การบริหารจัดการตามหลักธรรมาภิบาลของผู้บริหารองค์การปกครองส่วนท้องถิ่น ในอำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น

Main Article Content

ไกรสร เดชสิมมา

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาการบริหารจัดการตามหลักธรรมาภิบาลของผู้บริหาร (2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการบริหารจัดการตามหลักธรรมาภิบาลของผู้บริหาร และ (3) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการตามหลักธรรมาภิบาลของผู้บริหารองค์การปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหาร บุคลากรองค์การปกครองส่วนท้องถิ่น ในอำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น จำนวน 359 คน และกลุ่มเป้าหมายได้แก่ ผู้บริหาร หัวหน้าฝ่ายองค์การปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น จำนวน 10 คน เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพ สถิติที่ใช้สถิติการแจกแจงความถี่ และร้อยละของผู้ตอบแบบสอบถาม วิเคราะห์โดยการนำเสนอเป็นตารางใช้สถิติค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณโดยใช้วิธีการคัดเลือกตัวแปรแบบเป็นลำดับ ประกอบการอภิปรายผล และการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาวิเคราะห์ ผลการวิจัยพบว่า : (1) การบริหารจัดการตามหลักธรรมาภิบาลของผู้บริหารองค์การปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง (2) ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการบริหารจัดการตามหลักธรรมาภิบาลของผู้บริหารองค์การปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น อย่างมีนียสำคัญ ได้แก่ ด้านหลักความคุ้มค่า   มีค่าสัมประสิทธิ์ของตัวพยากรณ์ในคะแนนดิบ (b) เท่ากับ .445 .425 .411 และ .164 ตามลำดับ และ        (3) จำเป็นจะต้องมีการบริหารงานต้องดำเนินการตามกฎระเบียบ ข้อบังคับตามข้อกฎหมายที่เกี่ยวข้องให้เคร่งครัดด้วยความเมตตา ปัญหาการดำเนินงานยังไม่ปฏิบัติตามข้อกฎหมายเท่าที่ควร นอกจากปฏิบัติตามข้อกฎหมายแล้วต้องอาศัยหลักของความเมตตาธรรมและขนบธรรมเนียมประเพณีปฏิบัติเพื่อการอยู่ร่วมกันด้วยความสุขเอื้ออาทรต่อกัน การดำเนินการในสถานศึกษาต้องดำเนินการด้วยความโปร่งใสด้วยชี้แจงสาเหตุ/เหตุผล การดำเนินการด้วยความตรงไปตรงมาทุกส่วนที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาต้องสามารถตรวจสอบได้มีจิตใจด้วยความบริสุทธิ์ เลือกบุคลากรให้เหมะสมกับงาน สามารถตรวจสอบได้ มีความโปร่งใส ปรึกษาหารือในการดำเนินการ ทุกคนมีส่วนเสนอแนะและยอมรับเสียงส่วนมาก และบุคลากรต้องคำนึงถึงการใช้จ่ายงปกระมาณที่ได้รับด้วยความรับผิดชอบ และประหยัดให้เกิดความคุ้มค่า

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

กัลยา วานิชย์บัญชา.(2560). การวิเคราะห์สถิติชั้นสูงด้วย SPSS for Window (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ:

ห้างหุ้นส่วนจํากัด สามลดา.

กีรติ ยศยิ่งยง. (2552). องค์กรแห่งนวัตกรรม: แนวคิดและกระบวนการ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวทิยาลัย.

กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2560). รายงานสรุปผลการประเมินประสิทธิภาพขององค์กรปกครอง

ส่วนท้องถิ่นประจำปี 2560. กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น.

จิรายุ ทรัพย์สิน, วันชัย สุขตาม, และสุรศักดิ์ ชะมารัมย์. (2562). ธรรมาภิบาลในการบริหารจัดการองค์กร

ปกครองส่วนท้องถิ่นภายใต้ยุทธศาสตร์ประเทศไทย 4.0 วารสารมหาจุฬาวิชาการ 6(1),

– 132.

ธนบดี ฐานะชาลา. (2560). ปัจจัยที่อธิบายธรรมาภิบาลของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในภาค

ตะวันออก. วารสารราชนครินทร์, 6(2), 21 – 28.

พิกิฏ ศรีชนะ, ศิริพงษ์ อรุณเดชาชัย, ทรงเกียรติ ล้านพลแสน และชุติภา บุตรดีวงษ์. (2564). ปัจจัยที่มีอิทธิพล

ต่อการบริหารจัดการตามหลักธรรมาภิบาลขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดอุดรธานี.

Journal of Modern Learning Development 6(2), 300 – 310.

พิเชษฐ์ วงศ์เกียรติ์ขจร. (2562). แนวคิดใหม่คุณสมบัติ 9 มิติของสุดยอดผู้นําแห่งอนาคต. พิมพค์รั้งที่1.

กรุงเทพฯ: เกรท ไอเดีย.

วีระศักดิ์ เครือเทพ. (2560). ผลึกความคิด...การบริหารจัดการที่ดีขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ:

โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สมคิด บางโม. (2555). องค์การและการจัดการ (พิมพ์ครั้งที่ 6).กรุงเทพฯ: วิทยพัฒน์.

สานักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560.

กรุงเทพฯ: สำนักการพิมพ์.

องค์การปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น. (2566). รายงานผลการปฏิบัติงานประจำปี

พ.ศ. 2566. องค์การปกครองส่วนท้องถิ่น

อาทิตย์ แสงเฉวก. และคณะ (2565). การบริหารการจัดเก็บภาษีขององค์การบริหารส่วนท้องถิ่น ในจังหวัด

อุดรธานี. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 5(2), 83–97.

Yamane, Taro. (1973). Statistics an introductory analysis. New York Harper & Row.