การนำนโยบายการบริหารและการพัฒนาเศรษฐกิจจังหวัดชายแดนภาคใต้ไปปฏิบัติของศูนย์อำนวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้ กรณีศึกษาจังหวัดปัตตานี พ.ศ. 2562-2566
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการนำนโยบายการบริหารและการพัฒนาเศรษฐกิจจังหวัดชายแดนภาคใต้ไปปฏิบัติของศูนย์อำนวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้ (ศอ.บต.) กรณีศึกษาจังหวัดปัตตานี พ.ศ. 2562-2566 โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการวิจัยเอกสาร การสัมภาษณ์เชิงลึก และการสัมภาษณ์กลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า สภาความมั่นคงแห่งชาติ (สมช.) เป็นองค์กรหลักที่รับผิดชอบในระดับนโยบายของกองอำนวยการรักษาความมั่นคงภายในราชอาณาจักร (กอ.รมน.) เป็นองค์กรรับผิดชอบในระดับยุทธศาสตร์รองรับนโยบาย และ กอ.รมน. ภาค 4 เป็นองค์กรอำนวยการระดับพื้นที่ โดย ศอ.บต. มีหน้าที่บูรณาการจัดตั้งงบประมาณ การมีปฏิสัมพันธ์ในการดำเนินการจะเป็นในลักษณะระบบสั่งการแบบ Top-Down จากรัฐบาลส่วนกลางผ่าน สมช. เพื่อกำหนดนโยบายความมั่นคงและการพัฒนาเศรษฐกิจ โดย ศอ.บต. กับ กอ.รมน. ภาค 4 สน. ทำงานร่วมกันภายใต้กรอบความมั่นคง และ ศอ.บต. กับสำนักงานพาณิชย์จังหวัดดำเนินการร่วมมือด้านการส่งเสริมเศรษฐกิจท้องถิ่นด้วยการหาตลาดรองรับสินค้าทางการเกษตรและส่งเสริมผลิตภัณฑ์ชุมชน ทั้งนี้ ผลสัมฤทธิ์ของนโยบายการบริหารและการพัฒนาเศรษฐกิจในจังหวัดปัตตานี ทำให้เกิดการพัฒนาด้านการท่องเที่ยวและผลิตภัณฑ์ชุมชน เช่น ผ้าบาติก อาหารฮาลาล ผลิตภัณฑ์ท้องถิ่น รวมถึงการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมและศาสนาที่เริ่มเป็นรู้จักมากขึ้นในวงกว้าง การรวมกลุ่มนี้ช่วยสร้างเครือข่าย เพื่อดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจและเพิ่มความเข้มแข็งในการประกอบธุรกิจ มีการลงนาม MOU โครงการ “เมืองต้นแบบสามเหลี่ยมมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน” เพื่อพัฒนาเศรษฐกิจเฉพาะพื้นที่จังหวัดปัตตานีผลักดันให้เป็นเมืองต้นแบบ “อุตสาหกรรมก้าวหน้าผสมผสาน” และมุ่งเปลี่ยนแนวคิดจาก “ความมั่นคงนำเศรษฐกิจ” เป็น “เศรษฐกิจนำความมั่นคง”
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ตีพิมพ์เผยแพร่ในวารสารเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้นิพนธ์ ไม่เกี่ยวข้องกับสำนักงานกฎหมายกัญจนรัตน
เอกสารอ้างอิง
โครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ. (2567). ความคืบหน้าการพัฒนาที่ยั่งยืน จังหวัดปัตตานี. ค้นจาก https://www.undp.org/sites/g/files/zskgke326/files/2024-06/sdg_profile_pattani_thai.pdf
เจษฎา มีบุญลือ. (2553). ความมั่นคงแห่งชาติ: การสร้างชาติไทยให้ยั่งยืน. สถาบันวิชาการป้องกันประเทศ, ศูนย์ศึกษายุทธศาสตร์.
ชลิตา บัณฑุวงศ์. (2560). เศรษฐกิจและการพัฒนาในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้: การสำรวจเชิงวิพากษ์. ใน อนุสรณ์ อุณโณ (บรรณาธิการ), หนึ่งทศวรรษมานุษยวิทยาและสังคมวิทยากับการศึกษาจังหวัดชายแดนภาคใต้ (หน้า 29-68). ศูนย์ศึกษาสังคมและวัฒนธรรมร่วมสมัย.
ชินีเพ็ญ ศรีชัย. (2561). แนวทางการแก้ปัญหาในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้. สักทอง: วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 24(ฉบับพิเศษ มกราคม-เมษายน), 1-9.
ธีรยุทธ บุญมี. (2550). ความคิดสองทศวรรษ: รวมบทวิพากษ์วิจารณ์สังคมการเมืองไทย อันคมเข้มในรอบยี่สิบปี. มติชน.
นิพนธ์ ชายใหญ่. (2567). การจัดทำแผนพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคใต้ชายแดน ปี พ.ศ. 2566-2570 และแผนปฏิบัติราชการ ปี พ.ศ. 2566. ค้นจาก https://personnel.moi.go.th/recruitment/2567/3.%20บทความผลงานเรื่อง%201%20(นิพนธ์%20ชายใหญ่).pdf
มนัสวี อรชุนะกะ. (2563). ความมั่นคงของมนุษย์. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาการพัฒนามนุษย์ในบริบทโลก (หน่วยที่ 3, พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วรเดช จันทรศร. (2554). ทฤษฎีการนำนโยบายสาธารณะไปปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 5). พริกหวานกราฟฟิค.
สุจิต บุญบงการ. (2562). ทหารกับการพัฒนาการเมืองไทย. โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.
สุรชาติ บำรุงสุข. (2558). เสนาธิปไตย: รัฐประหารกับการเมืองไทย. มติชน.
อรุณ ภาณุพงศ์. (2564). การทูตและการระหว่างประเทศ. กระทรวงการต่างประเทศ, ศูนย์ศึกษาการต่างประเทศ.
Frankel, J. (1988). International relations in a changing world (4th ed.). Oxford University Press.