การเพิ่มทักษะการเขียนเรียงความโดยใช้แนวทางการเขียนแบบเน้นกระบวนการ

Main Article Content

พรพิมล เพ็งประภา

บทคัดย่อ

บทความวิชาการฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิด ทฤษฎี และหลักการของแนวทางการสอนเขียนแบบเน้นกระบวนการ (Process-Based Writing Approach) 2) วิเคราะห์ขั้นตอนและเทคนิคการจัดการเรียนการสอนเพื่อพัฒนาทักษะการเขียนเรียงความตามแนวทางดังกล่าว และ 3) นำเสนอแนวทางการประยุกต์ใช้สำหรับผู้สอนภาษาไทยในการยกระดับความสามารถในการเขียนของผู้เรียน การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงเอกสาร (Documentary Research) โดยรวบรวมและสังเคราะห์ข้อมูลจากผลงานของนักวิชาการด้านการสอนเขียนคนสำคัญ เช่น Donald Murray, Peter Elbow, Janet Emig และ Nancy Sommers รวมถึงงานวิจัยและบทความวิชาการที่เกี่ยวข้องในบริบทของประเทศไทย


          ผลการศึกษาพบว่า แนวทางการสอนเขียนแบบเน้นกระบวนการเป็นปรัชญาการสอนที่เปลี่ยนมุมมองจากการให้ความสำคัญกับ "ผลผลิต" (Product) ที่สมบูรณ์แบบในขั้นตอนสุดท้าย มาสู่การให้ความสำคัญกับ "กระบวนการ" (Process) ที่ผู้เขียนใช้ในการสร้างสรรค์งานเขียนขึ้นมา โดยประกอบด้วยขั้นตอนสำคัญ 5 ขั้นตอน ได้แก่ 1) การเตรียมการเขียน (Pre-writing) 2) การลงมือเขียนร่าง (Drafting) 3) การปรับปรุงแก้ไข (Revising) 4) การตรวจทาน (Editing) และ 5) การนำเสนอหรือเผยแพร่ (Publishing) แนวทางนี้ช่วยลดความวิตกกังวลในการเขียนของผู้เรียน ส่งเสริมการคิดวิเคราะห์ การทำงานร่วมกันผ่านกิจกรรมการวิจารณ์งานของเพื่อน (Peer Review) และสร้างทัศนคติที่ดีต่อการเขียนในระยะยาว บทบาทของผู้สอนจะเปลี่ยนจากการเป็นผู้พิพากษามาเป็นผู้ให้คำปรึกษาและผู้อำนวยความสะดวกในการเรียนรู้


บทความนี้ได้เสนอแนวทางการประยุกต์ใช้ในชั้นเรียนอย่างเป็นรูปธรรม ตั้งแต่การออกแบบกิจกรรมในแต่ละขั้นตอน ไปจนถึงแนวทางการประเมินผลที่สอดคล้องกับปรัชญาของแนวทางดังกล่าว ซึ่งเน้นการประเมินเพื่อพัฒนามากกว่าการตัดสินคุณค่าแต่เพียงอย่างเดียว อันจะเป็นประโยชน์ต่อผู้สอนในการนำไปปรับใช้เพื่อพัฒนาทักษะการเขียนเรียงความของผู้เรียนให้มีประสิทธิภาพและมีความหมายอย่างแท้จริง

Article Details

บท
Academic article บทความวิชาการ

References

ทิศนา แขมมณี. (2560). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 21). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ไชยยศ เรืองสุวรรณ. (2560). เทคโนโลยีและนวัตกรรมการศึกษา. โอเดียนสโตร์.

วิภาวรรณ พินิจ. (2562). การสอนเขียนภาษาไทย: จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

สิริวรรณ ศรีพหล. (2559). การพัฒนารูปแบบการสอนเขียนเชิงสร้างสรรค์โดยใช้แนวการสอนแบบเน้นกระบวนการและเทคนิคแผนผังความคิดสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสาร ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 18(3), 115-127.

สุวิมล ว่องวาณิช. (2558). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น (พิมพ์ครั้งที่ 3). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อัจฉรา ชีวโชติ. (2555). การสอนเขียนภาษาอังกฤษแบบเน้นกระบวนการ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 31(5), 183-192.

Elbow, P. (1973). Writing without teachers. Oxford University Press.

Emig, J. (1971). The composing processes of twelfth graders. National Council of Teachers of English.

Flower, L., & Hayes, J. R. (1981). A cognitive process theory of writing. College Composition and Communication, 32(4), 365-387.

Graves, D. H. (1983). Writing: Teachers and children at work. Heinemann Educational Books.

Murray, D. M. (1982). Teaching writing as a process not product. In T. R. Donovan & B. W. McClelland (Eds.), Eight approaches to teaching composition (pp. 3-17). National Council of Teachers of English.

Raimes, A. (1983). Techniques in teaching writing. Oxford University Press.

Sommers, N. (1980). Revision strategies of student writers and experienced adult writers. College Composition and Communication, 31(4), 378-388.

Zamel, V. (1982). Writing: The process of discovering meaning. TESOL Quarterly, 16(2), 195-209.