ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารสู่โรงเรียนมาตรฐานสากล: กรณีศึกษาโรงเรียนประถมศึกษาจังหวัดเลย

Main Article Content

พิมพ์อร สดเอี่ยม
ประดิษฐ์ ศรีโนนยาง

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารสู่โรงเรียนมาตรฐานสากล โดยมุ่งเน้นกรณีศึกษาโรงเรียนประถมศึกษาในจังหวัดเลย ประเทศไทย วัตถุประสงค์เฉพาะคือ (1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหา และความท้าทาย (2) วิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จ และ (3) เสนอแนวทางในการพัฒนาการบริหารโรงเรียนสู่มาตรฐานสากลที่เหมาะสมและยั่งยืน การวิจัยใช้วิธีการแบบผสมผสาน ทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ประชากรในการวิจัยประกอบด้วยบุคลากรจากโรงเรียนประถมศึกษามาตรฐานสากล 3 แห่งในจังหวัดเลย รวมถึงผู้บริหารโรงเรียน ครู บุคลากรทางการศึกษา นักเรียน ผู้ปกครอง และตัวแทนชุมชน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม การสัมภาษณ์เชิงลึก การสนทนากลุ่ม และการสังเกตการณ์


         ผลการวิจัยพบว่าปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อความสำเร็จ ได้แก่ (1) ภาวะผู้นำของผู้บริหาร (2) การส่งเสริมทักษะภาษาอังกฤษและเทคโนโลยี และ (3) การพัฒนาบุคลากรครู นอกจากนี้ยังพบว่าการบูรณาการมาตรฐานสากลกับบริบทท้องถิ่น และการบริหารทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพเป็นปัจจัยสำคัญ ความท้าทายหลักได้แก่ การพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษ การบูรณาการเทคโนโลยีในการเรียนการสอน และการรักษาสมดุลระหว่างมาตรฐานสากลกับการอนุรักษ์วัฒนธรรมท้องถิ่น


          จากผลการวิจัย มีข้อเสนอแนะสำหรับการพัฒนาแนวทางการบริหารโรงเรียนสู่มาตรฐานสากลที่เหมาะสมและยั่งยืนสำหรับจังหวัดเลย โดยเน้นการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงวิสัยทัศน์ การเสริมสร้างทักษะภาษาอังกฤษและเทคโนโลยีที่เชื่อมโยงกับบริบทท้องถิ่น การพัฒนาครูอย่างต่อเนื่อง การสร้างหลักสูตรบูรณาการที่ผสมผสานความรู้สากลกับภูมิปัญญาท้องถิ่น และการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาโรงเรียน

Article Details

บท
Research article บทความวิจัย

References

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2565). แผนส่งเสริมการท่องเที่ยวจังหวัดเลย ประจำปี 2565.

สำนักงานการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานเลย.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2561). นโยบายและแนวทางการพัฒนาโรงเรียนมาตรฐานสากล.

โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

พรพิมล ประสงค์พร. (2562). การพัฒนาโรงเรียนมาตรฐานสากลในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ:

กรณีศึกษาเชิงพหุ. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 21(2), 286-302.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2563). คู่มือการบริหารจัดการระบบคุณภาพโรงเรียน

มาตรฐานสากล. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานจังหวัดเลย. (2564). แผนพัฒนาจังหวัดเลย พ.ศ. 2564-2570. สำนักงานจังหวัดเลย.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 1. (2565). รายงานผลการดำเนินงานโครงการ

โรงเรียนมาตรฐานสากล ปีการศึกษา 2564. สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย

เขต 1.

Cheng, Y. C. (2004). Fostering local knowledge and human development in globalization of

education. International Journal of Educational Management, 18(1), 7-24.

Darling-Hammond, L. (2017). Teacher education around the world: What can we learn from

international practice? European Journal of Teacher Education, 40(3), 291-309.

Fang, X., & Warschauer, M. (2004). Technology and curricular reform in China: A case study.

TESOL Quarterly, 38(2), 301-323.

Fry, G. W., & Bi, H. (2013). The evolution of educational reform in Thailand: The Thai educational

paradox. Journal of Educational Administration, 51(3), 290-319.

Fullan, M. (2007). The new meaning of educational change (4th ed.). Teachers College Press.

Hallinger, P., & Lee, M. (2013). Exploring principal capacity to lead reform of teaching and learning

quality in Thailand. International Journal of Educational Development, 33(4), 305-315.

Hanushek, E. A. (2003). The failure of input‐based schooling policies. The Economic Journal,

(485), F64-F98.

UNESCO. (2017). Education for Sustainable Development Goals: Learning Objectives. Paris:

UNESCO.

United Nations. (2015). Transforming our world: The 2030 Agenda for Sustainable Development.

New York: United Nations.

Zajda, J. (2015). Globalisation and its impact on education and policy. In Second International

Handbook on Globalisation, Education and Policy Research (pp. 105-125). Springer,

Dordrecht.