The development of experimental reasoning skills with the Question Method model of Primary 5 students at Mary Wittaya Si Mahosot Sc

Authors

  • Kittipon Poolsawat

Keywords:

The development of experimental reasoning skills, the Question Method Model, Mary Wittaya Si Mahosot School

Abstract

This research has the objective to develop knowledge and understanding from finding cause and effect from experiments. By teaching Question Method for Grade 5 students at Mariwittaya Sri Mahosot School, to develop teaching with Question Method for science teachers. and to compare knowledge between before and after learning.Collected data from 27 students. Time in the first semester of the 2023 academic year, using 3 lesson plans, 10 points were collected for each plan and there were 30 pre-test and post-test scores, totaling 30 points. The results of the research were summarized as follows: average relative development score = 65.87 by development score Highest relative development score=100.00 (Number of 1 person) Lowest relative development score=5.00 (Number of 2 people) The results of comparing scores before learning and after learning found that after learning was significantly higher than before learning at the .001 level. Efficiency scores for lesson plans E1/E2 found that the efficiency values ​​of teaching plans were higher than the specified criteria. It has a very good level of efficiency. and found the suitability of the learning management plan By teaching with Question Method from 5 experts, the average appropriateness was at the highest level = 4.81.

References

พงศ์เทพ จิระโร. (2566). เอกสารประกอบการสอนการวิเคราะห์ข้อมูลวิจัยด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป:

วิทยาลัยนานาชาติเซนต์เทเรซา: นครนายก.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). คู่มือการจัดการเรียนรู้กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์. กรุงเทพ ฯ:

โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

กุลชญา พิบูลย์. (2561). ผลของการเรียนการสอนด้วยรูปแบบการสร้างข้อโต้แย้งโดยใช้แผนผังออนไลน์

ร่วมกับแท็กคลาวค์ที่มีต่อความสามารถในการให้เหตุผลทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนมัธยมศึกษา

ตอนปลาย. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตร์มหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เกรีงไกร อภัยวงศ์. (2548). ผลของการเรียนการสอนชีววิทยาโดยใช้วงจรการเรียนรู้แบบการตั้งสมมติฐาน

นิรนัยที่มีต่อความสามารถในการให้เหตุผลชิงวิทยาศาสตร์และมโนทัศน์ชีววิทยาของนักเรียน

มัยมศึกษาตอนปลาย. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตร์มหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ : จุฬกลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จันทร์เพ็ญ เชื้อพานิช. (2542). แนวคิดทางวิทยาศาสตร์: กระบวนการพื้นฐานในงานวิจัย. กรุงเทพฯ:

วิทยาลัยครูพระนคร.

จีระวรรณ เกษสิงห์. (2562). การวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียนวิทยาศาสตร์. วิถีปฏิบัติสู่การพัฒนาตนเอง.

กรุงเทพฯ : จรัญสนิทวงศ์การพิมพ์.

ชานนท์ คำปีวทา. (2559), การพัฒนาการให้เหตุผลชิงวิทยาศาสตร์ โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนการสอน

แบบสร้างข้อได้แย้ง, วิทยานิพนธ์. การศึกษามหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยนเรศวร.

ทิศนา แขมมณี. (2552) . รูปแบบการเรียนการสอนทางเลือกที่หลากหลาย(พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพ ฯ:

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ภคพร อิสระ. (2557). ผลของการใช้รูปแบบการเรียนการสอนสืบสอบแบบมีการ โต้แย้งร่วมกับเทคนิคการ

เรียนรู้แบบร่วมมือที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเคมีและความสามารกในการให้เทตุผลเชิงวิทยาศาสตร์

ของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายโรงเรียนวิทยาศาสตร์ภูมิกาค. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์มหาบัณฑิต.

กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ภัทราวรรณ ไชยมงคล, สกนธ์ชัย ชนะนูนันท์ และจินตนา กล่ำเทศ. (2560). "การพัฒนาความสามารถใน

การให้เหตุผลเชิงวิทยาศาสตร์ เรื่อง ปริมาณสารสัมพันธ์ โดยการจัดการเรียนรู้ด้วยรูปแบบสืบเสาะ

ที่ขับเคลื่อนด้วยกลวิธี การโต้แย้ง," วารสารหน่วยวิจัยวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และสิ่งแวดล้อมเพื่อการ เรียนรู้. 8(1),27-40.

Downloads

Published

2024-09-28