การใช้หลักฆราวาสธรรม 4 เพื่อแก้ไขปัญหาความขัดแย้งในตำบลโคกสูง อำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาการใช้หลักฆราวาสธรรม 4 เพื่อแก้ไขปัญหาความขัดแย้ง (2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการใช้หลักฆราวาสธรรม 4 เพื่อแก้ไขปัญหาความขัดแย้ง และ (3) เพื่อศึกษาแนวทางการใช้หลักฆราวาสธรรม 4 เพื่อแก้ไขปัญหาความขัดแย้งในเขตตำบลโคกสูง อำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้งในเขตตำบลโคกสูง อำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิ จำนวน 359 คน กลุ่มเป้าหมายได้แก่ ผู้บริหาร ข้าราชการ ผู้นำชุมชน ในตำบลโคกสูง อำเมือง จังหวัดชัยภูมิ จำนวน 10 คน เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพ สถิติที่ใช้สถิติการแจกแจงความถี่ และร้อยละของผู้ตอบแบบสอบถาม วิเคราะห์โดยการนำเสนอเป็นตารางใช้สถิติค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณโดยใช้วิธีการคัดเลือกตัวแปรแบบเป็นลำดับ ประกอบการอภิปรายผล และการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาวิเคราะห์ ผลการวิจัยพบว่า : (1) การใช้หลักฆราวาสธรรม 4 เพื่อแก้ไขปัญหาความขัดแย้ง โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง โดยเรียงลำดับจากมากไปหาน้อยได้ดังนี้ ด้านการเสียสละ ด้านการอดทน ด้านความซื่อสัตย์และด้านการฝึกตน ตามลำดับ (2) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการใช้หลักฆราวาสธรรม 4 เพื่อแก้ไขปัญหาความขัดแย้ง อย่างมีนียสำคัญทางสถิติ ได้แก่ ปัจจัยความขัดแย้งด้านความสัมพันธ์ (X2) ปัจจัยความขัดแย้งด้านข้อมูล (X4) และปัจจัยความขัดแย้งด้านผลประโยชน์ (X5) มีค่าสัมประสิทธิ์ของตัวพยากรณ์ในคะแนนดิบ (b) เท่ากับ .738 .602 และ .237 ตามลำดับ และ (3) จำเป็นจะต้องมีสัจจะผู้อื่นให้ความเคารพเชื่อถือ เพราะเป็นผู้มีความจริงใจ รักษาคำพูด ไม่โลเลเพราะผู้ยึดมั่นในสัจจะย่อมสามารถจะปฏิบัติหน้าที่อย่างได้ผลทันเวลาและประสบความสำเร็จได้ มีทมะทำให้คนเราอยู่ร่วมกันกับคนอื่นในสังคมอย่างมีความสุข ไม่ทะเลาะเบาะแว้งกันโดยง่ายและรู้จักหลีกเลี่ยงอบายมุขทั้งหลายได้ มีขันติจะทำให้หลีกเลี่ยงจากความเสื่อมจากเหตุต่าง ๆ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- บทความนี้
References
กัลยา วานิชย์บัญชา.(2560). การวิเคราะห์สถิติชั้นสูงด้วย SPSS for Window (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจํากัด สามลดา.
คณะทำงานและคณะอนุกรรมการ. (2557). คู่มือปฏิบัติงานเกี่ยวกับกฎหมาย กฎ ระเบียบ ประกาศ และ
คำสั่งที่เกี่ยวกับพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานพระพุทธศาสนา
แห่งชาติ.
ดิลก บุญอิ่ม และพระอธิการสุชาติ จนฺทสโร (สายโรจน์). (2561). ฆราวาสธรรม 4: สูตรการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามวิถีพุทธ. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 7(2), 338 – 352.
พัชราภรณ์ หลักทอง. (2560). สภาพปัญหาและแนวทางจัดการความขัดแย้งในชุมชนของคณะกรรมการศูนย์ยุติธรรมชุมชน ตำบลหนองหาน อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี. งานนิพนธ์หลักสูตร
รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต กลุ่มวชิาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา.
พระมหายศวิภรณ์ เปมสีโล (ตั้งคำ) และคณะ. (2561). การบูรณาการหลักฆราวาสธรรมกับการปฏิบัติตนของครอบครัวไทยยุคไทยแลนด์ 4.0. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 3(2), 44 – 62.
พระครูสุตวุฒิคุณ (ญาณวฑฺฒโน สุขหนุน. (2563). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงในไทยแลนด์ 4.0. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์วิทยาลัยสงฆ์นครสวรรค์, 8(2), 245 – 254.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2551). พัฒนาคุณภาพชีวิตด้วยจิตวิทยาแบบยั่งยืน, กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา.
สุภัทร รัตนบุรี และคณะ. (2563). การบริหารความขัดแย้ง ประสิทธิผลของสถานศึกษา และแนวทางการบริหารความขัดแย้งเพื่อเพิ่มประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิง
พุทธ. 5(7), 46 – 60.
Morris, C. (2004). Conflict in Health Care Settings: The Role of Apologies." Part of a workshop on Managing Conflict in Health Care Settings: Principles, Practices, Policies" King Prajadhipok's Institute, Bangkok.
Yamane, Taro. (1973). Statistics an introductory analysis. New York Harper & Row.