แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเลย หนองบัวลำภู

Main Article Content

ชิษณพงศ์ ศรจันทร์

บทคัดย่อ

ในยุคแห่งการเปลี่ยนแปลงทางดิจิทัลอย่างรวดเร็ว การพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของครูเป็นสิ่งสำคัญในการยกระดับคุณภาพการศึกษา การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์ และความต้องการจำเป็นของภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของครู และ 2) ศึกษาแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเลย หนองบัวลำภู โดยใช้วิธีวิจัยแบบผสานวิธี การวิจัยแบ่งเป็นสองระยะ ระยะแรกเป็นการสำรวจกลุ่มตัวอย่าง 314 คน ประกอบด้วยผู้บริหารสถานศึกษาและครู ใช้แบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและดัชนีความต้องการจำเป็นแบบปรับปรุง (PNImodified) ระยะที่สองเป็นการศึกษาวิธีปฏิบัติที่ดีในโรงเรียนต้นแบบ 3 แห่ง และประเมินแนวทางโดยผู้เชี่ยวชาญ 5 ท่าน ใช้การสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างและวิเคราะห์เนื้อหา


         ผลการวิจัยพบว่า สภาพปัจจุบันของภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของครูโดยรวมอยู่ในระดับน้อย ( = 2.38, S.D. = 0.49) ขณะที่สภาพที่พึงประสงค์อยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.67, S.D. = 0.46) การประเมินความต้องการจำเป็นระบุพื้นที่สำคัญ 4 ด้านที่ต้องพัฒนา เรียงตามลำดับความสำคัญ ได้แก่ 1) วิสัยทัศน์ดิจิทัล 2) การสื่อสาร 3) ความรู้ดิจิทัล และ 4) ความร่วมมือ


         จากผลการวิจัย ได้เสนอแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของครู ประกอบด้วยกลยุทธ์ 25 แนวทางครอบคลุมทั้ง 4 ด้าน ซึ่งได้รับการประเมินจากผู้เชี่ยวชาญว่ามีความเหมาะสม ( = 4.98) และความเป็นไปได้ ( = 4.93) ในการนำไปปฏิบัติในระดับมากที่สุด


          ข้อเสนอแนะสำคัญ ได้แก่ การกำหนดมาตรฐานภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลสำหรับครู การปรับปรุงหลักสูตรการผลิตครู การจัดสรรทรัพยากรสำหรับการบูรณาการเทคโนโลยีในโรงเรียน และการสร้างเครือข่ายความร่วมมือระหว่างโรงเรียน มหาวิทยาลัย และภาคเทคโนโลยี

Article Details

บท
Research article บทความวิจัย

References

กัญญารัตน์ สุขแสน. (2564). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำด้านดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนในเครือ มูลนิธิคณะเซนต์คาเบรียลแห่งประเทศไทย [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. วิทยาลัยครูสุริยเทพ.

กิตติพัฒน์ คำแพง. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำของครูกับคุณลักษณะที่พึงประสงค์ของนักเรียนสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 31 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2550). สุดยอดภาวะผู้นำ: Super leadership. ซัคเซสมีเดีย.

นิกร จันภิลม และศตพล กัลยา. (2562). เทคโนโลยีการศึกษาในยุค Thailand 4.0. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 11(1), 304-314.

บุญชม ศรีสะอาด. (2554). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9). สุวีริยาสาส์น.

ประเวศน์ มหารัตน์สกุล. (2550). ภาวะผู้นำ : ความเป็นไปในสังคมไทยและวิธีการแก้ไข. หมอชาวบ้าน.

รัฐนันท์ รถทอง และมลรักษ์ เลิศวิลัย. (2564). ภาวะผู้นำดิจิทัลของครูโรงเรียนเทศบาลบ้านสามกอง อำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(11), 223-234.

วันชัย สุขตาม และคณะ. (2562). การเสริมสร้างความสามารถภาวะผู้นำดิจิทัลที่จำเป็นสำหรับผู้บริหารท้องถิ่นในยุคเปลี่ยนผ่านสู่สังคมดิจิทัล. วารสารการจัดการและพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 1(2), 63-75.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2562, 8 พฤษภาคม). สำนักงาน ก.พ.ร. เผยแพร่ผลการพัฒนาแนวทางการให้บริการของภาครัฐ และทิศทางการพัฒนาการให้บริการแบบดิจิทัล. http://www.opdc.go.th/content/NTcwNw

Best, J. W. (1977). Research in education (3rd ed.). Prentice-Hall.

Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.