ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ระหว่างหลักฆราวาสธรรมกับประสิทธิภาพการปฏิบัติหน้าที่ ของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลในเขตอำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม

Main Article Content

พระครูวินัยธรสุวรรณ สุวณฺโณ (เรืองเดช)

บทคัดย่อ

               การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลักฆราวาสธรรมกับประสิทธิภาพการปฏิบัติหน้าที่ของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบล (2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ระหว่างหลักฆราวาสธรรมกับประสิทธิภาพการปฏิบัติหน้าที่ของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบล และ (3) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างหลักฆราวาสธรรมกับประสิทธิภาพการปฏิบัติหน้าที่ของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลในเขตอำเภอโกสุมพิสัย กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ บุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลและผู้มาติดต่อรับบริการในเขตอำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม จำนวน 359 คน และกลุ่มเป้าหมายได้แก่ ผู้บริหารและหัวหน้าฝ่ายในองค์การบริหารส่วนตำบลในเขตอำเภอโกสุมพิสัย จำนวน 10 คน เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพ สถิติที่ใช้สถิติการแจกแจงความถี่ และร้อยละของผู้ตอบแบบสอบถาม วิเคราะห์โดยการนำเสนอเป็นตารางใช้สถิติค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ


          โดยใช้วิธีการคัดเลือกตัวแปรแบบเป็นลำดับ ประกอบการอภิปรายผล และการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาวิเคราะห์ ผลการวิจัยพบว่า : (1) ความสัมพันธ์ระหว่างหลักฆราวาสธรรมกับประสิทธิภาพการปฏิบัติหน้าที่ของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลในเขตอำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง (2) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ระหว่างหลักฆราวาสธรรมกับประสิทธิภาพการปฏิบัติหน้าที่ของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลในเขตอำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม อย่างมีนียสำคัญ ได้แก่ ด้านงความสามารถ (X2) ด้านระบบการตรวจสอบ (X4) และด้านกระบวนการความสัมพันธ์ (X1) ตามลำดับ และ (3) ควรจัดโครงการต่าง ๆ ให้เหมาะสมกับบุคลากรและสถานการณ์ต่าง ๆ โดยการจริงใจในการปฏิบัติหน้าที่รับใช้บริการประชาชน มีความชื่อสัตย์จริงใจต่อกันในการปฏิบัติหน้าที่และตรงต่อเวลา พัฒนาเพิ่มประสิทธิภาพการปฏิบัติหน้าที่ โดยการอบรบเสริมสร้างทักษะและองค์ความรู้ใหม่ให้ทันต่อสถานการณ์ และมีความอดทนอดกลั้นและไม่ถ้อถอย เมื่อเจออุปสรรคและปัญหาในการปฏิบัติหน้าที่ ตลอดถึงเสริมสร้างความสามัคคีในองค์กรให้มีน้ำหนึ่งใจเดียวกันและจัดฝึกอบรมบุคลากรให้มีจิตใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อประชาชนและเพื่อนร่วมงานเพื่อประสิทธิภาพขององค์กร

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

กัลยา วานิชย์บัญชา.(2560). การวิเคราะห์สถิติชั้นสูงด้วย SPSS for Window (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ:

ห้างหุ้นส่วนจํากัด สามลดา.

กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2560). รายงานสรุปผลการประเมินประสิทธิภาพขององค์กรปกครอง

ส่วนท้องถิ่นประจำปี 2560. กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น.

จินตวีร์ เกษมศุข. (2559). หลักการมีส่วนร่วมกับการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่ง

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พระมหายศวิภรณ์ เปมสีโล (ตั้งคำ) และคณะ. (2561). การบูรณาการหลักฆราวาสธรรมกับการปฏิบัติตนของ

ครอบครัวไทย ยุคไทยแลนด์ 4.0. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 3(2), 44 – 62.

พระครูสังฆรักษ์แดนชัย อภิชโย, พระครูวิรัตธรรมโชติ,กันตภณ หนูทองแก้ว. (2562). การใช้หลักฆราวาสธรรม

ในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตเทศบาลตำบลสทิงพระ อำเภอสทิงพระ

จังหวัดสงขลา. วารสารวิชาการ มจร. บุรีรัมย์, 4(2), 24 – 34.

พระครูสุมนธรรมนาถ. (2565). การบริหารงานบุคคลตามหลักฆราวาสธรรมของผูบริหารโรงเรียนพระปริยัติ

ธรรม แผนกสามัญศึกษา จังหวัดเลย. วารสารสังคมศาสตร์บูรณาการ, 2(5), 33 – 41.

พระธรรมเจดีย์ (ประกอบ ธมฺมเสฏโฐ). (2552). หลักฆราวาสธรรม 4. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : สหธรรมิก.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต). (2550). ธรรมนูญชีวิต. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : สํานักงาน

พระพุทธศาสนาแห่งชาติ.

วีระศักดิ์ เครือเทพ. (2560). ผลึกความคิด...การบริหารจัดการที่ดีขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ:

โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Yamane, Taro. (1973). Statistics an introductory analysis. New York Harper & Row.