การพัฒนาจริยธรรมนักเรียนตามหลักคารวะ 6
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งเน้นการศึกษาแนวทางการพัฒนาจริยธรรมนักเรียนตามหลักคารวะ 6 ซึ่งเป็นหลักธรรมสำคัญในพระพุทธศาสนาที่เกี่ยวข้องกับการแสดงความเคารพและการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในสังคม หลักคารวะ 6 ประกอบด้วยการแสดงความเคารพต่อพระรัตนตรัย พ่อแม่ ครูอาจารย์ ผู้มีอำนาจหน้าที่ ผู้มีศีลธรรม และธรรมชาติ โดยการประยุกต์ใช้หลักธรรมเหล่านี้ในระบบการศึกษาจะช่วยเสริมสร้างพฤติกรรมที่ดีและคุณธรรมให้แก่นักเรียน ส่งเสริมให้เกิดความเคารพในสิทธิและหน้าที่ของตนเองและผู้อื่น ในสถานการณ์ปัจจุบัน ปัญหาด้านจริยธรรมของนักเรียนกลายเป็นประเด็นที่ท้าทายการศึกษา การขาดความเคารพต่อผู้มีอำนาจและครูอาจารย์ก่อให้เกิดความขัดแย้งและลดประสิทธิภาพในการเรียนรู้ หลักคารวะ 6 จึงเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการสร้างวินัยและความรับผิดชอบให้กับนักเรียน อีกทั้งยังช่วยเสริมสร้างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่ดี มีความเคารพและสมานฉันท์ระหว่างนักเรียน ครู และชุมชน การศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่า การบูรณาการหลักคารวะ 6 เข้าไปในกระบวนการเรียนการสอนและการดำเนินชีวิตประจำวันของนักเรียน จะช่วยยกระดับคุณภาพการศึกษาและพฤติกรรมของนักเรียนได้อย่างมีนัยสำคัญ ทั้งนี้ การส่งเสริมให้นักเรียนฝึกฝนการแสดงความเคารพและมีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ของตนเองและต่อผู้อื่นในชุมชน จะช่วยเสริมสร้างสังคมที่มีความสงบสุขและความเจริญก้าวหน้าในระยะยาว
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2546). การคิดเชิงวิเคราะห์ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: ซัคเซสมีเดีย, หน้า 4-8.
จำนงค์ ทองประเสริฐ. (2552). จริยศาสตร์และจริยธรรมเพื่อพัฒนาชีวิตและสังคม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, หน้า 1.
ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2524). จิตวิทยาจริยธรรมและจิตวิทยาภาษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช, หน้า 2.
ทิศนา แขมมณี. (2526). การแก้ปัญหาและพัฒนาตนเองด้วยระบบคู่สัญญา. วารสารวิชาการ, ปีที่ 10 ฉบับที่ 5 (เมษายน-มิถุนายน 2526): 15.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2529). คุณธรรมและจริยธรรมสำหรับเด็กและเยาวชนรุ่นใหม่. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, หน้า 118.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2545). พุทธธรรม ฉบับเดิม (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ธรรมสภา, หน้า 168.
พระเทพเวที (ประยุตฺ ปยุตฺโต). (2530). แนวทางการพัฒนาจริยธรรมไทย. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, หน้า 56.
พระมหาภิรัฐกร อำสุมาลี. (2564). แนวทางการปฏิบัติสู่ความเป็นอริยะที่ปรากฏในภยสูตร. วารสารโพธิศาสตร์ปริทรรศน์.
พระเมธีธรรมาภรณ์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2533). พุทธศาสนากับปรัชญา. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์ พริ้นติ้งกรุ๊ฟ, หน้า 81.
เพ็ญศิริ จีระเดซากุล. (2539). กระบวนทัศน์ของการพัฒนาและการศึกษาวังวนของวิกฤตทางจริยธรรมในสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรตประสานมิตร, หน้า 41.
บุญมา จิตจรัส. (2533). มงคล 38 ประการ ฝ่ายวิชาการ กองศาสนศึกษา กรมศาสนา. กรุงเทพมหานคร: คลังวิทยา, หน้า 215.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2542). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชัน, หน้า 323.
ศรีชล ฉายาพงษ์. (2553). ศึกษาความต้องการพัฒนาตนเองของข้าราชการตำรวจ ชั้นสัญญาบัตรและชั้นประทวน. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา, หน้า 10.
ศักดิ์ชัย นิรัญทวี. (2525). จริยศาสตร์ศึกษา. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์, หน้า 96.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์, สมชาย หิรัญกิตติ, และธนวรรธ ตั้งสินทรัพย์ศิริ. (2550). การจัดการและพฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพมหานคร: ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์, หน้า 168.
สาโรช บัวศรี. (2521). ความรู้สำหรับครูเรื่องบูรณาการ. กรุงเทพมหานคร: รุ่งเรืองสาสน์การพิมพ์, หน้า 3.
สุรชัย จันทรจรัส. (2561). การประยุกต์เศรษฐกิจพอเพียงในระบบการศึกษา. วารสารการศึกษาพัฒนาชุมชน.Alderfer, C. P. (1972). Existence, Relatedness, and Growth: Human Needs in Organizational Settings. New York: Free Press, p. 45.
Herzberg, F. (1959). The Motivation to Work. New York: John Wiley & Sons, p. 113.
Kant, I. (1785). Groundwork of the Metaphysic of Morals. Cambridge: Cambridge University Press.
Kohlberg, L. (1976). The Philosophy of Moral Development: Moral Stages and the Idea of Justice. Harper & Row.
Maslow, A. H. (1943). A theory of human motivation. Psychological Review, 50(4), 370-396.
Maslow, A. (1970). Motivation and Personality. New York: Harper & Row, หน้า 80-81.
Maslow, A. H. (1972). Motivation and Personality (2nd ed.). New York: Harper & Row, p. 12.
McGregor, D. (2021). Theory X and Theory Y of Motivation.
Papattha, C. (2021). Causal Relationship Model of the Ethical Factors Influencing Ethical Characteristics of Mass Communication Students Based on Thai Qualifications Framework for Higher Education. Journal of MCU Buddhist Review. Download PDF.
Piaget, J. (1932). The Moral Judgment of the Child. London: Kegan Paul, Trench, Trubner & Co., Ltd.
Soros, G. (2016). Economic Needs and Global Growth. Journal of International Economics, 12(2), 55-67. Available at: International Economics Journal.
Udomchandavan, P. (2018). Human Needs and Community Development in Thailand. Mahachula Academic Journal, 103-115. Available at: Mahachula Journal.