การบริหารการจัดการความขัดแย้งของผู้นำชุมชนในเขตพื้นที่จังหวัดบึงกาฬ

บทคัดย่อ

         การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการบริหารการจัดการความขัดแย้งของผู้นำชุมชนในเขตพื้นที่หวัดบึงกาฬ 2) เพื่อศึกษาปัจจัยการบริหารการจัดการความขัดแย้งของผู้นำชุมชนในเขตพื้นที่หวัดบึงกาฬ และ 3) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒการบริหารการจัดการความขัดแย้งของผู้นำชุมชนในเขตพื้นที่หวัดบึงกาฬ เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ประชาชนมีสิทธิเลือกตั้งในเขตพื้นที่จังหวัดบึงกาฬ ทั้งหมด จำนวน 397 คน กลุ่มผู้ให้ข้อมูลเชิงคุณภาพ ด้วยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึก โดยการคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง จำนวน 10 คน เครื่องมือที่ใช้แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ไช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ สถิติการแจกแจงความถี่และร้อยละของผู้ตอบแบบสอบถาม วิเคราะห์โดยการนำเสนอเป็นตารางใช้สถิติค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณโดยใช้วิธีการคัดเลือกตัวแปรแบบเป็นลำดับขั้น ประกอบการอภิปรายผล การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาโดยคัดเลือก และจําแนกข้อมูล จัดระเบียบข้อมูลให้เป็นระบบ จัดทําบรรณาธิกรณ์ข้อมูล และวิเคราะห์ข้อมูล แล้วนําข้อมูลไปเขียนเป็นรายงาน

            ผลการวิจัยพบว่า 1) การบริหารการจัดการความขัดแย้งของผู้นำชุมชนในเขตพื้นที่หวัดบึงกาฬ โดยรวมทุกด้าน อยู่ในระดับปานกลาง (=3.08.S.D =.39) พิจารณาตามรายข้อได้ดังนี้ ด้านผลของความขัดแย้ง (=3.13.S.D =.16) ด้านสาเหตุความขัดแย้ง (=3.08.S.D =.16) ด้านระดับความขัดแย้ง (=3.05.S.D =.70) ตามลำดับ 2) ปัจจัยการบริหารการจัดการความขัดแย้งของผู้นำชุมชนในเขตพื้นที่หวัดบึงกาฬ (โดยรวมทุกด้านด้าน) ด้านผลประโยชน์ซับซ้อนX₂ ด้านโครงสร้างการทำงานX₄ และมีค่าสัมประสิทธิ์ของตัวพยากรณ์ในคะแนนดิบ (b) เท่ากับ .467 -.250 ตามลำดับ มีค่าสัมประสิทธิ์ของตัวแปรพยากรณ์ในรูปแบบคะแนนมาตรฐาน (β) .672 -.631 ตามลำดับ และ 3) จำเป็นต้องหาสาเหตุความขัดแย้งเป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นได้ในการอยู่ร่วมกันในชุมชนสามารถแก้ไชปัญหาได้ในชุมชนทำได้สำเร็จจะทำให้ความสัมพันธ์ของคนในชุมชนไม่ดี โดยนำประเด็นสาเหตุที่ขัดแย้งมาไกล่เกลี่ยกันอย่างเป็นทางการมาจากความเข้าใจผิดของคนในชุมชน มีการเปิดเผยหรือไม่บิดเบือนข้อมูล ในการทํางานระหว่างกันในชุมชน ทํางานโดยไม่แสวงหาผลประโยชน์ส่วนตัว แสดงความคิดเห็นที่ตรงกันที่เป็นการพัฒนาอย่างมั่นคง การพูดจาปรับความเข้าใจกันเกี่ยวกับที่ทำกินดีขึ้นตกลงกันได้ การบริหารการจัดการความขัดแย้งเกี่ยวกับน้ำในการเกษตรในชุมชนดีขึ้นและการขัดแย้งเกี่ยวกับสิทธิที่ทำกินมีการพูดจาตกลงกันได้อย่างมีประสิทธิภาพ