ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในโรงเรียนมัธยมศึกษา จังหวัดเลย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในโรงเรียนมัธยมศึกษา จังหวัดเลย และ 2) เปรียบเทียบระดับภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล กลุ่มตัวอย่างคือผู้บริหารสถานศึกษาและครูในโรงเรียนมัธยมศึกษา จังหวัดเลย จำนวน 306 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.96 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบที และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว
ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (= 4.22, S.D. = 0.71) โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือ การสร้างแรงบันดาลใจและการกระตุ้น และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุดคือ การสร้างเครือข่ายและความร่วมมือ 2) ผลการเปรียบเทียบระดับภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคลพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามที่มีวุฒิการศึกษาและตำแหน่งปัจจุบันต่างกัน มีความคิดเห็นต่อระดับภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนเพศ อายุ และประสบการณ์ในการทำงานไม่พบความแตกต่าง
ผลการวิจัยนี้สามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในจังหวัดเลย โดยเฉพาะการส่งเสริมการสร้างเครือข่ายและความร่วมมือ และการพัฒนาผู้บริหารที่มีวุฒิการศึกษาต่างกัน
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารวิชาการจินตาสิทธิ์ อยู่ภายใต้การอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) เว้นแต่จะระบุไว้เป็นอย่างอื่น โปรดอ่านหน้านโยบายของเราสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเข้าถึงแบบเปิด ลิขสิทธิ์ และการอนุญาต
References
สำนักงานจังหวัดเลย. (2565). แผนพัฒนาจังหวัดเลย พ.ศ. 2566-2570. สำนักงานจังหวัดเลย.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดเลย. (2564). ข้อมูลสารสนเทศทางการศึกษาจังหวัดเลย ปีการศึกษา 2564. สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดเลย.
สุดารัตน์ เหลาฉลาด, วัลนิกา ฉลากบาง, และศักดิ์ไทย สุรกิจบวร. (2564). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 15(1), 20-33.
Creswell, J. W., & Creswell, J. D. (2018). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches (5th ed.). SAGE Publications.
Dyer, J., Gregersen, H., & Christensen, C. M. (2009). The innovator's DNA. Harvard Business Review, 87(12), 60-67.
Fullan, M. (2018). The principal: Three keys to maximizing impact. John Wiley & Sons.
Harris, A., & Jones, M. (2019). Teacher leadership and educational change. School Leadership & Management, 39(2), 123-126.
Israel, G. D. (1992). Determining sample size (Fact Sheet PEOD-6). Florida Cooperative Extension Service, Institute of Food and Agricultural Sciences, University of Florida.
Jung, D. I., Chow, C., & Wu, A. (2003). The role of transformational leadership in enhancing organizational innovation: Hypotheses and some preliminary findings. The Leadership Quarterly, 14(4-5), 525-544.
Leithwood, K., & Jantzi, D. (2020). Linking leadership to student learning: The role of innovative leadership. International Journal of Educational Leadership and Management, 8(2), 175-199.
Mumford, M. D., Scott, G. M., Gaddis, B., & Strange, J. M. (2002). Leading creative people: Orchestrating expertise and relationships. The Leadership Quarterly, 13(6), 705-750.
Rosing, K., Frese, M., & Bausch, A. (2011). Explaining the heterogeneity of the leadership-innovation relationship: Ambidextrous leadership. The Leadership Quarterly, 22(5), 956-974.
Schleicher, A. (2020). The impact of COVID-19 on education: Insights from education at a glance 2020. OECD Publishing.
Stratton, R., Mueller, P., & Remolona, E. M. (2009). A new look at the role of sovereign credit default swaps. BIS Quarterly Review, September.
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis (3rd ed.). Harper & Row.