การรับรู้ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดของผู้โดยสารต่อคุณภาพการบริการของสายการบินต้นทุนต่ำภายในประเทศ
คำสำคัญ:
การรับรู้, ส่วนประสมทางการตลาด, คุณภาพการบริการ, สายการบินต้นทุนต่ำบทคัดย่อ
งานวิจัยเรื่อง การรับรู้ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดของผู้โดยสารต่อคุณภาพการบริการของสายการบินต้นทุนต่ำภายในประเทศ วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการรับรู้ส่วนประสมทางการตลาดของผู้โดยสารต่อคุณภาพการบริการของสายการบินต้นทุนต่ำภายในประเทศ เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้โดยสารในสนามบินดอนเมือง จำนวน 580 ตัวอย่าง เครื่องมือคือ แบบสอบถาม ใช้สถิติเชิงพรรณนาและเชิงอนุมาน ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีความคิดเห็นอย่างมากต่อการรับรู้ (=3.54) ส่วนประสมทางการตลาด (=3.52) และพบว่า การรับรู้มีอิทธิพลทางตรงต่อคุณภาพการบริการของสายการบินต้นทุนต่ำภายในประเทศ (P<0.05) ค่าสัมประสิทธิ์เส้นทาง (DE=0.676*) ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดมีอิทธิพลทางตรงและทางอ้อมต่อคุณภาพการบริการของสายการบินต้นทุนต่ำภายในประเทศ (P<0.05) ค่าสัมประสิทธิ์เส้นทาง (DE=0.360*; IE=0.208*)
เอกสารอ้างอิง
กุลวรรณ อาจกล้า. (2558). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีผลต่อความภักดีของลูกค้าสายการบินต้นทุนต่ำ ณ ท่าอากาศ
ยานนานาชาติดอนเมือง. วารสารสถาบันวิชาการป้องกันประเทศ ปีที่ 6 ฉบับที่ 4 กันยายน-ธันวาคม
หน้า 109-116.
จิตติยา ศรีฤทธิประดิษฐ์ และพิทักษ์ ศิริวงศ์. (2558). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดบริการที่มีผลต่อการ
ตัดสินใจเลือกใช้บริการสายการบินต้นทุนต่ำภายในประเทศในเขตจังหวัดอุบลราชธานีของผู้โดยสาร
สายการบินนกแอร์. การประชุมวิชาการระดับชาติราชภัฏเพชรบุรีเพื่อแผ่นดินไทยที่ยั่งยืน ครั้งที่ 6
วันเสาร์ที่ 9 กรกฎาคม 2559 หน้า 1191-1199.
บุญเกียรติ ชีวะตระกูลกิจ. (2547). การวิเคราะห์ วางแผนและควบคุมทางการตลาด. นนทบุรี: โรงพิมพ์
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ธีรกิติ นวรัตน ณ อยุธยา. (2549). การตลาดบริการแนวคิดและกลยุทธ์. (พิมพ์ครั้งที่ 2).
กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รัฐนันท์ พุกภักดี. (2558). ความพึงพอใจของผู้ใช้บริการชาวไทยที่มีต่อสายการบินไทย. ปริญญา
ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรมการบริการและการท่องเที่ยว
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ยุพาวรรณ วรรณวาณิชย์. (2548). การตลาดบริการ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สุภมาส อังศุโชติ สมถวิล วิจิตรวรรณา และรัชนีกูล ภิญโญภานุวัฒน์. (2554). สถิติวิเคราะห์สำหรับ
การวิจัย ทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์: เทคนิคการใช้โปรแกรม LISREL.
พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์.
สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2551). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: เลี่ยงเชียง.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2560). การบริหารการตลาดยุคใหม่; (Marketing Management). ฉบับ
ปรับปรุงใหม่. กรุงเทพฯ: Diamond In Business World.
Berry, L. L., Zeithaml, V. A., and Parasuraman, A. (1990). Five Imperatives for Improving
Service Quality, Sloan Management Review, 31(Summer), 4, 29-38.
Cronbach, L. J. (1990). Essential of psychological testing. 5th ed. New York: Harper Collins
Publishers, Inc.
Kotler, P. (2009). Marketing management (13th ed.). Upper Sanddle River, New
Jersey: Prentice Hall.
Parasuraman, A., Zeithaml, V. A., and Berry, L. L. (1988). Delivery Quality Service:
Balancing Customer Perceptions and Expections. NY: Free Press.
Schiffman and Kanuk (2000). Consumer behavior - Phychology Aspects. NJ: Prentice
Hall..
Thapanat Buaphiban. (2015). Determination of Factors That Influence Passengers’
Airline Selection: A Study of Low Cost Carriers in Thailand. Dissertation and
Theses. EMBRY-RIDDLE Aeronautical University.
Teingi, S. (2009). Service quality, satisfaction and behavioural intentions: A
study of low-cost airline carriers in Thailand. Managing Service Quality: An
International Journal. Vol. 19 Issue: 3 pp.350-372.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารการจัดการอุตสาหกรรมการบิน
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
