การเมืองเรื่องกาแฟ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อชี้ให้เห็นถึงประวัติความเป็นมาของกาแฟ ความเชื่อมโยงของวัฒนธรรมการดื่มกาแฟ ร้านขายกาแฟหรือที่เรียกกันทั่วไปว่า “คาเฟ่” ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันโดยเป็นสถานที่รวมตัว พบปะแลกเปลี่ยนแนวความคิด รวมถึงถ่ายทอดอุดมการณ์ทางการเมือง การต่อสู้ทางอุดมการณ์ทางการเมืองผ่านเครื่องดื่มชนชั้นล่าง รวมทั้งเรื่องราวของห่วงโซ่ทางการค้าของกาแฟที่มีปัจจัยทางเศรษฐกิจการเมืองของกาแฟ ที่ส่งผลต่อโครงสร้างทางเศรษฐกิจ ตลอดจนการก่อเกิดของวัฒนธรรมคาเฟ่ ที่มีความเกี่ยวโยงทางการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง โดยแสดงให้เห็นถึงบทบาทของร้านกาแฟที่ไม่ได้เป็นเพียงสถานที่ขายเครื่องดื่ม แต่ยังเป็นสถานที่พบปะ พูดคุย แลกเปลี่ยนความรู้ด้านการเมืองอีกด้วย นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นมูลค่าของการค้าของกาแฟในปัจจุบันซึ่งเกี่ยวเนื่องกับนโยบายขององค์กรกาแฟโลกที่สำคัญ อันจะเป็นข้อมูลหรืแนวทางในการพัฒนาพืชชนิดนี้
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- บทความนี้
References
คเณศ กังวานสุรไกร. (2552). กาแฟ: ประวัติและพัฒนาการการดื่ม. ศิลปวัฒนธรรม ฉบับเมษายน. นิตยสารสารคดี. (2555). 327 พฤษภาคม 2555.
สแตนเดจ, ทอม. (2549). ประวัติศาสตร์โลกใน 6 แก้ว. แปลจาก A History of the World in 6 Glasses.Dalby, A. (2000). Dangerous tastes – The story of spices. California: University of CaliforniaPress.
Euromonitor International. (2008). “Coffee in the Middle East,” in Hot Drinks in Egypt (Online). Available: http://www.euromonitor.com/Hot_Drinks_in_Egypt (Access Date: 18 February 2008).
Galloway, J. H. (2000). Trading in tastes – Sugar. In Kiple, K. F., & Ornelas, K. C. (Eds.), The Cambridge world history of food Vol. 1 (pp. 641 - 653). New York: Cambridge University Press.
International Coffee Organization. (2008). Coffee, in Botanical Aspects (Online). Available: http://www.ico.org/botanical.asp (Access Date: 25 January 2008).
International Coffee Organization. (2022). International Coffee Agreement (ICA) 2022. Retrieved from https://www.ico.org/documents/cy2021-22/pr-329e-ica-2022.pdf contentReference[oaicite:0]{index=0}.
International Trade Centre. (2021). The Coffee Guide (4th ed.). International Trade Centre. Retrieved from https://intracen.org/resources/publications/the-coffee-guide-fourth-edition:contentReference[oaicite:1]{index=1}.
Lewis, B. (1995). The Middle East – 2000 years of history from the rise of Christianity to the present day. London: Phoenix Press.
Magnsson, M. (2015). The sustainable business case book. NY: Flat World Knowledge. Retrieved from http://catalog.flatworldknowledge.com/bookhub/reader/3157?e=gittell_1.0-ch07_s02.
Pendergrast, M. (1999). Uncommon grounds. New York: Basic Books.
Ponte, S. (2004). Standards and sustainability in the coffee sector; A global value chainapproach. The Sustainable Commodity Initiative, Canada: International Institute for Sustainable Development.
Talbot, J. M. (2004). “Where does your coffee dollar go? The division of income and surplus along the coffee commodity chain.” Studies in Comparative International Development, 1(32), 56 - 91.
Topik, S., & Clarence-Smith, W. G. (2003). The global coffee economy in Africa, Asia, and Latin America, 1500-1989. Cambridge University Press.
Weinberg, B. A., & Bealer, B. K. (2001). The world of caffeine: The science and culture of the world’s most popular drug. Routledge.
Wild, A. (2004). Coffee: A dark history. W. W. Norton & Company.
Wikipedia. (2007). “Coffee,” in Arabic coffee (Online). Available:
http://en.wikipedia.org/wiki/Arabic_coffee (Access Date: 25 December 2007).