไชยพร ช. (2564). เจเนอเรชัน Z และ Alpha: การอยู่ร่วมกันในสังคมดิจิทัล. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุไรยา วานิ. (2557), การอยู่ร่วมกันของชุมชนในสังคมพหุวัฒนธรรม : กรณีศึกษาตำบลทรายขาว อำเภอโคกโพธิ์ จังหวัดปัตตานี, วารสารการเมืองการปกครอง, 4(1) กันยายน2556 - กุมภาพันธ์ 2557, 102.115

อานันท์ กาญจนพันธ์. (2551). พหุวัฒนธรรมในสังคมไทย: บริบทและความท้าทาย". วารสารสังคมศาสตร์, 15(2), 45-60.

English

Anant Kanjanapan. (2008). Multiculturalism in Thai society: Context and challenges. Journal of Social Sciences, 15(2), 45-60.

Buzan, B., Waever, O., & de Wilde, J. (1998). Security and the boundaries of international relations. Journal of International Studies, 22(3), 125-140.

Chaiyaphon Chaiyanarong. (2021). Generation Z and Alpha: Coexistence in the digital society. Chulalongkorn University Press.

Cultural and Creative Industries. (2013). Cultural and creative industries: A global perspective. UNESCO Publishing

Suraiya Wani. (2014). Community coexistence in a multicultural society: A case study of Sai Khao Subdistrict, Ko Pho District, Pattani Province. Journal of Political Science and Administration, 4(1), September 2013 - February 2014.102-115

Kehm, B. M., & Weidlich, B. (2016). The transformation of the global workforce and Generation Z. International Journal of Human Resource Studies, 6(4), 123-145.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2025-01-30