การเพิกถอนคำสั่งทางปกครอง

บทคัดย่อ

การปฏิบัติราชการของเจ้าหน้าที่ของรัฐเป็นไปตามหลักกฎหายมหาชน ซึ่งเป็นกฎหมายที่กำหนดความสัมพันธ์ระหว่างรัฐหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐกับประชาชนในฐานะที่รัฐมีอำนาจเหนือประชาชน โดยมีหลักสำคัญคือเจ้าหน้าที่ของรัฐจะกระทำการใดต้องมีกฎหมายให้อำนาจในการกระทำการนั้น ต่างจากหลักกฎหมายเอกชนหากไม่มีกฎหมายห้ามแล้วเอกชนย่อมมีสิทธิกระทำได้ กฎหมายหลักที่เจ้าหน้าที่ของรัฐยึดถือในการปฏิบัติราชการ ได้แก่ พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ และแก้ไขเพิ่มเติม (ถึงฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๖๒ ซึ่งมีบทบัญญัติเกี่ยวกับการปฏิบัติราชการของเจ้าหน้าที่ เริ่มตั้งแต่บัญญัติความหมายของวิธีปฏิบัติราชการทางปกครองการพิจารณาทางปกครอง คำสั่งทางปกครอง รวมถึงกฎ  ในการออกคำสั่งทางปกครองนั้นย่อมมีผลใช้บังคับกับบุคคลผู้รับคำสั่งทางปกครองตั้งแต่บุคคลนั้นได้รับแจ้งคำสั่งทางปกครอง และมีผลใช้บังคับตลอดไปจนกว่าคำสั่งทางปกครองจะถูกเพิกถอนโดยเจ้าหน้าที่ผู้ทำสั่งทางปกครองนั้น หรือผู้บังคับบัญชาของเจ้าหน้าที่ผู้ทำคสั่งทางปกครอง หรือศาลปกครองมีคำพิพากษาให้เพิกถอน ไม่ว่าคำสั่งทางปกครองนั้นจะชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ชอบด้วยกฎหมายก็ตาม หากเป็นคำสั่งทางปกครองที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายเจ้าหน้าที่ของรัฐผู้ออกคำสั่งทางปกครองอาจต้องรับผิดทางละเมิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทนให้กับผู้เสียหาย หากผู้รับคำสั่งทางปกครองได้ให้ข้อมูลอันเป็นเท็จ หรือปกปิดข้อความจริง    ซึ่งควรบอกให้แจ้ง หรือข่มขู่ หรือชักจูงใจโดยการให้ทรัพย์สินหรือให้ประโยชน์อื่นใดที่มิชอบด้วยกฎหมาย หรือผู้นั้นได้ให้ข้อความซึ่งไม่ถูกต้องหรือไม่ครบถ้วนในสาระสำคัญ หรือได้รู้ถึงความไม่ชอบด้วยกฎหมายของคำสั่งทางปกครองในขณะได้รับคำสั่งทางปกครอง หรือการไม่รู้นั้นเป็นไปโดยความประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง เมื่อมีการเพิกถอนคำสั่งทางปกครองแล้ว หน่วยงานก็รัฐก็มีสิทธิเรียกเงินหรือทรัพย์สินคืนจากบุคคลดังกล่าวได้