การสร้างชุมชนมุสลิมที่เข้มแข็งภายใต้รัฐที่ไม่ใช่อิสลาม: มองผ่านประวัติศาสตร์การก่อตั้งชุมชนมุสลิมภายใต้ราชวงศ์หยวน

Main Article Content

ธนโชติ ประหยัดทรัพย์
อับดุลรอนิง สือแต

บทคัดย่อ

ชุมชนมุสลิมในจีน ก่อตั้งมาตั้งแต่ช่วงศตวรรษที่ 8 และเป็นชุมชนมุสลิมที่ประสบความสำเร็จในการดำรงอยู่ภายใต้รัฐที่ไม่ใช่อิสลาม พวกเขาถือเป็นมุสลิมกลุ่มแรกที่ต้องมีการปรับตัวกับวัฒนธรรมจีน ซึ่งชุมชนมุสลิมในแต่ละช่วงเวลาตั้งแต่ราชวงศ์ถัง ราชวงศ์ซ่ง กระทั่งราชวงศ์หยวน ต่างได้รับการปฏิบัติและบทบาทที่แตกต่างกัน บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประวัติศาสตร์การก่อตั้งชุมชนมุสลิมในจีนตั้งแต่ราชวงศ์ถัง ราชวงศ์ซ่ง และจะมุ่งเน้นการศึกษาไปในช่วงราชวงศ์หยวน


          ผลการศึกษาพบว่า การก่อตั้งชุมชนมุสลิมที่มีประสิทธิภาพในจีนประกอบด้วย 3 ด้าน นั่นคือด้านความเชื่อ ที่ชุมชนมุสลิมมุ่งเน้นด้านจิตวิญญาณ การปฏิสัมพันธ์ร่วมกันกับชาวพื้นเมือง และกลุ่มรัชทายาทมองโกล แม้จะพิชิตดินแดนของมุสลิม แต่พวกเขาก็ให้เสรีภาพในการนับถือศาสนา ส่วนด้านสังคม ชุมชนมุสลิมประกอบขึ้นด้วยกับ 3 ชาติพันธุ์ที่มาจาก กลุ่มทหาร กลุ่มพ่อค้า และกลุ่มนักวิชาการที่เข้ามาเป็นกลุ่มที่ขับเคลื่อนชุมชนมุสลิม และสุดท้ายคือ ด้านการเมืองที่โลกมุสลิมตั้งแต่ศตวรรษที่ 10 เป็นต้นมาไร้ซึ่งเอกภาพและเสถียรภาพจนเกิดความขัดแย้งที่รุนแรง และสงครามกลางเมือง นำไปสู่ความอ่อนแอและการอพยพของกลุ่มมุสลิม อย่างไรก็ตามการที่กลุ่มรัชทายาทของเจงกิสข่านเข้ารับอิสลามและส่งเสริมให้กลุ่มมุสลิมเข้าไปมีบทบาททางการเมือง จึงถือเป็นกระบวนการที่สำคัญในการทำให้ชุมชนมุสลิมในจีนเติบโตอย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

Abbud, Nafi Tawfiq. (1978). Al-Duala Khawarizmالدولة الخوارزمية: نشأتها، علاقاتها مع الدول الإسلامية، نظمها العسکرية والإدارية ٤٩٠-٨٢٨ ه‍ /١٠٩٧-١٢٣١ م. Bagdad: Matba’at Al-Gami’at.

Al-Asqalani, Shafi Ibn Ali. (1988). Al-Fadl Al-Mathur الفضل الماثور من سیرة السلطان الملک المنصور. Beirut: Al-Maktaba Al-Asriyya.

Al-Dhahabi, Shams Al-Din Abu Abdillah Muhammad ibn Ahmad. (1990). Tariq Al-Islam تاريخ الإسلام. Beiruti: Dar Al-Kitab Al-Arabi.

Al-Dhahabi, Shams Al-Din Abu Abdillah Muhammad ibn Ahmad. (1985). Sayr A'lam Al-Nubala سير أعلام النبلاء, Vol. 23. Beirut: Muasasat Al-Risala.

Alfina H. and Hamdan M. (2022, December). The Misinterpretation of Ibn Taymiyyah’s Mardin Fatwa by the Modern Jihadist. Fikrah: Jurnal Ilmu Aqidah dan Studi Keagamaan, 10(2): 315-328.

Al-Ghamidy, Aali Muhamad Aali Awda. (1988). Bilad Al-Sham Qabil Al-Ghazv Al-Maghuli بلاد الشام قبيل الغزو المغولي. Mecca: Maktaba Al-Thalib Al-Jami’i.

Al-Maqrizi, Ahmad Ibn Ali. (1997). Al-Suluk limaerifat Dual Al-Muluk السلوك لمعرفة دول الملوك. Vol. 1. Beirut: Dar Al-Kotob Al-Ilmiyah.

Al-Nassawi, Muhamad Ibn Ahmad. (1953). Sirat Al-Sultan Jalal al-Din Mangburni سيرة السلطان جالل الدين منكبرتي. Egypt: Dar Al-Fikr Al-Arabi.

Al-Nuwayri, Shihab Al-Din. (2004). Nihayat Al-Arnb Fi Funun Al-Adabi نهاية الارب في فنون الادب. Vol. 23. Beirut: Dar Al-Kotob.

Al-Safady, Salah Al-Din. (2000). Al-Wafi Bileafiyat الوافي بالوفيات. Beirut: Dar Ihya’a Al-Turos Al-Arabi.

Al-Suyuti, Jalal Al-Din. (2013). Tariq Al-Khulafa’a تاريخ الخلفاء. Qatar: Ministry of Awqaf and Islamic Affairs.

Al-Siyad, Abdul Al-Muti. (1980). Al-Maghul Fi Al-Tariq المغول في التاريخ. Vol. 1. Beirut: Dar Al-Kitab Al-Arabi.

Al-Qalqashandi, Shihab Al-Din Abu Al-Abbas Ahmad Ibn Ali. (1985). Maathir Al-Iinafat مآثر الإنافة في معالم الخلافة. Vol. 2. Kuwait: Matbaat Hukumat Al-Kuay.

Ata' Malik Al-Juvayni. (1958). Tarikh-i Jahangusha. Editor. Muhammad Qazvini. English translation John Andrew Boyle. The History of the World Conqueror. Vol. 2. Manchester: Harvard University Press.

Ashu, Said Abdulfatah. (1963). Zahir Baybars سلسلة أعلام العرب الظاهر بيبرس. Egypt: Matbaat Al-Misr.

Ashu, Said Abdulfatah. (1976). Al-Asru Mamaliky fi Misr wa Al-Sham العصر المماليكي في مصر والشام. Beirut: Dar Al-Nahda.

Bai Shouyi. (1983). Zhongguo Yisilanjian shi cungao 中國伊斯蘭史存稿, Yinchuan: Ningxia renmin chubanshe.

Chen Dasheng. (1984). Quanzhou Yisilanjiao Shike 泉州伊斯兰教石刻. Tr. Chen Enming. Quanzhou: Fujian People’s Publishing Society.

Chuanchao Wang, et al, (2014). Present Y chromosomes support the Persian ancestry of Sayyid Ajjal Shams al-Din Omar and Eminent Navigator Zheng He, Communication on Contemporary Anthropology. Retrieved October 31, 2022 https://www.semanticscholar.org/paper/Present-Y-chromosomes-support-the-Persian-ancestry-Wang-Wang/fab7c7a6f41cc98c4e6774f746e5775b4c7f5abc

Dang Yinping. (2002). Tangdai you wu ‘bingongke’ xinlun 唐代有無‘賓貢科’新論. Shehui kexue zhanxian 社會科學戰綫. No. 1, p. 152-157.

EBECI (Editorial Board of the Encyclopedia of Chinese Islam). (2007). Zhongguo Yisilan baike quanshu 中國伊斯蘭百科全書. Chengdu: Sichuan cishu chubanshe.

Fan Ke. (2001, October). Maritime Muslims and Hui Identity: A South Fujian Case. Journal of Muslim Minority Affairs. 21(2): 309- 332.

Jin Xiaoli. (2003). Huizu chuantong jiaoyu jianlun 囘族傳統教育簡論. Guyuan shifan xueyuan xuebao 固原示範學院學報. 24(4): 61-63.

Huda Darwish. (2002). Al-Alaqat Al-Siyasiyah Al-Turkiyah Al-Yahudiyah العلاقات التركية اليهودية. Damascus: Darul Qalam.

Ibn Al-Waridi, Abu Hafs Zayn Al-Din Umar ibn al-Muzaffar. (1996). Tarikh Ibn Al-Waridi تاريخ ابن الوردي. Vol. 2. Beirut: Dar Al-Kitab Al-Ilmiyyah.

Ibn Ameed, Jirjis Al-Makin. (1997). Akbar Al-Ayubiyin اخبار الايوبيين. Cairo: Maktaba Al-Saqafi Al-Diniya.

Ibn Habib, Hasan Ibn Umar. (1978). Tadhkirat Al-Nabih تذكرة النبيه في أيام المنصور وبنيه. Vol. 1. Cairo: Dar Al-Kotob Press.

Ibn Kathir, Abu Al-Fida’ Imad Al-Din Isma‘il Ibn Umar. (2007). Al-Bidaya wa Al-Nihaya البداية والنهاية. Vol. 15. Damascus: Dar Ibn Khathir.

Ibn Khaldun, Wali Al-Din Abdu Al-Rahman Ibn Muhammad ibn Muhammad ibn Abi Bakr Muhammad Ibn Al-Hasan. (2001). Tatikh Ibn Khaldun تاريخ ابن خلدون. Vol. 5. Beirut: Dar al-Fikri.

Ibn Taymiyyah, Taqi Al-Din Ahmad ibn Abdu Al-Halim ibn Abdul Al-Salam Al-Numayri Al-Harrani. (1976). Risala Ila Al-Sultan رسالة إلى السلطان الملك الناصر في شأن التتار. Beirut: Dar Al-Kitab Al-Jadid.

Liu Haiwei. (2021, Jan). Rulership and Representations: Reconsidering the Religious Identity of Prince Ananda. Central Asiatic Journal. 64(1-2): 165-181.

Li Gang. (2021). The Hui Muslims’ Identity Negotiations: A Socio-Legal Investigation into the Relations between the Shari’a and the Chinese Legal Systems. PhD Thesis. University of Groningen.

Li Liang. (2016). Arabic Astronomical Tables in China: Tabular Layout and its Implications for the Transmission and Use of the Huihui lifa. East Asian Science, Technology, and Medicine. No. 44, 21-64.

Ma Ping. (2006). Jianming Zhongguo Yisilan jiao shi 簡明中國伊斯蘭教史. Yinchuan: Ningxia People’s Press.

Martha Brill Olcott. (2007, June). Sufism in Central Asia: A Force for Moderation or a Cause of Politicization?. Carnegie Endowment for International Peace Publications Department. Retrieved October 30, 2022 https://carnegieendowment.org/files/cp84_olcott_final2.pdf

Masaki Mukai. (2016, July). Muslim Diaspora' in Yuan China: A Comparative Analysis of Islamic Tombstones from the Southeast Coast. Asian Review of World Histories. 4(2): 231-256.

Michael C. Brose. (2015). Yunnan's Muslim Heritage. China’s Encounters on the Southand Southwest Reforging the Fiery Frontier Over Two Millennia. No.7. pp. 133-155.

Michael Dillon. (1999). China’s Muslim Hui Community: Migration Settlement and Sects. Richmond, Surrey: Curzon.

Muhammad Hilal. (2019, July). The impact of religious dimensions on nomenclature of streets in Saudi Arabia with special reference to Shaqra Province A toponomastic approach. CDELT Occasional Papers in the Development of English Education. 67(1): 356-370.

Qing Chen. (2015). Mosques of the Maritime Muslim Community of China. PhD Thesis, Department of History of Art and Archaeology School of Oriental and African Studies University of London.

Qiu Shusen. (1996). Zhongguo Huizu shi 中國囘族史. Yinchuan: Ningxia People's Press.

Ren Shumin. (1993). Beisong guanban fanxue chutan 北宋官辦蕃學初探. Minzu yanjiu 民族研究, No. 4, 65–69

Saad Hadi. (2015). Dirasat Fi Tarikh Al-Turk Wa Al-Maghul دراسات في تاريخ الترك والمغول. Baghdad: Dar Al-Kutub Wa Al-Wathaiq.

Saad Hadi. (2016). Al-Qurakhaniyun Dirasat Fi Usulihim القراخانيون دراسة في أصولهم التاريخية وعلاقتهم السياسية و دورهم في الحياة العلمية (607-315 ه 1210-927 م). Damascus: Dar Safahat Printing.

Samir Arabish. (1991). Arminiyah Ardh wa Sha’ab أرمينية أرض وشعب. Lebanon: Dar Al Rihani Printing Corporation Publishing and Distribution.

Shi Yunli. (2014). Islamic Astronomy in the Service of Yuan and Ming Monarchs. Suhayl. Retrieved October 31, 2022 http://harg.kasi.re.kr/pro_plus/down/201205/201205_029-040.pdf

Sulayman Al-Tajir. (2006). Ancient Accounts of India and China by Two Mohammedan Travelers Who Went to Those Parts in the 9th Century. Translated by Eusebius Renaudot. Montana: Kessinger Publishing.

Syed Waqar Ali Shah. (2013). Medieval Peshawar (1000-1526 AD). PhD Thesis, University of Peshawar.

Wan Lei. (2016, December -2017, January). The First Chinese Travel Record on the Arab World Commercial and Diplomatic Communications during the Islamic Golden Age. King Faisal Center for research and Islamic Studies. (7): 6-22.

Yunus Abdullah. (2016, June). The Role of The Islamic Scholars in Encountering The Challenges Among The Muslims In China (دور علماء اإلسالم في مواجهة التحديات بين المسلمين في الصين). Journal of Islam in Asia. 13(1): 83-116.