การสร้างความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติตนตามหลักไตรสิกขากับการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ตำรวจสอบสวนสถานีตำรวจภูธรเมืองขอนแก่น

Main Article Content

ชัยยันต์ คุณรักษ์

บทคัดย่อ

                  บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติตนตามหลักไตรสิกขา (2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติตนตามหลักไตรสิกขา และ (3) เพื่อศึกษาแนวทางการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติตนตามหลักไตรสิกขากับการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ตำรวจสอบสวนสถานีตำรวจภูธรเมืองขอนแก่น เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ประชากลุ่มตัวอย่างได้แก่ บุคลากรในสถานีตำรวจภูธรเมืองขอนแก่น จำนวน 370 คน กลุ่มผู้ให้ข้อมูลจากกลุ่มเจ้าหน้าที่รัฐตำรวจสถานีตำรวจภูธรเมืองขอนแก่น จำนวน 10 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ และการพรรณนาวิเคราะห์ ประกอบการอภิปรายผล ผลการวิจัยพบว่า: (1) การสร้างความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติตนตามหลักไตรสิกขากับการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ตำรวจสอบสวนสถานีตำรวจภูธรเมืองขอนแก่น โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง (2) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติตนตามหลักไตรสิกขากับการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ตำรวจสอบสวนสถานีตำรวจภูธรเมืองขอนแก่น อย่างมีนัยสำคัญ ได้แก่ ด้านความสัมพันธ์ (X2) ด้านการนำไปปฏิบัติ (X3) และด้านการประเมินผล (X4) ตามลำดับ และ (3) ควรดูแลเรื่องป้าย เครื่องหมายจราจร ให้ชัดเจน ปลูกฝังการมีจริยธรรมในการปฏิบัติหน้าที่ในเรื่องผลประโยชน์, ความรับผิดชอบ, ความช่วยเหลือ เกื้อกูลต่อกัน เพิ่มอุปกรณ์ในการปฏิบัติหน้าที่ให้เหมาะสมและเพียงพอ ควรมีการอบรมเรื่องสมาธิและปฏิบัติธรรมเพื่อฝึกความอดทน เพิ่มสวัสดิการแก่ตำรวจเพื่อเพิ่มขวัญกำลังใจและให้ผู้บังคับบัญชาลงมาดูปัญหาในการทำงานบ้าง มีกิจกรรมเพิ่มความสามัคคีในหมู่คณะ โดยอาจเป็นการพบปะสังสรรค์กันเพื่อให้เกิดความรักใคร่และความเห็นอกเห็นใจเพื่อนร่วมงาน ควรฝึกเรื่องการควบคุมอารมณ์ วาจาเพื่อให้เกิดการสื่อสารที่ถูกต้องและตรงกันอย่างมีประสิทธิผล

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2560). การวิเคราะห์สถิติชั้นสูงด้วย SPSS for Window (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจํากัด สามลดา.

เฉลิมศักดิ์ สุขสำราญ. (2547). ความพร้อมของข้าราชการตำรวจต่อการปฏิบัติหน้าที่ตามโครงการพัฒนาสถานีตำรวจเพื่อประชาชน (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ธนภรณ์ พรรณราย. (2565). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดสงขลา. สารนิพนธ์หลักสูตรปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ธีระวุฒิ ตรีประสิทธิ์ชัย. (2557). ปัจจัยที่จะส่งผลกระทบต่อการรักษาพนักงานให้คงอยู่กับองค์การในอุตสาหกรรมการโรงแรมระดับ 5 ดาวในกรุงเทพมหานคร. ในสารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต.สาขาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.

พภัสสรณ์ วรภัทร์ถิระกุล. (2562). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานของบุคลากรที่มีต่อการบริหารสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ สาขาเขตพื้นที่ 13 (กรุงเทพมหานคร). วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(1), 486-498.

สฤก จิตพรไพศาล. (2565). แนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของพนกังานของอู่ซ่อมเรือ บริษัท ยูนิไทย ชิปยาร์ด แอนด์ เอนจิเนียริ่ง จำกัด. งานนิพนธ์หลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต วิทยาลัยพาณิชยศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา

สำนักนายกรัฐมนตรี, สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2563). คู่มือแนวทางการพัฒนาบุคลากรภาครัฐ พ.ศ. 2563 - 2565. ค้นเมื่อ 7 พฤษภาคม 2567, จาก https://www.ocsc.go.th/sites/default/ files/attachment/page/guide_civilservice_update.pdf

Yamane, Taro. (1973). Statistics an introductory analysis. New York Harper & Row.