การสังเคราะห์งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการจัดการเรียนการสอนตามแนวพระพุทธศาสนา ที่ส่งผลต่อทักษะที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21 โดยวิธีการวิเคราะห์อภิมาน

Main Article Content

พระสุนทร วอนไลวัน

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ลักษณะและปริมาณงานวิจัยที่เป็นวิทยานิพนธ์ในมหาวิทยาลัยของรัฐและเอกชนภายในประเทศ ที่ศึกษาเกี่ยวกับการจัดการเรียนการสอนตามแนวพระพุทธศาสนาที่ส่งผลต่อทักษะที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21 และเปรียบเทียบความแตกต่างของค่าขนาดอิทธิพลจากผลการวิจัยที่เป็นวิทยานิพนธ์ในมหาวิทยาลัยของรัฐและเอกชนภายในประเทศ ที่ศึกษาเกี่ยวกับการจัดการเรียนการสอนตามแนวพระพุทธศาสนาที่ส่งผลต่อทักษะที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21 ของระดับการศึกษา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นวิทยานิพนธ์ในมหาวิทยาลัยของรัฐและเอกชนภายในประเทศ ที่สามารถสืบค้นได้จากฐานข้อมูล ThaiLis โดยผู้วิจัยใช้คำสำคัญในการสืบค้น คือ การสอนตามแนวพระพุทธศาสนา และทักษะที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21 จำนวน 20 เรื่อง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบบันทึกคุณลักษณะงานวิจัย และการคำนวณหาค่าขนาดอิทธิพลของการวิจัยใช้สูตรของ Glass, McGaw, and Smith (1981) และ Becker and Hedges (1984) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเปรียบเทียบความแตกต่างของขนาดอิทธิพลโดยใช้ Kruskal-Wallis H Test ผลการวิจัย พบว่า (1) ข้อมูลพื้นฐานของงานวิจัยที่มีจำนวนมากที่สุด ได้แก่ สาขาหลักสูตรและการสอน รูปแบบอริยสัจ 4 ที่ใช้ในการจัดการเรียนการสอน มัธยมศึกษาตอนต้นที่นำมาทำการวิจัย ระยะเวลา 20 ชั่วโมง ที่ใช้ในการทดลอง เลือกสุ่มตัวอย่างแบบง่าย ขนาดกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 30 คน ใช้แบบแผนวิจัยกลุ่มเดียววัดสองครั้ง เครื่องมือที่ใช้ทดลองเป็นแผนการจัดการเรียนรู้ ใช้แบบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเก็บรวมรวมข้อมูล ตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือโดยใช้ค่าความเที่ยงตรงและอำนาจจำแนก สถิติพื้นฐานที่ใช้ คือ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงแบนมาตรฐาน สถิติในการทดสอบสมมุติฐาน คือ Dependent Samples t test และระดับนัยสำคัญที่ .01 และ (2) ผลการเปรียบเทียบค่าอิทธิพลของการจัดการเรียนการสอนตามแนวพระพุทธศาสนาที่ส่งผลต่อทักษะที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21 พบว่า ค่าอิทธิพลของการจัดการเรียนการสอนตามแนวพระพุทธศาสนาแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 แสดงให้เห็นว่า รูปแบบการจัดการเรียนการสอนตามแนวพระพุทธศาสนามีแตกต่างกัน รูปแบบในการจัดการเรียนการสอนตามแนวพระพุทธศาสนาที่ส่งผลต่อทักษะที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21 ได้ดีที่สุด คือ รูปแบบอริยสัจ 4 รองลงมา คือ รูปแบบไตรสิกขา

Article Details

How to Cite
วอนไลวัน พ. (2023). การสังเคราะห์งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการจัดการเรียนการสอนตามแนวพระพุทธศาสนา ที่ส่งผลต่อทักษะที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21 โดยวิธีการวิเคราะห์อภิมาน. วารสารนิติรัฐ, 1(2), 38–45. สืบค้น จาก https://so19.tci-thaijo.org/index.php/LSJ/article/view/13
บท
บทความวิจัย

References

กิตติชัย สุธาสิโนบล. (2564). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้พระพุทธศาสนาที่มีสติเป็นฐานการเรียนรู้ ที่เหมาะสมกับผู้เรียนระดับประถมศึกษาในสังคมไทยยุคปัจจุบัน. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, 15(2), 40-53.

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2561). หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2561). ค้นจาก https://www.edu.chula.ac.th/sites/default/files/users/user29/Programs/c1.2.3%20ปริญญามหาบัณฑิต%202561.pdf

แผนการจัดการเรียนรู้. (2564). ค้นจาก http://aritbooks.nrru.ac.th/uploadfiles/books/2-2018-08-30-08-45-01.pdf

พระมหาปริญญา วรญาโณ (ทศช่วย), พระครูสุธีคัมภีรญาณ และประยูรแสงใส. (2559). แนวทางการจัดการเรียนรู้ที่ยึดผู้เรียนเป็นสำคัญโดยใช้หลักไตรสิกขาเป็นฐานของโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษาในเขตอำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น. วารสารวิชาการธรรมทัศน์, 16(1), 114-123.

พระศักดิ์ดา ฉนฺทโก (สุวรรณทา) และสมศักดิ์ บุญปู่. (2558). กระบวนการพัฒนาผู้เรียนตามแนวพระพุทธศาสนาในสังคมไทย. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 17(3), 144-153.

พระครูสิริปัญญาภรณ์ (สุธีร์วิสุทฺโธ/ตันโห), พระครูสุธีคัมภีรญาณ, ประยูร แสงใส และวรางคณา รัชตะวรรณ. (2559). รูปแบบการเรียนรู้ตามแนวพระพุทธศาสนาเพื่อพัฒนาความคิดสร้างสรรค์สำหรับเด็กนักเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา มหาสารคามเขต 2. วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร, 7(2), 36-50.

โรงเรียนสาธิตพัฒนา. (2566). ระดับการศึกษา. ค้นจาก https://www.satitpattana.ac.th/web/secondary1.php

ศิริชัย กาญจนวาสี, ทวีวัฒน์ ปิตยานนท์ และดิเรก ศรีสุโข. (2555). การเลือกใช้สถิติที่เหมาะสมสำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 6). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงาน กศน. จังหวัดสกลนคร. (2564). รายงานผลการดำเนินโครงการพัฒนาแบบทดสอบย่อยออนไลน์ (Quiz Test) เพื่อยกระดับ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาหลักสูตรการศึกษานอกระบบระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2563. ผู้แต่ง.

อัชฌา สุวรรณกาญจน์. (2564). เอกสารประกอบการอบรม การพัฒนางานประจำสู่งานวิจัย. ค้นจาก http://permboonlearningcenter.com/pdf/r2r/3.pdf

Becker, B. J., & Hedges, L. V. (1984). Meta-analysis of cognitive gender differences: A comment on an analysis by Rosenthal and Rubin. Journal of Educational Psychology, 76(4), 583-587.

Glass, G. V., McGaw, B., & Smith, M. L. (1981). Meta-analysis in social research. Sage.