การป้องกันและแก้ไขการทุจริตการเลือกตั้งแบบการมีส่วนร่วม Preventing and Addressing Electoral Corruption Through Participatory Approaches

Main Article Content

ทศพร อินทะนาม

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและวิเคราะห์การทุจริตการเลือกตั้งเป็นปัญหาสำคัญที่ส่งผลกระทบต่อการปกครองระบอบประชาธิปไตยและความเชื่อมั่นของประชาชนในระบบการเลือกตั้ง การป้องกันและแก้ไขปัญหานี้จึงจำเป็นต้องอาศัยกระบวนการที่มีส่วนร่วมจากทุกภาคส่วนของสังคม


แนวทางการป้องกันและแก้ไขการทุจริตการเลือกตั้งโดยการมีส่วนร่วมของประชาชน หน่วยงานรัฐ ภาคเอกชน และองค์กรภาคประชาสังคม โดยใช้การวิจัยเชิงคุณภาพที่ประกอบด้วยการศึกษาเอกสาร การสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้เชี่ยวชาญ และกรณีศึกษาที่เกี่ยวข้องผลการศึกษาพบว่าการมีส่วนร่วมของประชาชนเป็นหัวใจสำคัญในการสร้างกระบวนการเลือกตั้งที่โปร่งใสและเป็นธรรม โดยเฉพาะในด้านการเฝ้าระวังและตรวจสอบกระบวนการเลือกตั้งผ่านการจัดตั้งเครือข่ายอาสาสมัครภาคประชาชน การจัดอบรมความรู้เรื่องสิทธิและหน้าที่ของผู้มีสิทธิเลือกตั้ง และการรณรงค์สร้างจิตสำนึกเรื่องการปฏิเสธการซื้อสิทธิขายเสียง ด้านหน่วยงานรัฐ พบว่ามาตรการเชิงรุก เช่น การพัฒนาระบบรายงานข้อมูลแบบเรียลไทม์ การประสานงานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง และการปรับปรุงกฎหมายเลือกตั้งให้มีความทันสมัยและครอบคลุม มีบทบาทสำคัญในการป้องกันและจัดการกับการทุจริต


นอกจากนี้ การสร้างความร่วมมือกับภาคเอกชนและองค์กรภาคประชาสังคม เช่น การจัดตั้งโครงการรณรงค์เพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมของเยาวชนและประชาชนทั่วไป การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการติดตามกระบวนการเลือกตั้ง และการส่งเสริมบทบาทของสื่อมวลชนในการรายงานปัญหาการทุจริตอย่างมีประสิทธิภาพ ล้วนมีส่วนช่วยลดโอกาสการเกิดการทุจริต


บทความนี้สรุปว่าการแก้ไขปัญหาการทุจริตการเลือกตั้งจำเป็นต้องอาศัยความร่วมมือจากทุกภาคส่วนโดยเน้นกระบวนการมีส่วนร่วมที่โปร่งใสและเป็นระบบ พร้อมทั้งเสนอแนวทางปฏิบัติที่สามารถนำไปปรับใช้ในบริบทของประเทศอื่นๆ เพื่อสร้างความเชื่อมั่นในระบบประชาธิปไตยและการเลือกตั้งอย่างยั่งยืน

Article Details

บท
Articles
Author Biography

ทศพร อินทะนาม , มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คนึงนิจ ศรีบัวเอี่ยม. (2545). แนวทางการเสริมสร้างประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วมตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2540: ปัญหา อุปสรรคและทางออก. รายงานวิจัย. นนทบุรี: สำนักวิจัยและพัฒนา สถาบันพระปกเกล้า.

จรัส สุวรรณมาลา. (2550). วัฒนธรรมการเมืองท้องถิ่นในประเทศไทย. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 5(3), 83-106.

ฉลอง ดิษสีม. (2541). การมีส่วนร่วมขององค์กรพัฒนาเอกชนในจังหวัดเชียงใหม่ต่อการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาพัฒนาสังคม). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ดิเรก ฤกษ์หร่าย. (2527). การพัฒนาชุมชน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์กรุงสยามการพิมพ์.

ทวีทอง หงส์วิวัฒน์. (2527). การมีส่วนร่วมของประชาชนในพัฒนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ศักดิ์โสภาการพิมพ์.

ธวัชชัย เทพประสิทธิ์. (2563). การทุจริตเลือกตั้งในประเทศไทย: บทเรียนและแนวทางป้องกัน. วารสารรัฐศาสตร์และการเมือง, 45-60. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ธรรมศาสตร์.

ธโสธร ตู้ทองคำ. (2545). กระบวนการการเลือกตั้ง. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาสถาบันและกระบวนการทางการเมืองไทย. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ธีระ หมื่นศรี. (2560). การทำงานกลุ่มหรือเป็นทีม. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 11(1), 355-359.

ณัชชานุช พิชิตธนารัตน์. (2561). การทุจริตเลือกตั้งท้องถิ่นในจังหวัดเพชรบุรี. วารสารสหวิทยาการวิจัย ฉบับบัณฑิตศึกษา, 7(1), 77-78.

น้ำทิพย์ วิภาวิน. (2547). การจัดการความรู้กับคลังความรู้. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

บวรศักดิ์ อุวรรณโณ และ ถวิลวดี บุรีกุล. (2548). ประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.

เบญจมาศ อยู่ประเสริฐ. (2544). หน่วยที่ 9 การวิจัยการมีส่วนร่วมทางส่งเสริมการเกษตร. ใน ประมวลสาระประชุมวิชาการวิจัยเพื่อการพัฒนาการส่งเสริมการเกษตร. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ปรเมศวร์ วรวิวัฒน์กุล. (2538). การมีส่วนร่วมของคณะกรรมการหมู่บ้านในการพัฒนาชนบท: ศึกษาเฉพาะกรณีอำเภอเมืองจังหวัดบุรีรัมย์ (วิทยานิพนธ์พัฒนบริหารศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ปารวี เจริญยศ. (2548). กลยุทธ์เสริมสร้างการมีส่วนร่วมของชุมชนในการระดมทรัพยากรเพื่อการจัดการศึกษาของสถานศึกษาชั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสกลนคร เขต 2 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ปิยะธิดา อภัยภักดิ์. (2561). แนวทางการป้องกันและปราบปรามการทุจริตคอรัปชั่นในหน่วยงานภาครัฐ. วารสารบัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม, 13(1), 1-12.

ปุรวิชญ์ วัฒนสุข. (2563). การกระทำใดบ้างที่เข้าข่ายทุจริตการเลือกตั้ง. รายงานการวิจัย. สถาบันวิจัยและพัฒนา: วิทยาลัยการเมืองการปกครอง.

พงษ์พัฒน์ ศรีเจริญ. (2562). แนวทางการป้องกันการทุจริตเลือกตั้งในระดับท้องถิ่น. วารสารนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 98-115. เชียงใหม่: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ภิรมย์ ปิ่นเกษร. (2561). การแบ่งปันความรู้เชิงปรนัยและการแบ่งปันความรู้ที่ชัดแจ้ง: ปัจจัยเชิงสาเหตุและผลลัพธ์. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 12(พิเศษ), 238-248.

มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. (2561). ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการจัดทำยุทธศาสตร์ชาติของประเทศไทย (อภิชาติ คุณวัฒน์บัณฑิต, วิทยานิพนธ์ศิลปศาตรมหาบัณฑิต สาขาวิชากฎหมายมหาชน).

ยุวัฒน์ วุฒิเมธี. (2526). หลักการพัฒนาชุมชนและการพัฒนาชนบท. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ห้างหุ้นส่วนนิติบุคคลไทยอนุเคราะห์ไทย.

สมยศ ทุ่งหว้า. (2527). การพัฒนาชนบท. มปท: มปพ.

สมิต สัชฌุกร. (2564). ทักษะการประสานงาน.

สุนทร กองทรัพย์. (2548). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการดำเนินงานขององค์การบริหารส่วนตำบล กรณีศึกษาตำบลท่าอิฐ อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี (วิทยานิพนธ์ศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม). กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

เสน่ห์ จามริก. (2527). นโยบายกลวิธีการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.

องค์การบริหารส่วนตำบลห้วยไร่ อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์. (2565). กิจกรรมการรณรงค์ให้ความรู้แก่ประชาชนเพื่อป้องกันการทุจริตประพฤติมิชอบ.

วิชิตร์ แสงทองล้วน. (2561). แนวทางการบูรณาการการทำงานร่วมกันของหน่วยงานภาครัฐ ทั้งส่วนกลาง ส่วนภูมิภาค และท้องถิ่นในพื้นที่จังหวัด. หลักสูตรการป้องกันราชอาณาจักร. วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร: สถาบันวิชาการป้องกันประเทศ.

วิไลวัจส์ กฤษณะภูติ. (2557). แนวทางการป้องกันการซื้อสิทธิขายเสียงในการเลือกตั้งตามความคิดเห็นของประชาชนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกาฬสินธุ์, 1(2), 64.

Friedman, J. (2019). Electoral Corruption and Its Effects on Political Stability. Journal of Political Ethics, 37(2), 124-140. London: Cambridge University Press.

Gibbins, R. (2021). Election political science. Retrieved from.

Smith, A. (2018). The Impact of Electoral Fraud on Governance: Case Studies from Southeast Asia. International Journal of Electoral Studies, 22(1), 67-84. New York: Springer.

United Nations. (1975). Popular Participation in Decision Making of Development. New York: United Nations Publication.